Эхин 18 - Библи

Эзэн Абраһаамда айлшан бууна

¹ Үдын наранай халуунда, Мамрээгэй сарса мододой дэргэдэ, майханайнгаа үүдэндэ Абраһаамай һуужа һуухада тэрээндэ Эзэн дахин үзэгдэбэ.

² Абраһаам гурбан эрэ хүнэй зогсожо байхые хараба. Тэрэ гүйжэ ошоод, тэдээндэ газар хүрэтэр доро дохин хэлэбэ:

³ – Мэндэ амар, эрхим хүндэтэ айлшад! Эзэмни, Танай һанаанда минии тааруу гээшэ һаам, алад бү үнгэрыт, манайда тогтожо хайрлыт!

⁴ Таанадта хүлөө угааха уһа асарха. Модоной һүүдэртэ амархат.

⁵ Тэрэ үедэтнай эдеэ хоол асархаб. Таанад холын замда үлэсхэлэн ябахагүйт. Манайда ерэһэндэтнай ехэ баяртайб. – Зай, һайн. Тиигэел даа, – гэжэ тэдэ харюусаба.

⁶ Абраһаам майхандаа гүйжэ ороод, Саррада хэлэбэ: – Дары түргэн гурбан сатаа һайн гурилаар хилээмэ бари.

⁷ Һүрэг малдаа яаран тэрэ гүйжэ ошоод, эгээл һайн тарган тугал шэлээд, тэрэнээ үүсэлжэ, түргөөр мяхан табаг бэлдэхэ даабари зарасадаа үгэбэ.

⁸ Бэлэн болоходонь, Абраһаам шара тоһо, һү, буруунай мяха айлшадтаа бариба. Тэдэнэй эдеэ хоол бариха үедэ өөрөө модоной һүүдэртэ зогсобо.

⁹ – Сарра һамганшни хаанаб? – гэжэ тэдэнэр Абраһаамһаа асуубад. – Эндэ, майхан соо һууна, – гэжэ тэрэ харюусаба.

¹⁰ Тэдэ гурбанай нэгэн иигэжэ айладхаба: – Би нүгөөдэ жэл энэл сагта шамда дахинаа бусахаб, тиихэдэмни Сарра хүбүүтэй болоод байха. Сарра тэдэнэй арада, майханай үүдэнэй дэргэдэ байхадаа, эдэ үгэнүүдые дуулаба.

¹¹ Абраһаам Сарра хоёр тиихэдэ үтэлһэн, Саррын эхэнэрэй һарынхиншье гарахаяа болинхой һэн.

¹² Тиимэһээ Сарра энеэн алдаад, досоогоо бодобо: «Бидэ хоёр үтэли амитад юундэ залуу мэтэ хамта унтажа байхабибди даа».

¹³ Зүгөөр Эзэн Абраһаамһаа асууба: – Энэ Сарраш «Үтэлһэн хүгшэн би хайшан гэжэ үхибүү түрэхэбиб» гэжэ юундэ энеэнэб?

¹⁴ Эзэн Бурханай шадахагүй юумэн бии юм аал? Би хэлсэһэн болзортоо шамда дахинаа бусахаб, юһэн һарын үнгэрхэдэ, Сарра хүбүүтэй болоод байха.

¹⁵ – Би энеэгээгүйлби, – гэжэ сошоһон, айһан Сарра хэлэбэ. – Үгы, – гэжэ Тэрэ Саррада харюусаба. – Ши досоогоо энеэгээш.

Абраһаам Содом хотынхидой түлөө гуйна

¹⁶ Айлшад һууриһаа бодожо, Содом хото шэглэбэ. Абраһаам тэдэниие үдэшэн ябалсаба.

¹⁷ Содом хотын харагдахада, тэдэ гурбанай нэгэн болохо Эзэн иигэжэ үгэлбэ: – Юу хэхэ гэжэ байһанаа Абраһаамһаа нюуха хэрэг бии юм гү?

¹⁸ Уг удамыень бодото дээрээ агууехэ, хүсэтэй арад болгожо, тэдэнээр дамжуулан, орон дэлхэйн бүхы арад зониие буян хэшэгтээ хүртөөхэб.

¹⁹ Үгы, Би нюухагүйб. Абраһаамые Би шэлэн һунгахадаа, тэрэниие өөрынгөө үхибүүдтэ мүн хамаг үри һадаһадтаа Минии зааһан замаар ябаха, хододоо үнэн шударга сэдьхэл түхөөхэ тухай захижа, һургажа байхынь тула шэлээб. Тиимэ ябаа һаань, Би тэрээндэ найдуулһан хамагые бэелүүлхэб.

²⁰ Тиигээд Эзэн иигэжэ айладхаба: – Содом болон Гоморро хотонуудай зоной муухай үйлэ хэрэгүүд хэмһээ хэтэрээ: нүгэл шэбэлынь тэсэшэгүй хүндэ болобо.

²¹ Доошоо буужа, бултадаа тэдэ иимэ зэмэтэй гү, али магад, булта бэшэ аалам гэжэ шалгахам.

²² Тиигээд Эзэнтэй суг ябаһан хоёр замайнь нүхэд Эзэниие болон Абраһаамые орхижо, Содом руу шэглэбэ.

²³ Абраһаам Эзэндэ дүтэлөөд: – Муу зонтой хамта Та зүб шударга зониие үгы хэхэ аалта? Энэ зүб гээшэ гү?

²⁴ Хэрбээ энэ хото соо зүб шударга табин хүнэй олдобол, тэдэнэй түлөө хотые усадхангүй үнгэржэ болохогүй юм гү?

²⁵ Би үнэншэхэгүйб – тиимэ байхагүй! Та иимэ юумэ хэхэгүйт! Зүб шударга зониие дорой ябадалтай золигуудтай хамта хосороохогүйт. Зүб шударга хүнүүд муу муухай хэрэг үүсхэгшэдтэй хамта хэһээлтэдэ хүртэхэ ёһогүй. Тиимэ байхагүй! Хамаг дэлхэйн Үйлэ шиидхэгшэ алдуута шиидхэбэри гаргаха ёһогүйл! – гэбэ.

²⁶ Тиихэдэнь Эзэн: – Хэрбэеэ Би Содом хотодо зүб шударга табиханшье хүниие олоо һаа, энэ хотые дүмэхэб, – гэжэ харюусаба.

²⁷ Абраһаам саашань үргэлжэлүүлбэ: – Эзэн Бурхамни! Би болбол Танай урда үнэһэн, шандаруу гээшэлби, гэбэшье зүрхэлжэ, Таниие иигэжэ гуйнаб.

²⁸ Хэрбээ тэрэ хотодо зүб шударга таби арай хүрэхэгүй тоотой зоной байгаа һаань, табан хүнөөр үсөөн һаань, Та хотые бүхыдэнь усадхаха юм гүт? Эзэн Бурхан: – Зай, хэрбэеэ тэндэ дүшэн табан иимэ хүниие олоо һаа, хотые үгы хэхэгүйб, – гэжэ үгүүлбэ.

²⁹ Абраһаам: – Теэд тэндэ гэнтэ дүшэн хүн олдобо гэлэй? – гэжэ үргэлжэлүүлбэ. Тиихэдэнь Эзэн Бурхан: – Дүшэшье байгаа һаань, Би хотые дайрахагүйб, – гэжэ харюусаба.

³⁰ Абраһаам дахин: – Хэлэһэндэм минии Эзэн бү уурлаг. Гэнтэ тэндэ тиимэ гушан хүн олдобо гэе? – гэжэ гуйба. Эзэн Бурхан: – Хэрбэеэ тэндэ иимэ гушан хүниие олоо һаа, энэ хото балгааһа хайрлахаб, – гэбэ.

³¹ Абраһаам: – Эзэмни! Танһаа дахин асуухыем зүбшөөгыт. Гэнтэ тэндэ гэмгүй оройдоол хорин хүнэй байгаа һаань, яахабта? – гэжэ асууба. Тиихэдэнь Эзэн Бурхан: – Хорин хүнэй түлөө хотые хайрлахаб, – гэһэн харюу үгэбэ.

³² Абраһаам дахин: – Эзэмни намда бү уурлаг, дахин Танһаа зүрхэлжэ асууя. Гэнтэ тэндэ иимэ арбахан лэ хүнэй байбал, Та хотые усадхангүй үлөөхэ гүт? – гэбэ. Эзэн: – Зай, тэрэ арбан хүнэй түлөө хотые дүмэхэб, – гээ һэн.

³³ Энээнэй һүүлээр Эзэн Абраһаамые орхин ошожо, Абраһаам гэртээ бусаба.