Гэршэлгэ 18 - Библи

Вавилоониие хэһээлгэ

¹ Тэрэнэй удаа иимэ юумэ харабаб: аргагүй ехэ эрхэ засагтай ондоо нэгэ Эльгээмэл тэнгэриһээ буужа байба, тиин газар дайда тэрэнэй алдар солоор гэрэлтэн толоршобо.

² Тэрэ Эльгээмэл бардаастай шангаар иигэжэ хашхарба: – Агуу ниислэл Вавилоон һалаа, һалаа! Энэ ниислэл ада шүдхэрнүүдэй шэбээлдэг газар, элдэб эсын боохолдойнуудай обооролдодог үүр, элдэб эсын бузар шубуудай суглардаг үүр, элдэб эсын бузар булай, жэрхэштэй муухай арьяатадай шэбээлдэг газар болошоо.

³ Юундэб гэхэдэ, ниислэл Вавилоон забхайралайнгаа бузар архяар бүхы арадуудые һогтоогоо, тиин газар дэлхэйн хаашуул тэрээнтэй холбоорилдоо, наймаашад хонжоошодшье үлүүсэ һайн байдалдань дашууран орожо, хэтэртэрээ баяжаа.

⁴ Тэнгэриһээ иигэжэ хэлэһэн ондоо абяан намда дуулдаа: – Энэ ниислэлэй нүгэл шэбэлынь таанарта нүлөөлхэгүйн тула, гай аюулынь таанарые дайрахагүйн тула, арад зомни тэрэ хотые орхиит.

⁵ Юундэб гэбэл, тэрэнэй нүгэл шэбэлынь огторгой тэнгэридэ туласараа обооршоод байна, тиин тэрэ ниислэлэй хэһэн гэмтэ ябадалые Бурхан һанаандаа оруулба.

⁶ Тэрэ ниислэлые хэһэн үйлэйнь хэмжээгээр хэһээгты, хэһэн үйлэ хэрэгүүдэйнь түлөө хоёр дахин хатуугаар хэһээгты, хоёр дахин хатуу үзэмэй дараһан архи тэрэнэй аяга руу хэгты!

⁷ Өөрыгөө тэрэ хэды ехээр магтуулаа гээшэб, хэды ехэ баялиг соо умбаа гээшэб, тэды ехэ ядарал зоболон, уйдхар гашуудал тэрээндэ асарагты! Юундэб гэбэл, тэрэ ниислэл иигэжэ досоогоо һанаа: «Би хатан шэнги һайн һуунаб, би бэлбэһэн эхэнэр бэшэб, уйдхар гашуудалые үзэхэгүйб!»

⁸ Тиимэһээ али бүхы гай аюулнууд: үхэл хосорол, гай гашуудал, үлэсхэлэн зоболон тэрэ эмэдэ гэнтэ буужа ерэхэ даа! Тэрэниие галда шатааха, ушарынь гэбэл, тэрэниие шүүбэрилхэ Эзэн Бурхан угаа хүсэтэй юм.

⁹ Тэрэ ниислэлэй шатахада гараһан гал түймэрэй утаа уняар харахадаа, зальхайралга, баялиг соогуур дураараа хүльбэрэлдэжэ ябаһан газар дайдын хаашуул тэрэ ниислэлые шаналжа уйлаха гашуудаха.

¹⁰ Тиин хаашуул холо зогсон тэрээниие хараад, ядарал зоболонһоонь үхэтэрөө айжа, иигэжэ хэлэхэ: – Аргагүй хүсэтэй, агуу ниислэл Вавилоон, аймшагтай ехэ гашуудал зоболон шамда тудаба – зарга шүүбэридэ шаамайе үгэжэ хэһээхэ саг гэб гэнтэ ерэбэ!

¹¹ Наймаашад хонжоошодшье тэрэ хотые шаналан уйлана, гашуудан зобоно, ушарынь гэбэл, тэдэнэй эд бараае хэншье худалдажа абахагүй.

¹² Тэдэнэй обоо собоо алта, мүнгые, үнэтэ шулуунуудые, һубад һубһые, нарин улһые, шад улаан бүдөөр, дардам торгоор, үнэтэй улаабтар бүдөөр оёһон хубсаһыень, хоншуухан үнэртэй модонуудые, заанай яһаар хэһэн бүтээлнүүдые, үнэтэ модоор, гуули, түмэрөөр, гантиг шулуугаар хэһэн амһартануудыень ондоо хэншье саашадаа абахагүйл.

¹³ Эдеэ амтатай болгодог зүйлнүүдыень, һайхан үнэртэй ургамалай шүүһыень, хүжэ санзайень, либанон гэдэг уталгыень, үзэмэй дараһан архииень, оливай тоһыень, хурабшаадхан сагаан гурилыень, шэниисэ таряаень, үхэр, хони, моринуудыень, ута тэргэнүүдыень, барлагуудыень, сэрэгэй баряанда олзологдоһон хүнүүдыень ондоо хэншье саашадаа абахагүйл.

¹⁴ Шинии сэдьхэн шунажа байдаг юумэнүүдшни үгы болошобо, шинии бүхы алдар соло, үнэтэ баялигшни хосорон һалаа. Ондоо тэдэшни хэзээш бусажа ерэхэгүй!

¹⁵ Эдэ бүхы эд бараануудые худалдажа, тэһэ баяжаһан наймаашад тэрэ ниислэлые холоһоо хараад, ядарал зоболонһоонь үхэтэрөө айһандаа, уйлан, гэгэн,

¹⁶ иигэжэ хэлэхэ: – Нарин гэгшын улһаар, алта мүнгөөр, үнгэтэ шулуу, һубадаар толоржо байһан үнэтэй сэнтэй улаан бүд хубсаһа үмдэһэн агуу ниислэл, шамда гашуудал зоболон тудаба!

¹⁷ Тиимэ ехэ баялиг зөөри гэб гэнтэ һалашабал! Тиин бүхы капитанууд, уһан далайгаар тамарагшад, морягууд, далайн албанда ябажа, амидарагша бүхы хүнүүд холо зогсоод,

¹⁸ ниислэл хотын шатаха дүрэхэдэ гараһан утаа уняарые харахадаа, орилон шашхан, иигэжэ хэлэхэ: «Агуу ниислэлтэй жэшэмээр хото байха гү?»

¹⁹ Тиин тэдэ зон тархи дээрээ үнэһэ адхан, уйлалдан гэгэлдэн иигэжэ хашхаралдаха: «Агуу ниислэл, шамда айхабтар ехэ гашуудал зоболон тудаба! Далайда онгосотой байһан хүнүүд ниислэл хотын баялигаар тэһэ баяжаа. Харин тэрэ хото гэб гэнтэ хооһон сүл губи болошоо!

²⁰ Огторгой тэнгэри, Бурханай хүнүүд, элшэд, лүндэншэд, энээндэ хүхин баясыт! Таанарай түлөө тэрэ ниислэлые Бурхан хэһээгээл!»

²¹ Удаань баатар ехэ хүсэтэй Эльгээмэл тээрмын шулуунай зэргын томо гэгшын шулуу үргэжэ, далай руу шэдэхэ зуураа, иигэжэ үгүүлбэ: «Агуу ниислэл Вавилоониие иимэл хүсэтэйгөөр холо шэдэжэ хаяхань! Энэ ниислэл саашадаа оршохоёо болёо!

²² Хүгжэмэй дуугархань дахин дуулдахагүй, ятага, жэмбүүршэдэйшье, бүреэ дуугаргагшадайшье хүгжэм дуун дахин дуулдахагүй. Гар дархашуулшье, урлалгын ажалшье саашадаа эндэ хэхэгүй. Тээрмын шулуунай эрьелдэн түерхые ондоо хэншье дуулахагүй.

²³ Дэнгэй гэрэлые хотодо ондоо хэншье харахагүй. Гэрлэхэеэ байгаа хүбүүн басаган хоёрой хөөрэлдэжэ зугаалхые ондоо хэншье дуулахагүй. Юундэб гэбэл, шинии наймаашад газар дэлхэйн амбан һайдууд байгаа, шинии үйлэдэн хэдэг байһан эльбэ жадханууд али бүхы арад зониие мэхэлээ.

²⁴ Бурханай хүнүүдэй, лүндэншэдэй, газар дэлхэйдэ амидаржа ябахадаа алуулһан зоной шуһа адхарһанда энэ хото зэмэтэй!»