Эхин 30 - Библи

¹ Харин Рахээл Яковһаа үхибүүтэй боложо шадахагүй байһанаа хараад, эгэшэдээ атаархан, Яковта иигэжэ хэлэбэ: – Намда хүүгэдые үгөөгүй һааш, би үхэхэм.

² Зүгөөр Яков уурлажа, тэрээндэ харюусаба: – Би Бурхан юм гүб? Би шамайе хүүгэдгүй болгоо юм гүб?

³ Тиихэдэнь Рахээл үбгэндөө иигэжэ хэлэбэ ха: – Энэ болбол Билһаа гэдэг минии зараса эхэнэр. Ши тэрээнтэй унта. Тэрээнһээ хүүгэд үбэр дээрэмни гарабалнь, намда үхибүүн түрөө гээд тоолохоб.

⁴ Тиигээд Рахээл үбгэндөө Билһаа гэжэ зараса эхэнэрээ бага һамган болгон үгэжэ, Яков тэрээнтэй унтаад,

⁵ Билһаа хээлитэй боложо, хүбүү түрэбэ.

⁶ – Бурхан гуйлтыем дуулаад, хүбүү үгэжэ, намайе үршөөгөө, – гэжэ Рахээл хэлээд, тэрэ хүбүүндэ «Даан» («Үршөөгөө» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.

⁷ Удаань Рахээлэй зараса эхэнэр Билһаа дахин хээлитэй боложо, үшөө нэгэ хүбүү түрэбэ.

⁸ – Би эгэшэтэеэ угаа ехэ тэмсэл ябуулжа, диилээб, – гэжэ хэлээд, хүбүүндэ «Напталии» («Минии тэмсэл» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.

⁹ Бэшэ үхибүүтэй болохогүй байһанаа Лэһаа хараад, өөрынгөө зараса эхэнэр Зилпаае бага һамган болгон үбгэндөө үгэбэ.

¹⁰ Зилпаа Яковта хүбүү түрэбэ.

¹¹ Тэрээндэ Лэһаа баярлажа, иигэжэ хэлэбэ: – Ехэ аза талаан болобо! Тиигээд тэрэ хүбүүндэ «Гаад» («Аза» гэһэн удхатай үгэ) гэжэ нэрэ үгэбэ.

¹² Зилпаа дахин хээлитэй боложо, баһа нэгэ хүбүү гаргаба.

¹³ Тиихэдэнь Лэһаа иигэжэ хэлэбэ: – Одоо минии ехэ жаргалтайе эхэнэр хүн бүхэн гэршэлхэ даа. Тиигээд тэрэ хүбүүндэ «Ашээр» («Жаргал» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.

¹⁴ Нэгэтэ шэниисэ хуряажа байха үедэ Рэүбээн таряалан дээрэ хүн үбһэн гэдэг ургамал олоод, Лэһаа эхэдээ асаржа үгэбэ. Рахээл энээнииень хараад, Лэһаада: – Хүбүүнэйнгээ олоһон тэрэ ургамалые намда үгыт, – гэжэ гуйба.

¹⁵ – Үбгыемни буляажа абаһаншни багадаа гү? – гэжэ Лэһаа харюусаба. – Мүнөө минии хүбүүнэй олоһон ургамал абахаяа һанаба гүш? – Хэрбэеэ та намда хүбүүнэйнгээ олоһон ургамал үгөө һаатнай, энэ һүни би танда Яковые үгэхэб, – гэжэ Рахээл хэлэбэ.

¹⁶ Тиигээд үдэшэлэн таряаланһаа Яковай гэртээ бусахада, Лэһаа угтан золгоод, иигэжэ хэлэбэ: – Намда ерэ. Хүбүүнэйнгээ олоһон хүн үбһэн ургамалаар би шамайе дүү басаганһаа эрижэ абааб. Иигэжэ тэрэ һүни Яков Лэһаатай унтаба.

¹⁷ Бурхан Лэһаагай үшөө нэгэ хүбүү эриһые хангажа, Лэһаа дахин хээлитэй боложо, табадахи хүбүүгээ түрэбэ.

¹⁸ – Зараса эхэнэрээ үбгэндөө үгэһэнэйм түлөө шагнажа, Эзэн Бурхан намда энэ хүбүү заяаба, – гэжэ Лэһаа хэлээд, хүбүүндээ «Иссахаар» («Шагнал» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.

¹⁹ Үшөө дахин Лэһаа хээлитэй боложо, Яковта зургаадахи хүбүүгээ түрэбэ.

²⁰ – Бурхан намда үнэхөөр туһалаа. Одоол мүнөө үбгэмни намайгаа хүндэлдэг болохо, зургаан хүбүү түрэжэ үгөө ха юмбиб! – гэжэ Лэһаа хэлээд, «Зэбүлүүн» («Хүндэлэлгэ» гэһэн удхатай) гэжэ нэрэ үгэбэ.

²¹ Һүүлдэнь Лэһаа басага түрөөд, тэрэнээ «Диина» гэжэ нэрлэбэ.

²² Тиигэһээр Бурхан Рахээлэй гуйлтые дуулажа, үри хүүгэдые заяахаар шиидэхэдэнь,

²³ Рахээл хээлитэй боложо, хүбүү түрөөд, иигэжэ хэлэбэ: – Бурхан намай эшхэбтэр байдалһаа абарба.

²⁴ Тэрэ хүбүүндээ «Иосиф» – «нэмэг лэ» гэһэн удхатай нэрэ үгэбэ.

Яков Лаваан хоёрой үгэеэ ойлголсохо, эбээ таһархашье сагууд

²⁵ Рахээлэй Иосифые түрэһэнэй һүүлээр Яков Лаваанда иигэжэ хандаба: – Түрэлхи гэртээ, түрэһэн нютагтаа бусахыемни зүбшөөгыт.

²⁶ Һамгадтай, хүүгэдтэй болохын тула би энэ удаан танда ажал хээб. Хэр зэргэ хүдэлжэ гараһыемни та өөрөө мэдэнэ ха юмта даа. Мүнөө би бүхы һамгадтаяа, үхибүүдтэеэ хамта ябахам.

²⁷ – Һайн хүн боложо, намайе шагна! – гэжэ Лаваан хэлэбэ. – Эзэнэй үршөөл үреэлтэй байһаншни маанадташье хүртэлсөө.

²⁸ Ямар түлөөһэ абахабши? Дуратай юумэеэ аба, би үгэхэб. Гансал эндээ үлыш.

²⁹ – Өөрөө мэдэнэт, яажа танда ажал хэһыемни, – гэжэ Яков харюусаба. – Минии хүдэлхэдэ, мал һүрэгтнай ехээр үдөө.

³⁰ Ерэхэдэм мал һүрэгтнай хэды үсөөн һэм, харин мүнөө хэды шэнээн олон болоо гээшэб! Минии ерэһэндэ Эзэн таниие иигэжэ үреэн үршөөгөө! Харин би өөрын зөөри зөөшэтэй болохын тула өөртөө хэзээ хүдэлхэ, ажаллаха хүмбиб?!

³¹ – Теэд хэлыш, ямар түлөөһэ абахаб гэнэш? – гэбэ Лаваан. – Намда юумэ үгэхэ хэрэггүй, – гэжэ Яков харюусаба. – Би саашадаашье хони малыетнай адуулхаар, харахаар бэлэмби, зүгөөр нэгэл хэлсээтэйгээр.

³² Мүнөөдэртөө би мал һүрэг эрьен хараад, тэдээн сооһоо хамаг хара, эреэ маряан, толботой бүхы хони хурьга, мүн алаг ямаануудые илгажа, һүүлдэнь эдээниие хүлһэмни гэжэ абуужам.

³³ Минии абаһан малые та шалгажа үзөөд, хэр зэргэ үнэн зүб байһыем тодорохойлхот. Хэрбээ минии абаһан малай дунда ондоо хони, ямаа олоо һаа, та намайе хулгайшандал тоолооройгты.

³⁴ – Зай, – гэжэ Лаваан хэлэбэ. – Шиниихеэр болог.

³⁵ Иигээд тэрэл үдэртөө Лаваан бүхы хара-алаг, хара толботой, хара зүһэтэй хони, сагаа-алаг, сагаан толботой ямаа илган абажа, өөрынгөө хүбүүдтэ үгэжэ адуулуулба.

³⁶ Өөртэнь үлэһэн бусад малаа Яковта орхижо, хүбүүдээ тэрэ хони, ямаатайнь абаад, гурбан хоног ябажа хүрэхэ зайда ошобо.

³⁷ Яков уляангир, бүйлөөһэн, бургааһан мододой мүшэрнүүдые абаад, холтоһыень эреэлүүлэн отолбо.

³⁸ Холтоһыень эреэлэн хуулаһан модоёо малай уһа уудаг тэбшын хажууда тэрэ зообо. Мал уһа уухаяа ерэхэдээ, ороондо ородог байһан ушарһаа Яков хажуудань тэдэ мүшэрнүүдээ зоогоо бшуу.

³⁹ Һүүлдэнь мал ороондо ороходоо, алаг зүһэтэй хурьга, эшэгэ гаргадаг болобо.

⁴⁰ Тиигээд Яков мал илган, алаг хурьгад, эшэгэдһээ бүридэһэн өөрын һүрэгые Лаваанай хотонһоо холохон адуулаад, бусад малые Лаваанай хотондо дүтэ адуулдаг болобо.

⁴¹ Тобир, хүсэ ехэтэй малай ороондо ороходо, Яков уһалууриин тэбшэдэ дүтэхэн үнөөхи мододой мүшэрнүүдые зоодог байба.

⁴² Ахир, шадалгүй малай ороондо ороходо, мүшэрнүүдээ урда тээнь тэрэ табидаггүй һэн. Тиигэжэ ахир, шадалгүй хони, ямаад түрэхэдөө, Лаваанай болодог, харин шадалтай, тэнхээ һайтайнь Яковта хүртэдэг болобо.

⁴³ Иигэжэ Яков угаа ехээр баяжажа, олон хони, ямаатай, тэмээнүүдтэй, элжэгэнүүдтэй болоо һэн. Мүн тэрэ олон тоото эрэ, эмэ зарасатай болоо бэлэй.