Лука 15 - Библи

¹ Нэгэтэ Иисүүсэй һургаалыень шагнахаяа алба татаашад болон нүгэлтэн олоороо ерэбэ.

² – Иисүүс нүгэлтэнтэй нүхэрлэжэ, тэдэнээр хамта эдеэлжэ байна, – гэжэ фарисейнүүд болон Хуули заадаг багшанар шоо үзэбэд.

³ Тиимэһээ Иисүүс тэдэндэ нэгэ иимэ һургаалта үгэ хөөрэжэ үгэбэ:

⁴ – Зуун хонитой аад, нэгэнэйнь үгы болошоходо, таанадай хэнтнай ерэн юһэн хониёо хээрэ орхёод, үгы болоһон ганса хониёо бэдэржэ ошохогүйб?

⁵ Тэрээнээ олоходоо, тон ехээр баярлажа, ара нюргандаа үргэлөөд, гэртээ асархат.

⁶ Тиин хани нүхэдөө, хүршэнэрөө суглуулаад: «Намтай хамта баярлагты. Би үгы болоһон хониёо оложо асарбаб!» – гэжэ хэлэхэлта.

⁷ Тэрээн шэнги нүгэл хээгүй ерэ юһэн сэхэ сэбэр ябадалтан тушаа бэшэ, харин нүгэл хэгшэ нэгэ хүнэй Бурханда хандан, эрид хубилхые харахадаа, тэнгэридэ баяр баясхалан болохол гэжэ таанарта үнэниие хэлэнэб.

Үгы болоһон мүнгэн

⁸ Үгышье һаа, арбан сагаан мүнгэтэй нэгэ эхэнэр ганса сагаан мүнгэеэ үгы болгожорхёо һаа, дэнгээ носоожо, гэрээ хамажа, ехэл нарибшалан бэдэржэ олодог бэшэ аал?

⁹ Мүнгэеэ олоһон эхэнэр хани басагадаа, хүршэ эхэнэрнүүдээ суглуулжа: «Намтай баярлалсагты, би үгы болоһон мүнгэеэ олооб», – гэжэ хэлэхэл.

¹⁰ Эгээл энээн шэнги нэгэшье хүнэй Бурханда хандабал, Бурханай Эльгээмэлнүүд баярлаха юм.

Төөриһэн хүбүүн

¹¹ Иисүүс саашань хэлэбэ: – Хоёр хүбүүтэй нэгэ хүн байгаа һэн ха.

¹² «Аба, минии хубита зөөри намда үгыт», – гэжэ бага хүбүүниинь эсэгэдээ хэлэбэ гэлэй. Эсэгэнь гэр буусаяа хүбүүдтээ хубааба.

¹³ Нэгэ хэды хоноод, бага хүбүүниинь хубита зөөриеэ абаад, холын газарта ошожо, ехээр һэбхиржэ, зөөриеэ үрижэрхибэ.

¹⁴ Зөөригүй болоод байхадань, тэрэ хари газартань ехэ үлэсхэлэн зуд боложо, үнөөхи хүбүүн ядарба.

¹⁵ Тиигээд тэрэ ороной нэгэ хүнэйдэ ажалда ороходонь, гэрэй эзэн тэрэниие гахайгаа адуулуулхаар хээрэ тала руу эльгээгээ бэлэй.

¹⁶ Гахайн эдеэ эдилсэжэ, гэдэһээ дүүргэхэ дуратай байхадань, тиимэшье эдеэ тэрээндэ хүн үгэдэггүй бэлэй.

¹⁷ Хүбүүн ухаа орожо, досоогоо бодобо: «Түрэһэн эсэгымни хэды олон зарасанарай элбэг дэлбэг эдеэ хоолтой байхадань, би эндэ туража үхэхэеэ байнаб.

¹⁸ Эсэгэдээ ошоод: „Абамни, би Бурханай, мүн танайнгаа урда нүгэл үргэлбэб.

¹⁹ Танай хүбүүн гэжэ нэрлэгдэхээр бэшэ муу амитанби. Зарасаяа зараһандаал намайе зарагты“, – гээд хэлэхэб».

²⁰ Тиигээд тэрэ хүбүүн удангүй эсэгэдээ бусажа ерэбэ. Эсэгэнь хүбүүгээ холоһоо хараад хайрлажа, урдаһаань гүйжэ ошоод, тэбэрин таалаба.

²¹ «Абамни, би Бурханай, мүн танайгаа урда нүгэл үргэлбэб. Хүбүүнтнай гэжэ тоологдохо эрхэгүйб», – гэжэ хүбүүниинь хэлэбэ.

²² Эсэгэнь барлагуудтаа: «Түргэхэн эгээ һайн хубсаһа асараад, хүбүүндэм үмдэхүүлэгты, хургандань үнэтэ шулуутай бэһэлиг зүүлгэгты, хүлдэнь гутал үмдэхүүлэгты.

²³ Тиигээд шахамал буруу асаржа гаргагты, найрлаха хүхихэбди.

²⁴ Энэ хүбүүмни үхэшэһэн аад, амидыраа ха юм, үгы болошоһон аад, олдоо ха юм», – гэбэ. Тиигээд лэ хүбүүнэйнгээ бусажа ерэһые тэмдэглэн, хүхижэ сэнгэжэ эхилбэ.

²⁵ Тэрэ үедэ ехэ хүбүүниинь хээрэ ажал хэжэ байгаа. Гэртээ бусажа ерэхэдээ, хүгжэм хатарай хүнхинэжэ байхые дуулаба.

²⁶ Тиигээд нэгэ зарасаяа дуудажа: «Энэмнай юун боложо байнаб?» – гэжэ һураба.

²⁷ «Дүү хүбүүнтнай бусажа ерээ, тиимэһээ эсэгэтнай хүбүүнэйнгээ амиды мэндэ ерэһэндэ баярлан, шахамал буруугаа гаргаа», – гэжэ зарасань харюусаба.

²⁸ Ахань сухалаа хүрэжэ, гэртээ оробогүй. Эсэгэнь гаража, тэрэнээ аргадаба.

²⁹ Ехэ хүбүүниинь эсэгэдээ иигэбэ: «Би хэды олон жэл танда барлаг шэнги ажал хээ гээшэбиб, захяа заабариһаатнай нэгэтэш гаража үзөөгүйб. Та адагай захын эшэгэшье гаргажа, хани нүхэдөөрни найрлуулаагүйт.

³⁰ Харин энэ хүбүүнэйнгээ янхан һамгадаар орёолдожо, үгэһэн зөөрииетнай үреэд ерэхэдэнь, та шахамал буруугаа гаргажа угтаат».

³¹ Тиихэдэнь эсэгэнь ехэ хүбүүндээ хэлэбэ: «Хүбүүмни, ши ходо намтаяа эндээ байна ха юмши, минии бүхы зөөри шинии ха юм.

³² Харин дүү хүбүүншни үхэһэн аад, амидыржа, үгы болоһон аад, олдожо ерээ бшуу. Тиимэһээ бидэ баярлаха, сэнгэхэ ёһотойбди».