Эхин 4 - Библи

Адаам Ева хоёрой хүбүүдэй түүхэ

¹ Адаам Ева һамгантаяа хэбтэбэ, тиин тэрэнь хээлитэй болоод, хүбүү түрэжэ: – Эзэнэй аша туһаар би хүниие бүрилдүүлбэб! – гэбэ. Тиигээд тэрээндээ Хаяан гэжэ нэрэ үгэбэ. Энэнь «хүбүүтэй болоһон» гэһэн удхатай нэрэ юм.

² Ева баһа нэгэ хүбүү түрөөд, Аабэл гэжэ нэрэ үгэбэ. Томо болоходоо, Аабэл хонишон, Хаяан таряашан болобо.

³ Хожомынь нэгэ үдэр Хаяан Эзэндэ талархалаа элирхэйлхэ гэжэ газарайнгаа ургасаһаа үргэбэ.

⁴ Харин Аабэл хонин һүрэгэйнгөө түрүүшын түлэй хамагай тарганииень шэлээд, Эзэндэ үргэбэ. Аабэлэй үргэл Эзэндэ һайшаагдаба,

⁵ харин Хаяанай үргэл һайшаагдабагүй. Энээндэ Хаяан ехэ уурлажа, шэг шарайнь барайба.

⁶ – Ши юундэ уурлабаш? – гэжэ Эзэн Хаяанһаа асууба. – Юундэ шэгшни хубилбаб?

⁷ Хэрбээ зохистой хэрэг хэһэн һаа, ши энеэжэ байха һэнши. Харин шинии зохисгүй хэрэг хэһэн ушарһаа нүгэл хэхэ гэһэн хүсэлшни үүдэнэй хажууда отожо, зэрлиг амитан мэтэ шамайе хүлеэжэ байна. Гэбэшье ши тэрэ хүсэлөө дабан диилээрэй.

⁸ Хаяан Аабэл дүүдээ хэлэбэ: – Хээрэ тала гарая. Тэдэнэр хээрэ тала гараба. Тэндэ Хаяан гэнтэ Аабэлдэ добтолоод, алажархиба.

⁹ Эзэнэй Хаяанһаа: – Аабэл дүүшни хаанаб? – гэжэ асуухада, – Мэдэнэгүйб! Би дүүгэйнгээ харуулшан юм гүб? – гэжэ Хаяан харюусаба.

¹⁰ – Ямар юумэ хэбэ гээшэбши? – гэбэ Эзэн. – Дүүгэйшни ами шуһан нам руу газарһаа хашхаржа байна!

¹¹ Одоо Би газар хүрьһэнтэйш хамта шамда хараал шэнгээхэм. Алаһан дүүгэйш шуһан энэ газарта нэбтэрэнхэй.

¹² Шинии хэдышье энэ газар үйлэдбэрилхэдэ, тэрэшни шамайе тэжээхэ, хооллуулхагүй. Энэ сагһаа хойшо ши орон нютаггүй зайгуул, тэнүүл болобош.

¹³ – Энэ хэһээлтэ намда айхабтар хүшэр хүндэ, – гэжэ Хаяан Эзэндэ хэлэбэ. – Энээниие би даажа шадахагүйб.

¹⁴ Энэ орон нютагһаа, Өөрһөө намайе намнанат. Тиигэбэл, орон нютаггүй зольбо болохоб, дайралдаһан лэ хүн намайе алаха бшуу.

¹⁵ Зүгөөр Эзэн харюусаба: – Тиимэшье бэшэ. Хэн шамайе аланаб, долоо дахин гэмынь ехэ болгоод, тэрээнһээ үһөөгөө абахаб. Тиигээд Эзэн уулзаһан зоной Хаяаниие алахагүйн тула тэрээндэ тусхай тэмдэг табиба.

¹⁶ Хаяан Эзэнһээ холодон, Эдээмһээ зүүлжээ Ноод гэжэ газарта байрлаба.

Хаяанай үри һадаһад

¹⁷ Хаяан һамгантаяа Ноодто амидаржа, һамганиинь хүбүү түрэжэ, Эноох гэжэ нэрлэбэ. Хаяан хото балгааһан барижа, тэрэнээ хүбүүнэйнгээ нэрээр Эноох гэжэ нэрлэбэ.

¹⁸ Эноох Ираад гэжэ хүбүүтэй болобо. Ираадһаа Мэһуяаһээл, Мэһуяаһээлһээ – Мэтушаһээл, Мэтушаһээлһээ Лаамэх гараба.

¹⁹ Лаамэх хоёр һамга абаһан юм: нэгэнэйнь нэрэ Адаа, хоёрдохинь Циллаа гэжэ нэрэтэй.

²⁰ Адаа гээшэһээ Ябаал гэжэ хүбүүн түрэбэ: эгээл тэрээнһээ майхан соо байдаг, мал адуулдаг хүнүүд гараһан юм.

²¹ Ябаал Юбаал гэдэг дүү хүбүүтэй һэн: тэрээнһээ ятага болон лимбэ дээрэ наададаг зон үдэбэ.

²² Лаамэхай хоёрдохи һамган Циллаа хүүгэдтэй боложо, Тубаал-Хаяан гэдэг нэрэ үгэбэ. Тубаал-Хаяан түмэршэ дархан боложо, гуулин, түмэрөөр олон янзын багажа хэрэгсэл хэдэг һэн. Тубаал-Хаяан Наһамаа гэжэ дүү басагатай һэн.

²³ Нэгэ үдэр Лаамэх һамгадтаа иигэжэ хэлэбэ: – Адаа Циллаа хоёрни! Шагнагты намайе! Намайе айлгажа һүрдүүлхэ гэһэн нэгэ залуу хүниие би алааб.

²⁴ Хаяаниие алаһан хүн долоо дахин хүндөөр шиидхэгдэхэ һаа, намайе алаһан хүн далан долоо дахин хүндэ хэһээлтэ амасаха.

²⁵ Адаамай һамган дахин нэгэ хүбүү түрөөд: – Хаяанда алуулһан Аабэл хүбүүнэйм орондо Бурхан намда үшөө нэгэ хүбүү үршөөгөө, – гэжэ хэлэн, тэрээндээ Шээт гэжэ нэрэ үгэбэ.

²⁶ Шээт хожом хүбүүтэй болоод, тэрээндээ Эноош гэжэ нэрэ үгэбэ. Тэрэ сагһаа эхилэн, зон Эзэнэй нэрэ солынь дуудадаг болоо бэлэй.