Эхин 42 - Библи

Иосифой аханарай Египет руу түрүүшынхиеэ ерэлгэ

¹ Иосифой эсэгэ Яковай ажаһуужа байгаа орон нютагта мүн лэ үлэсхэлэн хооһон байдал тохёолдобо. Египедтэ орооһо таряан бии гэжэ дуулаад, Яков хүбүүдтээ хэлэбэ: – Юу бэе бэеэ хаража байнабта?

² Египедтэ орооһо таряан бии гэлсэнэ. Тиишэ ошожо, орооһо худалдажа абаад асарагты, тиигэбэл, магад, туража үхэхэгүйбди.

³ Иосифой арбан аханар Египет таряанда ошобо.

⁴ Гансал Бэньямииниие, Иосифой түрэһэн дүүе, муу юумэндэ, усалда орохоһоонь айжа, Яков өөрһөөн холо табибагүй.

⁵ Ханаһаан орон нютагта үлэсхэлэн хооһон байдалай тохёолдоһонһоо боложо, Израилиин хүбүүд иигэжэ яахашье аргагүй Египет руу зорёо бэлэй.

⁶ Тэрэ үедэ Египедэй ахалагша түшэмэл ноён байһан Иосиф лэ бүхы арад зондо орооһо худалдаха эрхэтэй байгаа. Аха дүүнэр тэрээндэ ерэжэ, урдань мүргэн ёһолбо.

⁷ Иосиф тэдэниие хараад таниба, зүгөөр ойлгоогүй хэбэр үзүүлэн, хариин танигдаагүй хүнүүдтэй хөөрэлдэжэ байһан мэтэ ехэл шэрүүнээр асууба: – Таанад хаанаһаа ерээбта? – Ханаһаан оронһоо эдеэ хоол худалдажа абахаяа ерээбди, – гэжэ тэдэ харюусабад.

⁸ Иосиф аханараа таняа, харин тэдэнь өөрыень таняагүй һэн.

⁹ Гэнтэ Иосиф тэдээн тушаа урдань зүүдэлһэнээ һанаад, иигэжэ хэлэбэ: – Таанад тагнуулшад гээшэт. Манай газар дайдада һула газар мэдэжэ абаха гэжэ ерээт.

¹⁰ – Эрхим хүндэтэ эзэн ноён! Бидэ ямар тагнуулшад байхабибди даа. Ядуухан богоолнуудтнай болохо бидэнэр эдеэ хоолдо гэжэ ерээлди.

¹¹ Бидэ бултадаа нэгэ эсэгын хүбүүдбди. Үнэн сэхэ зомди, тагнуулшад заяандааш байгаагүйбди.

¹² – Худалаар бү хэлэгты, – гэбэ Иосиф. – Манай газар дайдада һула газар тагнажа мэдэхэеэ ерээт.

¹³ – Үгы, эрхим хүндэтэ эзэн ноён! Ядуухан богоолнуудтнай болохо бидэнэр Ханаһаан орон нютагта ажаһуудаг нэгэ хүнэй арбан хоёр хүбүүд бэлэйбди. Одхон дүүмнай мүнөө эсэгэтэеэ хамта, харин үшөө нэгэмнай наһа баранхай, – гэжэ тэдэ харюусаба.

¹⁴ Гэбэшье Иосиф тэдээндэ дахин иигэжэ хэлэбэ: – Минии хэлэһэнэй ёһоор таанад бултадаа тагнуулшад гээшэт.

¹⁵ Зүгөөр би таанадые шалгаад үзэхэмни. Тэрэ одхон дүүгэйтнай наашаа ерээгүйдэ би үгэдэтнай этигэхэгүйб. Тэрэнэй эндэ ерэхэһээ урид таанад Египедһээ амиды мэндэ гарахагүйт! Энээн тушаа би Египедэй эзэн хаанай нэрээр тангаригланаб!

¹⁶ Тэрэ дүүдээ хэн нэгэеэ эльгээгты, бэшэнтнай эндээ баряанда үлэхэ. Тиигээд үнэн хэлэһэн гү, али үгытнай элирхэ, шалгажа үзэхэбди. Дүүгэйтнай ерээгүй һаань, Египедэй эзэн хаанай шэрээдээ залардагынь үнэн гээшэдэ адляар, таанадай тагнуулшад байһантнай үнэн болохо.

¹⁷ Тиигээд Иосиф тэдэнэрые гурбан хоногоор түрмэдэ һуулгаба.

¹⁸ Гурбадахи хоногтоо Иосиф тэдэниие дуудаад, иигэжэ хэлэбэ: – Эзэн Бурханһаа айдаг ушарһаа би хүниие алахагүйб. Амиды мэндэ ябаха дуратай һаа, минии хэлэһыемни бүтээгты!

¹⁹ Хэрбэеэ таанад үнэхөөрөө сэхэ сэбэр зон һаа, таанадай нэгэн түрмэдэ үлэг, харин бэшэнтнай үлэн хооһон гэр бүлэдөө орооһо абажа ошог,

²⁰ тиигээд одхон дүүтэеэ бусажа иишээ ерүүжэг. Тиигэбэл, ами наһыетнай үршөөхэб. Иосифой аханар энээниие зүбшөөжэ,

²¹ удаань өөһэд хоорондоо хөөрэлдэхэдөө, иигэжэ хэлсэбэ: – Дүүгээ муу юумэндэ оруулһанаймнай түлөө хэһээлтэ гээшэ энэ. Зобожо байхыень хараашье һаа, хэды хайра гуйгаашье һаань, бидэ үгыень дуулажа хайрлаагүй һэмди. Тиимэһээл зоболон манай толгойдо буугаа.

²² Тиихэдэнь эгээл аха болохо Рэүбээн бусадтаа хандажа хэлэбэ: – Тэрэ үхибүүндэ мууе бү хэгты гэжэ минии хэды хэлээшье һаа, таанад дуулаагүй һэн бэшэ гүт? Харин мүнөө шуһыень урдахуулһанайнгаа түлөө харюусажа байнабди.

²³ Иосиф хөөрэлдэһыень ойлгоно гэжэ аха дүүнэр мэдээгүй, юундэб гэхэдэ, Иосиф тэдээнтэй хөөрэлдэхэдөө, зорюута оршуулагшые хэрэглээ бэлэй.

²⁴ Тэдэнэй үгэнүүдые дуулаһан Иосиф тэсэнгүй, нюураа бүтүүлээд, тэндэһээ далда ороод, гансаарханаа уйлаба. Тиигээд һөөргөө ерэжэ, тэдээнтэй дахин хөөрэлдөөд, Симеоные шэлэжэ абаад, аха дүүнэрэйнь хараһаар байтар хүлибэ.

²⁵ Туламуудтань дүүрэтэр орооһо хэхэ, орооһоной түлөө түлбэри гэжэ үгэһэн сагаа мүнгыень туламайнь амһарта хэжэ боохо, харгы замдаа эдихэ эдеэ үгэхэ гэжэ Иосиф зарасанартаа захирба. Зарасанууд хэлэһэн зарлигыень бэелүүлбэ.

²⁶ Аха дүүнэр орооһотой туламуудаа элжэгэнүүдтээ ашаад, гэртээ бусахаар зорибо.

²⁷ Тиигээд һүни болоходо, тогтожо, хонохоёо байхадаа, тэдэнэй нэгэн элжэгэндээ тэжээл үгэхөөр туламаа нээхэдээ, орооһоной түлөө түлэһэн сагаа мүнгэеэ харажархиба!

²⁸ – Харагты! Минии түлэһэн мүнгые бусаагаал! Тэрэ туламайм амһар дээрэ байна, – гэбэ тэрэ. Тиихэдэнь бултадаа сошожо, бэе бэеһээ һурагшалан байгаа һэн: – Иихэдээ Бурхан бидэниие яаха гээб?

²⁹ Эсэгэдээ Ханаһаан бусажа, аха дүүнэр тэдээнтэй ушарһан юумые бултыень хөөрэбэ:

³⁰ – Тэрэ орон нютагай эзэн ноён маанадые тагнуулшад гэжэ һэжэглэн, хатуу шэрүүнээр хандаа.

³¹ Бидэ үнэн сэхэ зомди, тагнуулшад бэшэбди гээбди.

³² Нэгэ эсэгын арбан хоёр хүбүүдбди, нэгэ дүүмнай наһа баранхай, харин одхон дүүмнай мүнөө Ханаһаанда эсэгэтэеэ гэбэбди.

³³ Тиихэдэмнай «үнэн хэлэнэ гүт гэжэ би шалгахам: нэгыетнай эндээ үлөөнэб, бэшэнтнай үлэн хооһоор зобожо байһан гэр бүлэдөө орооһо абаад ошог» гэбэ.

³⁴ «Одхон дүүтэеэ һөөргөө намда ерэхэт. Эгээл тиигэхэдэтнай, таанадые тагнуулшад бэшэ, үнэн сэхэ зон гэжэ этигэхэб, баряанда үлэгшэ нэгыетнай сүлөөлжэ, таанадта манай газар дайдаар сүлөөтэй худалдаа наймаа хэхэ эрхэ олгохоб» гээ.

³⁵ Тиигэжэ хөөрөөд, тэдэнэрэй туламуудайнгаа уялаа тайлахадань, орооһоной түлөө түлэһэн мүнгэниинь хүн бүхэнэйнь туламай амһар дээрэ боолтотой зандаа олдобо. Энээнһээ тэдэ бултадаа айн һүрдэбэ. Яков эсэгэнь

³⁶ тэдээндэ хандан: – Таанадһаа боложо, би бүхы хүүгэдээ алдахамнил. Иосиф гээгдээ, Симеон алдагдаа, мүнөө Бэньямиинииемни таанад намһаа һалгааха гээ гүт?! Хамаг муу юумэн миниил толгойдо тудана! – гэбэ.

³⁷ Тиихэдэнь ууган хүбүүн Рэүбээн эсэгэдээ иигэжэ хэлэбэ: – Бэньямииниие намда даалгагты, тэрэниие һөөргэнь амиды мэндэ асархаб. Үгы һаам, минии хоёр хүбүүдые алажа, харюугаа абаарайгты.

³⁸ – Үгы, – гэбэ Яков. – Минии хүбүүн таанадаар хамта ошохогүй. Түрэһэн ахань гээгдэнхэй, үлэһэн ганса хүбүүгээ би хайшаньшье ябуулхагүйб. Хэрбээ аян замда ямар нэгэ усалһаа одхон хүбүүнэймни наһа барабал, үтэли болоһон би уй гашуудалда нэрбүүлжэ, үхэлэй орон руу мордохолби!