Хуули дабталга 26 - Библи

Газарай дээжэ

¹ Эзэн Бурханайнгаа шинии хуби гэжэ үгэжэ байһан газарта хүрэжэ, эзэмдэжэ, тэндэ ажаһуужа эхилхэдээ,

² тэрэ газарһаа абаһан бүхы ургасынгаа дээжыень суглуулжа, түрсүүг соо хээд, Эзэн Бурханайнгаа нангин үргөөдэ абааша.

³ Тэрэ үедэ санаартан байһан хүндэ ерэжэ, иигэжэ хэлээрэй: «Манай үбгэ эсэгэнэртэ Эзэн газар үгэхэб гэжэ тангариглаа бэлэй. Би энэ газарта ерээд байнаб гэжэ Эзэн Бурхандаа дуулгахын тула мүнөөдэр ерэбэб».

⁴ Санаартан шамһаа түрсүүг абажа, Эзэн Бурханайтнай үргэлэй шэрээгэй урда табиха.

⁵ Ши Эзэн Бурханайнгаа урда байжа, иигэжэ хэлэхэш: «Үбгэ эсэгэмни нүүдэл байдалтай араам яһанай хүн байгаа. Тэрэ Египет руу ошожо, түбхинөө бэлэй. Ошоходоо, тэрэ нэгэ хэды хүнһөө бүридэһэн гэр бүлэтэй һэн, теэд тэндэ ехээр үдэжэ, агууехэ, хүсэтэй, олон тоото арад тэрээнһээ мүндэлөө.

⁶ Теэд Египедэй улад зон маанадта муугаар хандадаг байгаа, хашаа харшалаа, хүшэр хүндэ ажал маанад дээрэ ашаа.

⁷ Тиихэдэнь бидэ Эзэндэ, элинсэг хулинсагайнгаа Бурханда, орилон бархиран мүргөө бэлэйбди. Эзэн манай гуйлтые дуулаа, манай ядарал, хүндэ хүшэр ажалыемнай, маанадай дарлалта хараа.

⁸ Бар хүсөөрөө, агууехэ шадалаараа, аймшагтай үзэгдэлнүүдээр, дүлгэ тэмдэгүүдэй, мүн гайхамшагта үзэгдэлнүүдэй аргаар Эзэн маанадые Египедһээ гаргаа.

⁹ Тиигээд маанадые энэ газарта асаржа, һүн далайн урдажа, зүгын балай дэлгэржэ байһан энэ үрэжэлтэ һайхан дайда үршөөгөө.

¹⁰ Мүнөө Эзэндэ үршөөһэн газарайнь ургасын дээжэ асарааб». Эдэ бүгэдые Эзэн Бурханайнгаа урда табижа, Тэрээндэ һүгэдэн мүргэ.

¹¹ Шамда, мүн гэр бүлэдэшни Эзэн Бурханайтнай үршөөһэн ашаг шэмээр бахаа ханан, баясан байгаарай. Левидүүдтэй, танай дунда ажаһуудаг ерүүл зонтой баяраа хубаалда.

¹² Гурбадахи жэл бүри – ургасын арбанай нэгэ хубиие үргэхэ жэлдэ газарай эдеэ хоолой арбанай нэгэ хубиие амяарлажа, хотонуудтатнай ажаһуудаг левидүүдтэ, ерүүл зондо, үншэн хэнзэнүүдтэ, бэлбэһэн эхэнэрнүүдтэ үгөөрэй. Тиихэдэшни тэдэнэр эдижэ садажа байхал.

¹³ Тиигээд Эзэн Бурхандаа иигэжэ хэлээрэй: «Танай намда захиһан һургаал заабариин ёһоор, би өөрынгөө гэрһээ нангин хуби гаргажа, левидүүдтэ, ерүүл зондо, үншэн хэнзэ үхибүүдтэ, нүхэрөө гээһэн эхэнэрнүүдтэ үгөөб. Танай захяа заабари эбдээгүйб, тэрэниие мартаагүйб.

¹⁴ Уйдхар гашуудалта үедөө тэрээнһээ эдеэ бэшэб, ургаса суглуулхадаа арюун сэбэр байгааб, нүгшэһэн хүнэй түлөө тэрээнһээ үргөөгүйб. Би Танда, Эзэн Бурхандаа, үнэн сэхэ байгааб, Танай захирһанай ёһоор бүхы юумэ дүүргээб.

¹⁵ Манхан огторгойдохи Өөрынгөө нангин ордонһоо доошоо шэртэн харыт, Өөрынгөө Израилиин арад түмэниие, маанадта үгэһэн газар дайдаяа үреэгыт. Һүн далайн урдадаг, зүгын балай дэлгэрдэг энэ газарые үгэхэб гэжэ үбгэ эсэгэнэртэмнай тангариглаа бэлэйт».

¹⁶ Эзэн Бурхантнай эдэ бүхы хуули, ёһо гуримуудые дүүргэхыешни мүнөөдэр шамда захирна. Бүхы зүрхэ сэдьхэлээрээ эрмэлзэн, тэдэниие дүүргээрэй.

¹⁷ «Эзэн минии Бурхан, Тэрэнэй айладаһаар ажаһуухаб, хуулинуудыень, захяа заабарииень, ёһо гуримуудыень сахин дүүргэхэб, үгэ соонь байхаб», – гэжэ мүнөө ши хэлэбэш.

¹⁸ Эзэн таанадые Өөрынь хубиин арад түмэн гээд мүнөөдэр айладхана. Өөрынь захяа заабаринуудые сахин ябаха тухай Тэрэ захирна.

¹⁹ «Өөрынгөө бүрилдүүлһэн таанадые бусад арадуудһаа бүри олон болгохоб, хүндэтэй, нэрэ түрэтэй, толотомо һайханаар ажаһуухат, Минии Өөрын нангин арад болохот», – гэжэ Эзэн Бурхантнай тунхаглана.