Эхин 27 - Библи

Яков хуурмаг аргаар эсэгын үреэл хэшэгтэ хүртэнэ

¹ Үбгэрхэдөө һохор болоһон Исаак нэгэтэ ууган хүбүүгээ дуудан: – Хүбүүмни! – гэхэдэнь, – Юун бэ, аба? – гэжэ Эсаав асууба.

² Исаак тэрээндэ хандан, иигэжэ хэлэбэ: – Би үндэр наһатай болооб, хэдышье амиды мэндэ ябахаяа мэдэнэгүйб.

³ Номо һуршаяа абаад, хээрэ тала гаража, ан олзолоод ерэ.

⁴ Тэрэнээ асараад, минии дуратай хоол амтатайханаар бэлдэжэ үгөөрэй. Хүбүүнэйнгээ гарһаа нэгэ һайхан хоол эдеэд, Эзэн Бурханһаа һайн һайханиие гуйжа, үреэл хэлэхэб. Наһа барахаһаа урда би һанажа ябаһанаа заабол хэлэхэ ёһотойб.

⁵ Исаагай Эсаав хүбүүндээ хэлэһые Рэбээккаа дуулажа байгаа. Тиигээд Эсаавай агнуурида гарахада,

⁶ тэрэ Яковтаа хэлэбэ: – Эсэгыншни Эсаав ахадашни юу хэлэһые би дуулааб.

⁷ Агнуурида гаража, ан олзолоод, амтатай эдеэ хоол бэлдэһэнэйнь удаа Эзэнһээ үлзы хэшэг гуйжа, эсэгэшни Эсаавые үреэхэнь. Наһа барахаһаа урда тэрэ энээниие заабол хэхэ.

⁸ Зай, хүбүүмни, юу хэхэбши гэжэ хэлэхымни шагна.

⁹ Малдаа ошожо, тэндэһээ хоёр тарган эшэгэ шэлэжэ аба. Би тэдэнииеш эсэгыншни дуратайгаар бэлдэхэб,

¹⁰ харин ши тэрэниием эсэгэдээ абаашажа эдюулхэш, тиигээд эсэгэшни шамда гэрээд үреэл үгэеэ хэлэхэ.

¹¹ – Тиигэжэ болохо гү? Эсаав ахын бэе үһэ ехэтэй, – гэжэ Яков харюусаба. – Харин минии бэе тиимэ үһэгүй.

¹² Гэнтэ эсэгэмни намай эльбээд үзөө һаань, яахабиб? Намайе мэхэлбэ гэжэ ойлгоо һаань, намда үреэлэй орондо хараал унахал.

¹³ Эхэнь харюусаба: – Хэрбээ хараал табяа һаань, тэрэ хараалынь намда шэнгүүжэг. Харин ши миниил үгэ дуула. Ошожо асара.

¹⁴ Яков эшэгэдые асарба. Исаагай дуратайгаар Рэбээккаа амтатайгаар эдеэ бэлдэбэ.

¹⁵ Һүүлдэнь тэрэ ехэ хүбүүн Эсаавайнгаа гэртээ хадагалжа байһан гоёлой хубсаһа абажа, бага хүбүүн Яковтаа үмдэхүүлбэ.

¹⁶ Яковай үһэгүй мэлигэр хүзүүе, гарнуудыень тэрэ эшэгэдэй арһаар орёобо.

¹⁷ Тиигээд бэлдэһэн эдеэгээ, хилээмэ Яковта барюулба.

¹⁸ Тэрэнь эсэгэдээ майхан руу ороод: – Аба-аа! – гэбэ. – Заа, хүбүүмни! – гэбэ Исаак. – Ши минии али хүбүүмши?

¹⁹ – Би ууган хүбүүн Эсаавтнайб, – гэжэ Яков харюусаба. – Хэлэһээртнай бултыень дүүргээб. Үндыжэ бодоод, ангай мяханһаа эдигты. Тиигээд Эзэн Бурханһаа үлзы хэшэг гуйн, хүбүүгээ үреэгыт даа.

²⁰ Исаак иигэжэ асууба: – Ши яажа иимэ түргөөр ан олзолбош? Тэрэнь харюусаба: – Танай шүтэн зальбардаг Эзэн Бурхан намда туһалаа.

²¹ – Дүтэлэ наашаа, хүбүүмни, – гэбэ Исаак. – Шамай эльбээд үзэһүүб, нээрээ Эсаав гүш?

²² Яковай эсэгэдээ дүтэлхэдэнь, тэрэниие эльбэжэ үзөөд, Исаак хэлэбэ: – Хайшаа юм даа. Абяа хоолойнь – Яковай, харин гарнуудынь – Эсаавай.

²³ Эсаавай гарнууд мэтэ Яковайшье гар үһэтэй байхадань, эсэгэнь танингүй, тэрээндэ үреэл хэлэхэ болоо бэлэй.

²⁴ Гэбэшье Исаак дахин асууба: – Тиихэдээ ши үнэхөөрөө минии хүбүүн Эсаав болоно гүш? – Мүн даа, тиимэб, – гэжэ Яков харюусаба.

²⁵ Тиихэдэнь Исаак: – Зай, хоолоо наашань үгэ. Хүбүүнэйнгээ олзолһон ангай мяха эдеэд, үреэл хэлэхэб, – гэжэ хэлэбэ. Яков эсэгэдээ эдеэ, үзэмэй дараһан архи бариба. Эдижэ, уужа садаад,

²⁶ Исаак: – Ерэ наашаа, хүбүүмни, таала намай, – гэбэ.

²⁷ Яков дүтэлжэ, эсэгэеэ таалаба. Эсаавай хубсаһанай үнэр танижа, Исаак үреэхэ гэжэ шиидээд, иигэжэ хэлэбэ: – Хүбүүнэймни хубсаһанай энэ һайхан хангал Эзэнэй үреэһэн хээрэ талын үнэр мэтэ һайхан.

²⁸ Бурхан таряалангуудыешни бороо хурын уһаар мэтэ шүүдэрэй шиигээр ундалуулжа, арбин ехэ баян ургаса үршөөжэ байхань болтогой! Ургасын далай, үзэмэй дараһан архи үргэлжэ салгидахань болтогой!

²⁹ Дэлхэйн олон арадууд шамда ажал хэхэнь, урдашни мүргэн һүгэдэхэнь болтогой! Тэрээнһээ гадна аха дүүгээ, түрэл саданаа ши захадан зонхилжо, үри һадаһадшни үеһөө үедэ тэдээндэ хүндэлүүлжэ байхань болтогой! Шамай хараагшадта өөһэдтэнь хараалынь шэнгэг, шамай үреэгшэд өөһэдөө үреэлдэ хүртэг!

³⁰ Яковай иигэжэ Исаагһаа үреэлдэ хүртөөд, һаял ябаһанай удаа Эсаав агнууриһаа бусажа ерэбэ.

³¹ Амтатайханаар эдеэ хоол хээд, эсэгэдээ асаржа, тэрэ хэлэбэ: – Аба-аа! Үндыжэ бодоод, асарһан ангаймни мяха эдиит даа, тиигээд намдаа үреэл хэшэгээ заяагыт!

³² – Ши хэмши? – гэжэ Исаак асууба. Тэрэ: – Би танай ууган хүбүүн Эсаавби, – гэжэ харюусаба.

³³ Тиихэдэнь Исаак угаа ехээр сошожо, шэшэрэн хэлэбэ: – Тиигэбэл, хэн ангай мяхаар хоол хэжэ намда үгөө гээшэб? Шинии ерэхэһээ урда тээ би бултыень эдеэд, Эзэнэй нэрээр тэрэниие үреэгөө һэм. Үреэһэн үреэлөө би һөөргэнь бусаажа шадахагүйб. Тэрэл үреэлни хүсэндөө хододоо байхал.

³⁴ Эдэ үгэнүүдые дуулахадаа, Эсаав айхабтар гомдолтойгоор, шангаар уйлажа, эсэгэеэ гуйжа эхилбэ: – Абамни! Намайгаашье үреэн заяагыт даа!

³⁵ – Дүүшни намда ерэжэ, намайе мэхэлээд, шинии абаха ёһотой үреэлые өөртөө абаад тонилоо, – гэжэ Исаак харюусаба.

³⁶ – Тэрэ намайе хоёр дахин мэхэлжэ шадаа. «Мэхэшэн» нэрэдээ таараһан амитан. Ууган хүбүүн гүүлэхэ минии эрхэ буляан абаа, харин мүнөө намда үгтэхэ үреэлдэ хүртөөд арилбал! Теэд намда хэлэхэ ямаршье үреэл танда үлөөгүй гээшэ гү?

³⁷ Исаак харюусаба: – Хүбүүмни! Эзэн Бурханһаа гуйжа абаһан үреэлэй ёһоор, дүүшни шинии эзэн болоо. Тэрээнһээ гадна бүхы түрэл гаралнай тэрэнэй мэдэлэй болобо. Ургаса таряагаар, жэмэсэй архяар тэрэ дуталдахагүй. Шамдаа, хүбүүмни, юугээрээ мүнөө туһалхабиб даа.

³⁸ – Абамни! Та гансашье үреэл намдаа хэлэжэ үгыт даа! Намайшье үреэгыт, абамни! – гэжэ Эсаав эсэгэдээ хэлээд, сурхирса уйлаба.

³⁹ Тиихэдэнь Исаак тэрээн тухай зүгнэжэ, иигэжэ хэлэбэ: – Эзэн Бурхан таряалангууд дээрэш шүүдэрэй дуһалшье унагаахагүй. Ши хэзээдэшье баян ургаса хуряан абахагүйш.

⁴⁰ Һэлмээ һугалан олзолһон юумээрээл амяа тэдхэхэш. Дүүгэйнгээ зараса болохош. Гэбэшье эсэргүүсэн тэмсэбэл, дарлалтаһаа мултаржа магадгүйш.

⁴¹ Эсэгын үреэл мэхээр абаһандань Эсаав Яковта хороо бусалжа, «эсэгэмнай удахагүй наһа бараха, тиихэдэнь би Яковые алахаб» гэжэ досоогоо шэбшэбэ.

⁴² Гэбэшье хэн нэгэн Рэбээккаада энээн тухай дуулгажа, тэрэ бага хүбүүн Яковаа дуудаад, иигэжэ хэлэбэ: – Шагна! Эсаав ахашни шамайе алаха һанаа түрэнхэй гэлсэнэ.

⁴³ Тиигээ хадань, хүбүүмни, эжынгээ үгэ дуулажа, эндэһээ түргөөр тэрьедэжэ, Месопотамиин Харраан хотодо ажаһуудаг Лаваан нагасадаа ошо.

⁴⁴ Тэндээ ши ахынгаа уур сухалай номгортор ажаһуухаш.

⁴⁵ Хэһэн хэрэгыешни тэрэнэй мартатар тэндээ байгаарай. Мартахадань, би шамда хүниие эльгээжэ, наашань асаруулхаб. Эндэ үлөө һаа, алуулхаш. Тиигээд ахашни шамайе алаһандаа заргада орожо, саазалуулха. Нэгэ үдэр хоёр хүбүүдээ алдаха гээшэ намһаа зайлаг!

⁴⁶ Удаань Рэбээккаа Исаагта иигэжэ хэлэбэ: – Эсаавай хээт яһатан хоёр һамгадһаа боложо, би зобоноб. Яковаймнай баһа хээт яһанай һамга абабалнь, амиды байһанһаа үхэһэмни дээрэ.