Исай 63 - Библи

Үндэһэ яһатадые Эзэнэй диилэхэ тушаа

¹ «Эдоомой Боцраа хотоһоо һүр жабхалан гийгүүлһэн, улаан хубсаһа хиисхүүлһэн асари хүсэтэ хэн морилбо гээшэб?» Илалта соёрхуулхын тулада бууһан абарагша Эзэн Бурхамнай.

² «Дэгэлынь юундэ улаан, үзэм шахан гэшхэдэг хүнэй хубсаһанда юундэ адлиб?»

³ Эзэн иигэжэ харюусана: «Би шахуурга соо гансаараа хүдэлөөб, арадуудһаа хэншье Намда туһалаагүй. Би уур сухал дундаа тэдэниие гэшхэхэдээ, шуһаарнь бүхы хубсаһаа муухайдааб.

⁴ Өөрын арад түмэниие абарха, дайсадыень хэһээхэ саг ерээ гэжэ шиидэбэб.

⁵ Харахадам, Намда туһалха хэншье байгаагүй. Тиихэдэнь ехэ гайхаа һэм. Гэбэшье Минии уур хилэн Намда хүсэ нэмээжэ, Би гансаараа дайсадые усадхажа шадааб.

⁶ Уур сухал дундаа Би үндэһэ яһатадые дэбһэжэ хюдааб. Тэдэнэй шуһа газар руу адхаа бэлэйб».

Эзэнэй энэрэл хайра

⁷ Би Эзэнэй энэрэл хайрые дурсанаб. Маанадта бэлэг болгон хэһэн бүхы үйлэ хэрэгүүдэйнь түлөө Тэрээндэ баяр баясхалан хүргэнэб. Израилиин улад зониие Тэрэ угаа ехээр үреэн үршөөгөө, энэрэл хайраяа, бэлэг үреэлөө олоор бэлэглээ.

⁸ Эзэн иигэжэ айладхаа: «Тэдэ Минии арад түмэн гээшэ, Намайе мэхэлхэгүй». Тиигээд Тэрэ тэдэниие абараа бэлэй.

⁹ Бүхы зоболонһоо Тэрэ тэдэниие абараа. Тэнгэриин Эльгээмэл бэшэ, Өөрөө Эзэн тэдэниие абараа һэн. Өөрын хайраар, үршөөлөөр Тэрэ тэдэниие абараа. Үнгэрһэн сагуудта Тэрэ хододоо тэдэниие үргэн, һанаагаа табин ябаа һэн.

¹⁰ Харин арад түмэниинь урдаһаань эсэргүүсэжэ, Тэрэнэй Арюун Һүлдые гомдохообо. Тиимэ ушарһаа Эзэн эрьен, тэдэнэй дайсан боложо, урдаһаань дайлаһан юм.

¹¹ Тиихэдэнь арад түмэниинь Моисей гэгшын ажаһууһан урданай саг һанажа, иигэжэ асуун байба: «Өөрын арад түмэниие удамаршатайнь хамта тэнгис далайһаа гаргагша Эзэн хаанаб? Удамаршадань Өөрын Арюун Һүлдэеэ үгэгшэ Эзэн хаанаб?

¹² Моисей гэгшые хүтэлжэ, далайн уһа хубаагаад, Өөртөө мүнхэ нэрэ олгуулагша Эзэн хаанаб?»

¹³ Тэрэ гүн уһан дундуур зониие талаар мори хүтэлөөд ябаһандал гаргаа, тиихэдэнь арад зон нэгэшье бүдэрөөгүй бэлэй.

¹⁴ Үхэр һүрэгэй нюруу газар руу буужа амардаг шэнгеэр Эзэнэй һүр һүлдэ Өөрын зондо амарха забда үгөө. Тэрэ Өөрын арад түмэниие иигэжэ хүтэлэн, нэрэеэ алдаршуулаа.

Зон Эзэнһээ туһа эринэ

¹⁵ Эзэн Бурхамнай, нангин, алдар солото Өөрын гэрһээ – тэнгэриһээ харыт! Маанад тушаа һанаа зобохотнай хаанаб? Хүсэ шадалтнай хаанаб? Маанадые энхэрнэгүйт, энэрэл хайраяа үзүүлнэгүйт.

¹⁶ Теэд Та манай Эсэгэт. Манай элинсэг эсэгэнэр болохо Абраһаам, Израиль маанадые өөрын гэжэ бү тоог, харин Та, Эзэмнай, манай Эсэгэ болонот, хододоо «Абарагшамнай» гэжэ Таниие нэрлэдэг бэлэйлди.

¹⁷ Оо, Эзэн, Та юундэ бидэниие Өөрын замһаа төөрюулэн, маанадые үсэд болгон, Танһаа айхагүй болгонобта? Танай богоолнуудай, Өөрын уг залгамжал – обогуудай тала харан, маанадта эрьеыт!

¹⁸ Бидэ, Танай нангин арад, энэ газарые богони саг соо эзэмдэн байгаабди. Дайсаднай Танай нангин газарые дэбһэн бузарлаа.

¹⁹ Танай хэзээдэшье ударидаагүй, мүн тиихэдэ Танай арад түмэн гэжэ хэзээдэшье нэрлэгдэжэ байгаагүй зондол адли болобобди.