Ерэмияа 20 - Библи

Санаартан Пашхуур ба Ерэмияа

¹ Иммээрэй хүбүүн, Эзэнэй Һүмын ахамад санаартан Пашхуур минии иимэ абарал буулгажа байһые дуулахадаа,

² намайе сохижо, Эзэнэй Һүмын дэргэдэхи Бэньямиинэй дээдэ бартаануудай хажууда холоодхонууд соо һуулгаба.

³ Үглөөдэрынь Пашхуурай намайе холоодхоһоо табин сүлөөлхэдэ, би тэрээндэ: «Эзэн намайе Пашхуур гээд нэрлээ бэшэ, харин Тойроод-Аймшагтай гэһэн нэрээр нэрлээ.

⁴ Эзэнэй айладхаһанай ёһоор, өөрөө өөртөө болон бүхы нүхэдтөө ухаа алдама аймшагтай зүйл болохош. Хараһаар байтаршни нүхэдшни дайсадта алуулха. Иудын хан түрын бүхы зониие Вавилооной хаанай мэдэлдэ оруулхаб. Заримыень тэрэ Вавилоон руу баряанда абаашаха, заримыень һэлмээр сабшан усадхаха.

⁵ Энэ хотын бүхы эд баялигые, бүхы зөөрииень болон бүхы үнэтэй зүйлыень, Иудын хаашуулайшье эрдэни зэндэмэниие, дайсадтань үгэхэб. Тэдэ бүхы юумэ тоножо, үбэршэлжэ, Вавилоон руу абаашаха.

⁶ Шам тухай хэлэхэ болоо һаа, Пашхуур, ши гэр бүлөөрөө олзо болон Вавилоон руу баряанда ошохош. Тэндэ ши буулгаһан хуурмаг абаралнуудыешни соносодог нүхэдтэйгээ хамта үхэхэш, тэндээл хүдөөлүүлэгдэхэт», – гэжэ айладхал буулгабаб.

Ерэмияа – Эзэндэ

⁷ Эзэмни, Та намтай аяглан, дурыем татажа, би татагдабаб. Та намһаа хүсэтэйт, тиимэһээ намайе диилэбэт. Би бүхэли үдэрэй туршада зоной наада-энеэдэн болоноб, хүн бүхэн намайе баһана.

⁸ Үгэ хэлэжэ эхилхэдээл ёолоноб, хүсэрхэл болон һандарал тушаа хашхарнаб. Эзэмни, Танай үгэ айладхахадаа би хүнэй наада-энеэдэн болоноб, бүхэли үдэртөө наадалуулнаб.

⁹ Теэд минии: «Эзэн тухай бэшэ һануулхагүйб, Тэрэнэй нэрэһээ бэшэ айладхахагүйб» гэжэ хэлэхэдэ, зүрхэ сэдьхэлдэмни гал шатажа байһандал, яһаарни дамжан гараһандал болоно. Тэрэниие досоогоо барижа туршааб, теэд шаданагүйб.

¹⁰ «Тойроод ехэ аюултай! Мүргэе! Тэрээн тухай засаг баряашадта дуулгая!» гэжэ олоной шэбэнэлдэхые би шагнааб. Минии дүтын нүхэдшье бүдэрхыем хүлеэн хаража байна: «Тэрэ мэхэдэ орожо магадгүй. Тиигээ һаань, бидэ тэдэниие диилэжэ, үһөөгөө абахабди», – гэлдэнэ.

¹¹ Теэд Та, Эзэмни, хүсэн түгэс баатартал, намтай хамта байнат. Тиимэһээ намайе мүрдэгшэд бүдэржэ, намайе диилэжэ шадахагүй, нэрээ хухарха, зориһоноо бэелүүлжэ шадахагүй. Нэрээ гутааһаниинь хэтэ мүнхэдөө мартагдахагүй!

¹² Та, Түмэн Сэрэгтэ Эзэн, зониие үнэн зүбөөр шалган байнат. Зүрхэ сэдьхэлдэнь, ой ухаандань юунэй байгаашые мэдэнэт. Дайсадһаамни үһөөгөө абажа байхыетнай харахамни болтогой! Ушарынь гэбэл, хэрэгээ Танда даалгаа бшууб.

¹³ Эзэндэ магтаал дуулагты! Эзэниие магтан байгты! Юуб гэбэл, Тэрэ үгытэй ядуу хүниие муу зоной дарлалтаһаа абарна.

¹⁴ Минии дэлхэйдэ мүндэлһэн үдэр хараал шэнгээхэнь болтогой! Эхымни намайе түрэһэн үдэр юрөөлгүй байг лэ!

¹⁵ Эсэгэдэмни «хүбүүтэй болоот» гэһэн мэдээ асаржа, тэрэниие баярлуулһан хүн хараал шэнгээг лэ!

¹⁶ Тэрэ хүн Эзэнэй хайра гамгүй һандаргааһан хотонуудтал адли байг лэ! Тэрэ үглөөгүүр ёолоо, үдын тэндэ – байлдаанай абяа дуулаг лэ!

¹⁷ Юундэб гэхэдэ, тэрэ намайе түрэхэһөөм урид алахаяа яагааб? Тиигээ һаань, эхымни хэбэл минии булаша болохо бэлэйл.

¹⁸ Би юундэ түрөө гээшэбиб?! Зоболон, уйдхар гашуудал харахаяа, нэрээ бузарлан, наһаяа дүүргэхэеэ гү?!