Эхин 37 - Библи

Иосиф ба аханарынь

¹ Яков Исаак эсэгынгээ наһа баратар Ханаһаан орон дайдада ажаһуугаа.

² Яковай гэр бүлын түүхэ эндэһээ эхилнэ. Яковай хүбүүн Иосиф арбан долоо наһаяа гүйсөөд, эсэгынгээ бага һамгад болохо Билһаа, Зилпаагай хүбүүдтэй хамта хони, ямаа адуулдаг болоо һэн. Аханарайнгаа юу хэһые тэрэ эсэгэдээ хоблодог байгаа.

³ Үндэр наһатай болоһон хойнонь түрэһэн Иосифтоо Израиль бусад хүбүүдһээ үлүү дуратай бэлэй. Тиигээд тэрэ Иосифто үргэн хамсытай, ута хормойтой, гоё һайхан дэгэл бүтээжэ үмдэхүүлхэ болобо.

⁴ Аханарынь эсэгэмнай маанадта орходоо тэрээндэ үлүү дуратай гэжэ харахадаа, атаархан, Иосифые үзэн ядадаг болобо, тэрээнтэй эбтэйгээр харилсажа шадахаяа болибо.

⁵ Нэгэтэ Иосиф зүүдэ хараба. Тиигээд тэрэ зүүдэеэ аханартаа хөөрэбэ, тиихэдэнь тэдэ Иосифые бүришье үзэн ядадаг болобо.

⁶ – Шагнагты, – гэбэ Иосиф. – Ямар зүүдэ зүүдэлһыемни!

⁷ Таряалан дээрэ бидэ хадаһан таряагаа хэһэг хэһэгээрнь багсалан боожо байна хэбэртэйбди. Минии уяһан сомоо гэнтэ газарһаа бодоод согсойшобо, харин таанадай уяһан боолтонууд тэрэниие хүреэлэн, урдаһаань мүргэн, доро дохёол.

⁸ Тиихэдэнь аханарынь хэлэбэ: – Тиихэдээ ши манай хаан болохо гээ гүш? Үнэхөөр маанадай дээрэ гараха гэжэ байна гүш? Иигэжэ тэдэ энэ зүүдэнһөөнь боложо, тэрэниие бүри ехээр үзэн ядадаг болобо.

⁹ Иосиф дахин зүүдэ хаража, тэрээнээ баһал аханартаа хөөрэбэ: – Шагныт, би ондоо нэгэ зүүдэ зүүдэлээб. Зүүдэндэмни наран, һара болон арбан нэгэн одо мүшэд намда доро дохин байна гэжэ үзэгдэбэ!

¹⁰ Энэ зүүдэеэ эсэгэдээ хөөрэхэдэнь, эсэгэнь хүбүүгээ харааба: – Ямар зүүдэ харадаг хүмши? Бишье, эхэшнишье, шинии аханаршье шамда ерэжэ, хүлдэшни һүгэдэн унаха болоно гүбди?

¹¹ Аханарынь Иосифто атаархан хоролхобо, харин эсэгэнь энэ хөөрөөень һанаандаа хадууба.

¹² Яковай гэр бүлэ Хэброон хотын хажуудахи тала газарта ажаһуудаг байгаа. Нэгэтэ хүбүүдынь эсэгынгээ мал Шэхээм хотын ойрохоно адуулжа байба ха.

¹³ Тиигээд Израиль Иосифтоо хэлэбэ: – Аханаршни Шэхээмэй хажуугаар малаа адуулжа байна хаш. Би шамайе тиишэнь эльгээхэм. – Зай, – гэжэ Иосиф зүбшөөбэ.

¹⁴ – Ябыш даа, – гэжэ эсэгэнь хэлэбэ. – Аханаршни мэндэ гү, малынь ямар бэ гэжэ мэдээд ерэ. Тиигээд эсэгэнь тэрэниие ябуулжа, Иосиф Хэброонһоо гараад, Шэхээмдэ дүтэ ерэбэ.

¹⁵ Аханарайнгаа байһан газар бэдэржэ, хээрэ талаар ябажа байхадань, танигдаагүй хүн ушарба. – Ши эндэ юу бэдэрнэш? – гэжэ тэрэ асууба.

¹⁶ – Би аханараа бэдэрнэб, – гэжэ Иосиф харюусаба. – Хаана тэдэмни малаа адуулнаб, хэлыт?

¹⁷ – Тэдэшни эндэһээ ябаа, – гэбэ тэрэ. – Дотаан ошохомнай гэжэ хэлэхыень би дуулаа һэм. Иосиф тэндэһээ ябажа, аханараа Дотаанда олобо.

¹⁸ Тэдэнэр Иосифой ерэжэ ябахые холоһоо хараад, алаха гэжэ хоорондоо хэлсэбэ.

¹⁹ – Энэ манай зүүдэлдэг ноён ерэбэ, – гэжэ тэдэ хөөрэлдэбэ.

²⁰ – Тэрэниие барижа алаад, шэргэһэн худаг руу хаяя. Тиигээд тэрэниие арьяатан барижа эдеэ гэжэ хэлэхэбди. Эгээл тиигээд тэрэнэй зүүдэн хэр үнэн дээрээ бэелэгшэ ааб гэжэ харахабди!

²¹ Харин эгээл аха болохо Рэүбээн энээниие дуулаад, бусадһаа тэрэниие абархые оролдон, иигэжэ хэлэбэ: – Тэрэниие хороогоод яахамнайб.

²² Шуһа урдахуулаад яахамнайб? Уһа суглуулдаг хээрын нүхэн руу амидыгаар хаяыт. Харин ами наһыень өөһэдөө бү таһалдуулагты. Үнэн дээрээ тэрэ Иосифые абаржа, эсэгэдээ амиды мэндэ эльгээхэ гэжэ һанаһан байгаа.

²³ Иосифой аханартаа ерэхэдэнь, тэдэ үргэн хамсытай, ута, гоё һайхан дэгэлыень хуулажа абаад,

²⁴ өөрыень уурай худаг руу хаяба.

²⁵ Тиигээд Рэүбээнэй үгы байха үедэ Яковай бусад хүбүүд эдеэ хоол барихаяа һуун байтараа холоһоо ерэжэ ябаһан тэмээн хамбы хараба. Энэ хадаа ишмаһээл обогой наймаашад Галаад хотоһоо Египет руу анхилма һайхан үнэртэй гүгэл болон бусад угаа үнэтэй ашаа аралжаа наймаа эрхилхэеэ абаашажа ябаба.

²⁶ Тиигээд Иуда аха дүүнэртээ иигэжэ хандаба: – Дүүгээ алаһанай ямар олзо байхаб? Адхаһан шуһа нюуха хэрэг гараха.

²⁷ Тиихын орондо дүүгээ ишмаһээл наймаашадта худалдая, тиигээд гарнайшье сэбэр үлэхэ. Юуншье һаа, манай түрэһэн дүү, манай мяханай таһардаһан ха юм. Аха дүүнэрынь зүбшөөбэ.

²⁸ Мидианай наймаашадай дүтэлэн ерэхэдэ, аханарынь Иосифые худагһаа гаргаад, хорин шээкэл сагаан мүнгөөр худалдаба. Ишмаһээлэй наймаашад Иосифые Египет руу абаад ошобо.

²⁹ Рэүбээн бусажа, худаг руу тонгойжо харахадаа, Иосифой үгы байһаниие обёоржо, хубсаһаа урижа, уйлан шаналба.

³⁰ – Одхон хүбүүмнай үгыл! – гэжэ дүүнэртээ ерээд, Рэүбээн хэлэбэ. – Харин би яахабиб? Һалаалби даа.

³¹ Иосифой аханар эшэгэ гаргаад, Иосифой үргэн хамсытай, ута һайхан дэгэлые шуһанда зуураад,

³² Яков эсэгэдээ абаашажа харуулба. – Бидэ хээрэдэ энээниие олообди. Танай хүбүүнэй хубсаһан бэшэ бэзэ? – гэжэ асууба.

³³ Яков дэгэлые харамсаараа танижа хашхарба: – Хүбүүнэйм самса! Тэрэниием зэрлиг арьяатан бажуугаа! Алаа, эдеэ гээшэл Иосиф хүбүүем!

³⁴ Хубсаһа хунараа удара татаад, ташаадаа гансал үнэгүй шэрүүн бүдэй удархай үлээгөөд, Яков олон хоногой туршада хүбүүгээ шаналан бархиржа байгаа.

³⁵ Хүбүүд, басагадынь һаатуулха, һамааруулха гэжэ ерэхэдэнь, Яков: – Үгы! Би үхэлэй орон руу ошон ошотороо хүбүүнэйнгээ хойноһоо уйлан гашуудан байхаб! – гэдэг байба.

³⁶ Тэрэ үедэ мидиан обог аймагай наймаашад Иосифые Египет абаашаад, фараоной түшэмэл, харуулай дарга Потипаарта богоол болгон худалдаба.