Экклезиаст 5 - Библи

¹ Бурханай урда хэлэеэ татан намдуухан бай. Бурхан тэнгэридэ, ши газар дээрэ, тиимэ хадаа үгэшни үсөөн байг.

² Зоболонһоо зүүдэн арьбан гэдэгтэл тэнэгэй дуу хоолой олон үгөөрнь танигдадаг.

³ Бурханда амалһан тангаригаа бэелүүлхэеэ бү нобшоро. Тэнэгүүдые Тэрэ һайшаадаггүй, хэлэһэн юумэеэ бэелүүлэ.

^4-5 Амалаад, бэелүүлээгүй байгшаһаа амалангүй байгшань дээрэ. Хэлэ аманшни шамайе нүгэлдэ түлхижэ бү байгуужан. «Энэ алдуу байгаа» гэжэ Бурханай Эльгээмэлэй урда бү хэлэ. Үгэ хэлээрээ Бурханай уур хилэнсэг бү үүсхэ, юундэ ажал хэрэгышни усадхаха ёһотой юм бэ?

⁶ Зүүдэн ба үгын олониинь хооһон байдаг. Бурханһаа түбэгшөөгты.

⁷ Алибаа орон нютагта ядуушуулые хашахые, хэрэг шүүлгэ болон үнэниие үгы хэхые харабал, бү гайхаарайгты, юуб гэхэдэ, нэгэ түшэмэлые нүгөөдэнь хаража, тэдэниие үшөө дээгүүр хаража байдаг.

Амидаралһаа туһа гэжэ үгы

⁸ Хаанай хананхалан оролдодог орон нютагынь урдал хуу байдаг.

⁹ Мүнгэндэ дуратайнь мүнгэндэ ханахагүй, зөөридэ дуратайнь зөөриин элбэгтэнь садаха гэжэ оройдоо байхагүй. Энэнь баһал дэмы хүлгөөн.

¹⁰ Баялиг үсхэхын далимда эдихэ дуратайшуул олошордог. Тэрээниие хараад һууха гээшэ эзэндэнь ямар байхаб?

¹¹ Ажал хэһэн хүн ехэ багышье эдеэ һаа, амгалан нойрсодог, харин баян хүнэй садхалан гэдэһэн өөрыень унтуулдаггүй.

¹² Нарата дэлхэйдэ үшөө нэгэ хараһан юумэн гэхэдэ, муу үйлэһөө юм гү, али үбшэ хабшанһаа боложо, суглуулһан баялигынь хүндэ зоболон асардаг.

¹³ Үйлэ муутайһаа баян зөөринь алдагдаха, түрэһэн хүбүүндээ үлөөхэ юумэгүй үлэдэг баяшуул байха.

¹⁴ Хүн эхын хээлиһээ нюсэгэн гараад, нюсэгэн зандаа дэлхэйһээ халидаг. Аша хүдэлмэриин үрэ дүн гэжэ гартаа абажа ошохо юумэн байхагүй.

¹⁵ Хүн ерэһэн шэгтээл бусахань хайшаа юмбэ? Иигэжэ хооһон хүдэлхэдэнь юуштэб?

¹⁶ Зөөриин түлөө бүхы наһан соогоо үргэһэ нойргүй, үлэн хооһон ябаһанай үрэ ашаг энэ юм аал?

¹⁷ Гэхэтэй хамта һайн һайхан юумэ мүн лэ харагдаа гээшэ: өөртэнь үгэһэн үдэрнүүдтэ ууха, эдихэ ба нарата үдэр соо хэһэн ажалаараа сэдьхэлээ ханалга Бурханай хэшэг мүн.

¹⁸ Бурханһаа эд хогшол ба зөөри баялиг абаһан хүн бүхэндэ тэрэнээ эдлэхэ, хэрэглэхэ эрхэ олгожо, мүн өөрын ажалһаа баярлаха хуби хүртөөхэ гээшэ Бурханай бэлэг болоно.

¹⁹ Сэдьхэл зүрхыень Бурханай баяр баясхалантайгаар байлгабал, хүн хадаа амидарха жэлнүүдые оло дурсадаггүй.