Эхин 24 - Библи

Исаагай гэрлэлгэ

¹ Эзэн Абраһаамые бүхы үйлэ хэрэгтэнь үршөөн үреэн байба. Үндэр наһатай болоходоо, тэрэ

² гэр байрынь түлөө харюусадаг ахалагша зарасаяа нэгэтэ дуудаад, иигэжэ хэлэбэ: – Хоёр гуяымни хоорондо гараа табяад,

³ Исаак хүбүүндэмни һамга оложо үгэхэб гэжэ огторгой газар хоёрые бүтээһэн Эзэн Бурханай нэрээр тангаригла. Тиихэдэ минии мүнөө ажаһуужа байгша орон нютагай, энэ ханаһаан обог зоной басага бэшэ,

⁴ харин минии түрэһэн нютаг Месопотами руу, түрэлнүүдтэмни ошожо, тэндэһээ Исаагта һамга асархаш.

⁵ Ахалагша зарасань асууба: – Хэрбээ басаганай намтай иишэ, энэ газар руу ерэхэ дурагүй һаа, яахабиб? Танай хүбүүе гаража ерэһэн анханай нютагтатнай абаашажа болохо гү?

⁶ – Тиигэжэ огто болохогүй! – гэжэ Абраһаам харюусаба. – Минии хүбүүе тиишэнь бү эльгээ!

⁷ Эзэн, юртэмсын Бурхан, намайе түрэһэн нютаг, түрэл гэрһээм хариин газар абаашахадаа, «Би шинии үри һадаһадта энэ орон нютагые үмсын эдлэлэй болгон үгэнэб» гэжэ тангариглаа юм. Эзэн Бурхан Огторгойн Эльгээмэлээ эльгээн, шинии аян зам заажа үгэхэ, зохёохо бэзэ. Тиихэдэнь ши тэндэһээ хүбүүндэмни һамга олохо бэзэш.

⁸ Хэрбээ басаганай наашаа ерэхэһээ татагалзаа һаань, ши үгэһэн тангаригһаа сүлөөб гэжэ өөрыгөө тоолоорой. Харин минии хүбүүе энэ орон нютагһаа гаргажа, тиишэнь абаашан байрлуулжа яабаш болохогүй!

⁹ Эзэнэйнгээ хоёр гуяын хоорондо гараа табяад, зарасань захяаень бэелүүлхэб гэжэ тангариглаба.

¹⁰ Һүүлээрнь ахалагша зарасань эзэнэйнгээ мал һүрэгһөө арбан тэмээ, зөөриһөөнь янза бүриин бэлэг болохо эд абаад, хэдэн зарасатай хамта Месопотами ошожо, Абраһаамай аха Нахоорой байдаг хото руу шэглэбэ.

¹¹ Үдэшэлэн тээшэ тэрэ хотын захада оршодог худагай хажууда ерээд, тэмээнүүдээ һэхэрүүлэн байлгаба. Тэрэ үедэ хэдэн эхэнэрнүүд худагта уһанда ерэжэ ябаба.

¹² Тиихэдэнь Абраһаамай зараса иигэжэ Эзэниие гуйба: – Эзэн Бурхан, минии эзэн Абраһаамай Бурхан! Абраһаам эзэндэмни үршөөл хайраяа үзүүлжэ, зориһон хэрэгыемни мүнөөдэр бүтэмжэтэй болгыт!

¹³ Харыт, би мүнөө худагай дэргэдэ байнаб. Энэ хотын басагад худагһаа уһа абахань.

¹⁴ Эдэ басагадай хэн нэгэндэ «Домбоһоошни уһа уухыем зүбшөөгыш» гэхэб. Хэрбээ тэрэ басаганай «Уугыт, энэ һамбаанда би тэмээнүүдыетнай уһалхаб» гэжэ хэлээ һаань, Исаагта Танай үршөөгшэ басаганай энэ мүн байһые танихаб. Тиигэжэ Та минии эзэндэ үршөөл хайраяа үзүүлжэ, хүсэлынь бэелүүлһыетнай би лаб ойлгохоб.

¹⁵ Ахалагша зарасын иигэжэ Эзэниие гуйжа байтар мүр дээрээ домботой Рэбээккаа басаган худагта дүтэлбэ. Рэбээккаа болбол Абраһаамай аха Нахоор болон Милкаа һамганайнь түрэһэн хүбүүн Бэтүһээлэй басаган бэлэй.

¹⁶ Тэрэ айхабтар сэбэрхэн, эрэ хүниие үшөө мэдээгүй басаган байгаа. Худагһаа домбоёо уһаар тэрэ дүүргээд, дээшэлбэ.

¹⁷ Абраһаамай ахалагша зараса хойноһоонь гүйжэ ошоод: – Домбоһоошни уһа уухыемни зүбшөөгыш! – гэжэ гуйба.

¹⁸ Рэбээккаа зүбшөөжэ, домботой уһаяа гарһаа табингүй, тэрэниие ундалуулба.

¹⁹ Һүүлээрнь тэрэ иигэжэ хэлэбэ: – Би мүнөө тэмээнүүдтэтнай уһа асархаб, тэдэ дураараа ууг.

²⁰ Домбо соо үлэһэн уһые худагай хажууда байһан тэбшэдэ тэрэ юулээд, худаг хэдэн дахин ябажа, тэмээнүүдыень уһалба.

²¹ Ахалагша зараса үгэ хүүргүй тэрэниие адаглан хаража, «Эзэн энэ басага шэлээ гү, сохом үнэн гү?» – гэжэ досоогоо шэбшэжэ байгаа.

²² Тэмээнүүдэй садатараа уһалуулһанай һүүлээр тэрэ ахалагша зараса басаганда хахад шээкэл хэмжүүрэй алтан сахариг, арбан шээкэл хэмжүүрэй хоёр алтан бугааг үгөөд,

²³ асууба: – Хэнэй басаган гээшэбши, хэлыш? Танай гэртэ хонохо газар олдохо гү?

²⁴ Тэрэнь харюусаба: – Би Бэтүһээлэй басагамби. Минии аба Бэтүһээл хадаа Нахоор Милкаа хоёрой түрэһэн хүбүүн юм.

²⁵ Хашаа соомнай үбһэ тэжээл элбэг. Гэртэмнай хонохошье газар олдохо. Манайда ошогты.

²⁶ Тиихэдэнь Абраһаамай зараса үгыень һайшаажа, Эзэндэ һүгэдэн мүргөөд,

²⁷ иигэжэ хэлэбэ: – Эзэн Бурхан, минии эзэн Абраһаамай Бурхан, Өөрын үршөөл хайра, үнэн шударгаа эзэнһээмни холодуулаагүй байһандатнай баясан магтанаб! Та намайе эзэнэймни түрэл саданарта сэхэ асараат!

²⁸ Рэбээккаа гэртээ бушуу гүйжэ, эжынгээ түрэлнүүдтэ бултыень хөөрэбэ.

^29-30 Рэбээккаагай түрэһэн аха Лаваан дүү басаганайнгаа һиихэ, бугааг хараад, ерэгшэ хүн юун тухай хэлээб гэжэ дуулаад, худаг тээшэ яаран ошобо. Абраһаамай зараса худагай дэргэдэ тэмээнүүдтэеэ байһаар һэн.

³¹ Лаваан тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ: – Эзэнэй үреэлтэй та юундэ хээрэ зогсонобта? Манайда ошогты. Би таниие гэртээ оруулжа, тэмээнүүдтэтнай тэжээл үгэхэб, хашаа бэлэн байна.

³² Абраһаамай зарасанар гэртэнь ошожо оробо. Лаваан тэмээнүүдэйнь ашаа буулгаад, үбһэ тэжээлтэй хашаа руу оруулба. Тиигээд тэрэ айлшандаа мүн суг ябаһан зондонь хүлөө угааха уһа үгэбэ.

³³ Удаань тэрэ айлшадта эдеэ табиба, зүгөөр Абраһаамай ахалагша зараса иигэжэ хэлэбэ: – Зориһон хэрэгээ хэлэнгүй би эдеэлхэгүйб. – Хэлыт, – гэжэ харюу үгтэбэ.

³⁴ Тиихэдэнь тэрэ хөөрэжэ эхилбэ: – Би Абраһаамай зарасанарайнь нэгэн гээшэб.

³⁵ Минии эзэниие Эзэнэй үреэһэн ушарһаа тэрэ угаа баян хүн боложо, һүрэг олон малтай, алта мүнгөөр элбэг, эрэ, эхэнэр зарасанараар олон, тэмээнүүдтэй, элжэгэнүүдтэй болоо.

³⁶ Сарра, минии эзэнэй һамган, эзэнэймни үндэр наһатай болоод байхада, хүбүү тэрээндээ түрэжэ үгөө һэн. Тиигээд минии эзэн хамаг олоһон эд зөөриеэ, баялигаа хүбүүндээ дамжуулан үгөө.

³⁷ Эзэмни тэрэ хүбүүндээ һамга олгуулхаяа намайе иишэнь ябуулаа. Хэлэһэнэйнь ёһоор хэрэг бүтээхэб гэжэ би тэрээндэ тангариглаа һэм. «Минии мүнөө ажаһуужа байгааша Ханаһаан нютагай басага хүбүүндэмни хадамлажа болохогүй.

³⁸ Харин түрэһэн орон нютагтам түрэл гаралнуудтам ошоод, тэндэһээ хүбүүндэмни һамга оложо ерээрэй», – гэжэ тэрэ захираа.

³⁹ Би эзэнһээ асуугаа һэм: «Хэрбэеэ басаганай намтай ябахаа арсаа һаань, яахабиб?»

⁴⁰ Тиихэдэмни тэрэ иигэжэ харюусаа һэн: «Бүхы наһандам Эзэн намда үршөөл хайраяа үзүүлэн байгаа. Тэрэ Эльгээмэлээ шамда эльгээжэ, зориһон хэрэгыеш урагшатай болгохо ушарһаа ши эсэгымни түрэл саданар сооһоо минии хүбүүндэ һамга оложо шадахаш.

⁴¹ Зүгөөр тэндэһээ шинии олоһон басагые түрэлхидэйнь наашань табихагүй байгаа һаань, ши намда үргэһэн тангаригһаа сүлөө болохош».

⁴² Тиигээд мүнөөдэр худагта ерээд байхадаа, би Эзэниие иигэжэ гуйгааб: «Эзэн Бурхамни, минии эзэн Абраһаамай Бурхан! Та мүнөөдэр хэрэгыемни бүтээлсэжэ үгыт.

⁴³ Минии эндэ, худагай хажууда байхада худагһаа уһа абахаяа басаганай ерэбэл, „Домботой уһанһаашни уухыем зүбшөөгыш“ гэжэ гуйхаб.

⁴⁴ „Уугыт. Танай тэмээнүүдшье уһа ууг“ – гэжэ харюусаһан тэрэ басагые эзэнэймни хүбүүнэй һамган болгохоор Танай зааһан басаган мүн гэжэ ойлгохоб».

⁴⁵ Иигэжэ минии досоогоо Эзэн Бурхантай хөөрэлдэжэ байхада Рэбээккаа басаган мүр дээрээ домбо табинхай ерэжэ, худагһаа уһа абаба. Би тэрээнһээ уһа эрибэб.

⁴⁶ Басаган тэрэ дороо домбоёо мүрһөө буулгажа, хэлэбэ: «Уугыт. Би тэмээнүүдыетнай уһалхам». Би ундаа харяабаб, тэрэмни уһа асаржа, тэмээнүүдыемни ундалуулба.

⁴⁷ «Хэнэй басаган болонош?» – гэжэ асуухадам, «Бэтүһээлэй басагамби. Бэтүһээл Нахоор Милкаа хоёрой хүбүүн», – гээд тэрэ харюусаа. Тиихэдэнь би басаганда хамарай һиихэ мүн хоёр бугааг үгөөб.

⁴⁸ Тиигээд һүгэдэн унажа, Эзэндэ зальбарааб. Эзэн Бурхандаа, минии эзэн Абраһаамай Бурханда, намай сэхэ замаар иишэнь асаржа, эзэнэймни хүбүүндэ тэрэнэй угай басага һамган болгожо абаашахыем үреэн үршөөн байһандань баяр хүргэн мүргэбэб, ёһолон магтабаб.

⁴⁹ Мүнөө таанадай харюу хүлеэнэб: минии эзэндэ үршөөл хайратайгаар, үнэн шударгаар хандажа, хүбүүндэнь һамган болгон Рэбээккаае үгэхэ гүт? Үгэхэгүй, ябуулхагүй гээ һаа, нюунгүй хэлэжэ үгэгты. Танай харюуе хүлеэн байнаб.

⁵⁰ Рэбээккаагай эсэгэ Бэтүһээл, Лаваан ахань иигэжэ харюусабад: – Энэ Эзэнэй үршөөгшэ хэрэг һэн тула бидэ юу хэлэхэбибди.

⁵¹ Рэбээккаа басаган урдатнай байна. Тэрэниие абаад ошогты. Эзэнэй заяата шиидхэбэри бэелэг, тиигээд эзэнэйтнай хүбүүн басагаарнай һамга хэг лэ.

⁵² Энэниие дуулаад, Абраһаамай зараса Эзэндэ мүргэн һүгэдэбэ.

⁵³ Тиигээд тэрэ зараса үнэтэй һайхан хубсаһа, алта мүнгөөр хэһэн гоёолто гаргажа, Рэбээккаагай аха эжы хоёрто бэлэг болгон бариба.

⁵⁴ Тиигэһэнэй һүүлээр тэдэ зарасанар тэндэ эдижэ, уужа һайн хоноод, үглөөгүүрынь бодожо, иигэжэ хэлэбэ: – Бидэ Рэбээккаае абажа, гэртээ бусахамнай.

⁵⁵ Рэбээккаагай аха эжы хоёрынь харюусаба: – Бү яарыт даа. Басагамнай маанадаар арбаншье хоног байг лэ. Тиигээд лэ ябана бэзэ.

⁵⁶ – Эзэн бидэндэ ехэ туһалжа, аян замыемнай зохёогоо һэн тула маанадые һаатуулаагүй һаатнай дээрэ байха. Бидэ эзэндээ түргөөр бусаха ёһотойбди, – гэжэ Абраһаамай ахалагша зараса хэлэбэ.

⁵⁷ – Басагаяа дуудая, – гэжэ тэдэнь дурадхабад. – Тэрэ өөрөө шиидэг.

⁵⁸ Тэдэ Рэбээккаае дуудаад, иигэжэ асууба: – Энэ хүнтэй ошолдохо гүш? Тэрэнь: – Ошохоб, – гэжэ хэлэбэ.

⁵⁹ Тиигээд аха эжы хоёрынь Рэбээккаа басагаяа Абраһаамай зарасанартай хамта ябуулха болобо. Басаганай нарай нялха байхада хүхөө хүхүүлһэн эхэнэр, мүн хэдэн шэбэгшэнэр тэрээнтэй хамта ошолсохо болобо.

⁶⁰ Рэбээккаае түрэлхидынь иигэжэ үреэбэ: – Басагамнай, үри хүүгэдээр үнэр үдхэн болоорой. Уг удамшни тооложо барашагүй олон боложо, дайсадаа даража, тоонто нютагыень эзэлхэнь болтогой!

⁶¹ Тиигээд Рэбээккаа болон шэбэгшэнэрынь аян замда гарахаар бэлэн боложо, тэмээнүүдые унажа, Абраһаамай зарасанарые дахан, тэдэнэй нютаг руу шэглэбэ.

⁶² Олон хоногой туршада аян замда ябажа, тэдэ Ханаһаан орон нютагтаа бусажа ерэбэ. Тэрэ үедэ Исаак Ханаһаанай урда зүгтэ байгша Бээр-Лахай-Ройн ойрохоно хээрэ талада ерээд байгаа.

⁶³ Нэгэтэ үдэшэ Исаак гүн бодолдо абтан, хээрэ газараар сэнгэжэ ябахадаа, холоһоо ерэжэ ябаһан тэмээн хамбы обёорбо.

⁶⁴ Тэмээ унаһан Рэбээккаа Исаагые хараад, тэмээнһээ бууба.

⁶⁵ Тиигээд тэрэ Абраһаамай зарасые дуудажа, асууба: – Манай урдаһаа ерэжэ ябагша хүн хэн гээшэб? – Энэ минии эзэн Исаак гээшэ, – гээд зараса харюусаба. Тиихэдэнь Рэбээккаа нэмэргэ абаад, тэрээгээр нюураа бүтүүлбэ.

⁶⁶ Абраһаамай зараса Исаагтай уулзаад, ябадалаа хөөрэжэ үгэбэ.

⁶⁷ Удаань Исаак Рэбээккаае Сарра эжынгээ ажаһуудаг байһан гэрэй богоһоор оруулжа, һамган болгон, тэрээндэ угаа ехээр дурлаба. Иигэжэ Исаак эхынгээ наһа бараһанһаа хойшонхи уй гашуудалтай иигэжэ хахасаа бэлэй.