Лука 17 - Библи

¹ Иисүүс шабинартаа хэлэбэ: – Хүнэй хорхойтожо, нүгэл хэхэ юумэн олон байдаг. Зүгөөр нүгэл хүүлэгшэ уй гашуудал үзэхэ!

² Эдэ багашуулай нэгыеньшье нүгэл хилэнсэдэ түлхиһэн хүндэ хүзүүндээ тээрмын шулуу уюулаад, далайн оёорто хаюулбалнь, өөртэнь дээрэ байха һэн.

³ Тиимэһээ өөрыгөө анхаржа байгты! Хэрбээ аха дүүнэрэйшни нэгэн шамда муу юумэ хээ һаань, тэрээнээ буруушаа; хэрбээ зэмэеэ мэдэрээ һаань, хүлисэ.

⁴ Үдэртөө долоо дахин шамда муу юумэ хээд, долоо дахин ерэжэ: «Зэмэтэйб, хүлисэ», – гээ һаань, тэрэнээ хүлисэ.

Этигэл һүзэг

⁵ – Эзэн аа, манай этигэл һүзэгые ехэ болгожо үгыт даа! – гэжэ Иисүүсэй элшэнэр хэлэбэ.

⁶ Иисүүс харюусаба: – Хэрбээ таанад горчицын жэжэхэн үрэһэнэй шэнээхэншье этигэлтэй байгаад, боди модондо: «Үндэһөөрөө газарһаа һугаржа, далай соо һуурижан урга!» – гэжэ хандабалтнай, тэрэ модон үгыетнай дуулаха.

Зарасын дүүргэхэ үүргэ

⁷ Жэшээнь, газар хахалдаг гү, али мал адуулдаг барлагтай байгаад, тэрэнэйнгээ хээрэ талаһаа ерэхэдэ: «Наашаа һуужа үтэр хоол бари!» – гэжэ таанарай хэн нэгэнтнай хэлэхэ аал?

⁸ Үгыл даа! Тиихынгээ орондо: «Намда эдеэ хоол бэлдэ. Эдеэлжэ байхадамни, захиралтануудыемни дүүргэхэдэ бэлэн бай. Намайе эдеэлүүлһэнэй удаа өөрөө эдихэ уухаш!» – гэжэ барлагтаа хэлэхэ бэшэ гүт?

⁹ Тиигээд бүхы заабаринуудые дүүргэһэнэйнгөө түлөө тэрэ барлаг баяр баясхалангай үгэнүүдые дуулаха аал?

¹⁰ Тэрээн шэнги таанадшье Бурханай заабари дүүргээд: «Бидэ миил барлагууд гээшэбди, хэхэл ёһотой юумэеэ хээбди», – гэжэ хэлэхэ ёһотойт!

Иисүүс арбан хүниие эдэгээбэ

¹¹ Иерусалим ошожо ябахадаа, Иисүүс Самари Галилей хоёрой хилэ зубшан ябаба.

¹² Нэгэ тосхондо ороходонь, һэлхэ бузар үбшэндэ дайруулһан арбан хүн Иисүүстэй уулзаба. Тээ холохон байгаад:

¹³ – Иисүүс багша аа! Маниие абаржа хайрлыт даа! – гэжэ шангаар хашхаралдаба.

¹⁴ Тэдэниие хараад: – Таанад ошожо, санаартанда элүүр мэндэеэ үзүүлэгты! – гэжэ Иисүүс хэлэбэ. Тэдэнь замдаа ябатараа эдэгэшэбэ.

¹⁵ Нэгэниинь эдэгэһэнээ гэнтэ мэдээд, шангаар Бурханай нэрэ алдаршуулан, һөөргөө бусаба.

¹⁶ Тиигээд Иисүүсэй хүлдэ мүргэн унажа, баяр баясхалан хүргэбэ. Тэрэ самаряан хүн байгаа.

¹⁷ – Арбан хүн эдэгээ бэшэ гүт? Бэшэ юһэншни хаанаб?

¹⁸ Бурханда магтаал соло дуудахаяа энэ самаряанһаа ондоо нэгэшье хүн бусажа ерээгүй гээшэ гү? – гэжэ Иисүүс һураба.

¹⁹ Тиигээд эдэгэһэн хүндөө: – Хүл дээрээ бодожо, гэртээ хари! Этигэлшни шамайе абараа! – гэжэ Иисүүс хэлэбэ.

Бурханай хаан түрэ ойро байна

²⁰ – Бурханай хаан орон хэзээ мандахаб? – гэжэ фарисейнүүдэй асуухада, Иисүүс иигэжэ харюусаба: – Бурханай хаан орон эли харагдаһаар ерэхэгүй.

²¹ «Эндэ байна, тэндэ байна», – гэжэ хүнүүд хэлэхэгүй. Юундэб гэхэдэ, Бурханай хаан түрэ досоотнай оршоно бшуу.

²² Иисүүс шабинартаа хэлэбэ: – Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй нэгэшье үдэрые хараһайб гэжэ хүсэхэ саг мэнэ гэһээр ерэхэ, теэд харахагүйт.

²³ «Тэндэ байна, эндэ байна», – гэжэ зарим зоной хэлэхэдэнь, таанад бү ошооройгты, бү бэдэрээрэйгты.

²⁴ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүн ерэхэдээ, тэнгэриин нэгэ хизаарһаа нүгөө хизаар хүрэтэр ялагас гэһэн сахилгаан шэнгеэр гэрэлтэн үзэгдэхэ бшуу.

²⁵ Теэд түрүүн Тэрэ ехэл зоболон амсаха, оршон үеын зон Тэрээнһээ арсаха.

²⁶ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй заларан ерэхэ тэрэ үдэрнүүдтэ Ной гэгшын үедэ болоһонтой адли гай гасалан ушарха:

²⁷ Нойн томо корабльда орожо һууха үдэр хүрэтэр хүнүүд эдеэлжэ, уужа, һамга абажа, хадамда гаража байгаа. Харин тиигэжэ байтар галаб эрьежэ, уһан аюул болоод, амитай юумэн хуу хосороо һэн.

²⁸ Эгээл тиимэ юумэн баһа Лоот гэгшын үедэ болоо агша һэн: хүнүүд эдеэлжэ, ундалжа, юумэ худалдан абажа, наймаа хэжэ, таряа, жэмэс тарижа, гэр бараагаа барижа байгаа,

²⁹ тиихэдэ Лоот гэгшын Содом хотоһоо гараһан үдэр тэнгэриһээ хүхэр бороо орожо, гал дүлэн боложо, хамаг амитай юумые шатаагаа бэлэй.

³⁰ Хүн түрэлхитэнэй Хүбүүнэй газарта бууха үдэр эгээл тиимэ юумэн болохо!

³¹ Тэрэ үдэр гэрэй орой дээрэ байһан хүн хогшол зөөриеэ абарха гэжэ гэртээ орохо ёһогүй; мүн хээрэ талада ябаһан хүн һөөргөө гэртээ бусаха ёһогүй.

³² Лоодой һамгые һанагты!

³³ Ами наһаяа абарха гэжэ оролдоһон хүн ами наһаяа алдаха, ами наһаяа үргэһэн хүн тэрэнээ тэхэрюулэн абарха.

³⁴ Тэрэ үдэр нэгэ орон дээрэ унтаһан хоёр хүнэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо.

³⁵ Таряа татажа байһан хоёр эхэнэрэй нэгыень абарха, нүгөөдыень орхихо.

³⁷ – Багша аа! Иимэ юумэн хаана болохоб? – гэжэ шабинарынь Иисүүсһээ һураба. – Үхэһэн бэеын хэбтэһэн газарта бүргэд шубууд сугларха, – гэжэ Иисүүс харюусаба.