Эхин 1 - Библи

Оршолон юртэмсые бүтээлгэ

¹ Эхинэй эхиндэ Бурханай огторгой болон газар дэлхэйе бүтээжэ захалхада,

² газар дэлхэйн үшөө мүндэлөөдүйдэ, оёоргүй гүнзэгы уһан дээгүүр – харанхы, гансал Бурханай һүлдын уһан дээгүүр элин байхада,

³ Бурхан: – Туяа гэрэл оршог! – гэжэ айладхаба. Туяа гэрэл бии болобо.

⁴ Бурхан туяа гэрэлэй һайхан байһые хараад, тэрэнээ харанхыһаа илган амяарлаба.

⁵ Тиигээд Тэрэ туяа гэрэлые «үдэр» гэжэ нэрлэбэ, харин харанхые «һүни» гэбэ. Үдэшэ болоод, үглөө эхилэн, нэгэдэхи үдэр үнгэрбэ.

⁶ Бурхан: – Уһан хоёр тээшээ хубаараг! – гэжэ захирба.

⁷ Удаань Бурхан уһые хоёр тээшэнь хубаахадаа, нэгыень дээрэ тогтоожо, нүгөөдыень доро тогтообо.

⁸ Хоёр уһа илгаһан зүйлые Тэрэ «тэнгэри» гэжэ нэрлэбэ. Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, хоёрдохи үдэр үнгэрбэ.

⁹ Бурхан: – Тэнгэри дорохи уһан нэгэ газарта суглараг, хуурай газар үзэгдэг! – гэжэ айладхаба. Айладхалайнь ёһоор энэ бүтэбэ.

¹⁰ Бурхан хуурай газарые «газар» гэжэ нэрлэбэ, сугларһан уһанда «далай» гэжэ нэрэ үгэбэ. Хэһэн ажалаа хаража, Бурхан сэдьхэлээ хананги байгаа.

¹¹ Удаань Бурхан: – Энэ газар ургасатай байха болтогой! Элдэб янзын үбһэ ногоон, элдэб жэмэстэ модон ургаг! – гэжэ захирба. Энэнь бүтэбэ.

¹² Тиигэжэ газарай хүрьһэнһөө янза бүриин ургамал ургаба. Эдэ бүхэнэй ехэ һайхан болоһые Бурхан анхараад, сэдьхэлээ ханаба.

¹³ Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, гурбадахи үдэр үнгэрбэ.

¹⁴ Бурхан: – Үдэр, һүниие илгаруулхын, саг болзор, уларилай шэнжэ харуулхын, хоног, жэлнүүдые хэмжүүрлэхын тулада тэнгэридэ ялагар дэнгүүд бии болохонь болтогой!

¹⁵ Тэнгэриин оройһоо ялалзан, газар дэлхэйе тэдэ гэрэлтүүлэг! – гэбэ. Тон тиимээр бүтэбэ.

¹⁶ Иигэжэ Бурхан асари томо хоёр ялагар дэн бии болгоо: хурса гэрэлтэйнь үдэрые зонхилхо, бүрүүл гэрэлтэйнь һүниие зонхилхо гэбэ, мүн одо мүшэдые бии болгобо.

¹⁷ Бурхан тэдэнээ тэнгэриһээ газар дэлхэйе гэрэлтүүлхын,

¹⁸ үдэр, һүниие зонхилхын, үдэрэй тодо гэрэлые һүниин шэб харанхыһаа илгахын тула табиба. Эдэ бүгэдые Тэрэ харахадаа, сэдьхэлээ хананги үлэбэ.

¹⁹ Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, дүрбэдэхи үдэр үнгэрбэ.

²⁰ Бурхан: – Далайн уһан соогуур амитадай бисалхань болтогой! Түби дэлхэй дээгүүр, тэнгэри огторгойн орьёлоор жэгүүртэн ниидэг! – гэжэ айладхаба.

²¹ Тиигээд Тэрэ далайн асари томо, янза бүриин уһанай амитадые бии болгобо, тэдэнь уһан соогуур бисалан байба, мүн баһа янза бүриин жэгүүртэниие Тэрэ бии болгобо. Тиигээд Бурхан эдээниие һайхан гэжэ үзөөд,

²² эдэ бүгэдэеэ үреэн: – Уһанай амитад олон боложо, үнэржэжэ, далай дүүрэн бологты! Мүн түби дэлхэйгээр жэгүүртэн олошорог лэ! – гэжэ үреэбэ.

²³ Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, табадахи үдэр үнгэрбэ.

²⁴ Бурхан: – Газар дэлхэйдэ элдэб янзын – гэрэйшье, мүлхидэгшье, зэрлигшье, юрэдөө, бага, ехэшье амитад бии болог! – гэжэ айладхаба. Тон тиимээр бүтэбэ.

²⁵ Иигэжэ Бурхан элдэб түрэлэй ан, адуу мал болон мүлхидэг амитадые газар дэлхэй дээрэ бии болгоһон гээшэ. Тиигээд эдэ бүгэдөөрөө сэдьхэлээ хананги Тэрэ байгаа бэлэй.

²⁶ Удаань Бурхан: – Хүн гэдэгые Өөртөө адли түхэлтэйгөөр бии болгоё. Далайн загаһадые, огторгойн шубуудые, зэрлиг болон тэжээмэл амитадые, газараар мүлхидэг хамаг амитадые болон бүхы түби дэлхэйе тэрэ захиран, зонхилон байг! – гэжэ айладхаба.

²⁷ Бурхан Өөртөө адли түһөөтэйгөөр хүниие бүтээгээ. Тэрэ эрэ эмэ хоёрые бүтээгээ.

²⁸ Тиигээд Бурхан тэдэниие үреэн: – Уг удамтнай олошоржо, үнэр үдхэн болоод, газар дэлхэй дүүрэн тарагты, тэрэниие эзэлэгты. Далайн загаһадай, огторгойн шубуудай, газар дэлхэйн хамаг амитадай эзэд бологты.

²⁹ Таанадта эдеэ хоол гэжэ үрэ таряанай ургамал, жэмэстэ модо бүгэдые үгэнэб.

³⁰ Харин газар дэлхэйн ангуудта, огторгойн жэгүүртэндэ, дэлхэйн амитадта – бүхы амиды голтой аймагта Би эдеэ хоол болгон ургаса ногоо үгэнэб, – гэжэ айладхал буулгаба. Айладхаһанайнь ёһоор хэрэг бүтэбэ.

³¹ Бурхан Өөрынгөө бүтээһэн юумэ хараад, сэдьхэлээ хананги үлөө һэн. Иигээд үдэшэ үнгэржэ, һүни болоод, үглөө эхилэн, зургаадахи үдэр үнгэрбэ.