1 Хаан түрэнүүд 24 - Библи

Давидта Саулай ами наһан хайратай байба

¹ Давид тэндэһээ ябажа, Эн-Гээдиин бүхэлэлтэнүүдтэ хоргодобо.

² Пилиштүүдые мүрдөөд Саулай бусахада: – Давид одоо Эн-Гээдиин элһэн губида байна, – гэжэ мэдээсэгдэбэ.

³ Тиигээд Саул бүхы Израильһаа гурба мянган хүниие шэлэн абаад, Давидые болон тэрэнэй хүнүүдые бэдэрхэеэ янгирнуудай байрладаг хабсагайнууд руу ошобо.

⁴ Харгын хажуугаархи хонидой хашаада ерээд, тэндэ агы нүхэнэй байхада, Саул бэеэ заһахаяа тиишээ оробо. Давид болон тэрэнэй зон тэрэ агын оёорто энэ үедэ һуужа байгаа бэлэй.

⁵ Давидай хүнүүд өөртэнь: – Эзэнэй танда «Хара, Би дайсанииешни гарташни үгэхэб, тэрээнтэй юу хэхэеэ өөрынгөө дураар болоорой» гэжэ айладаһан тэрэ үдэрынь энэл ха, – гэлдэбэ. Давид бодожо, Саулай дэгэлэй хормойһоо һэмээхэн отолжо абаба.

⁶ Теэд тэрэнэй удаа Давид Саулай дэгэлэй хормойһоо отолһондоо сэдьхэлээ ехэ зобобо.

⁷ Тэрэ хүнүүдтээ: – Эзэнэй байгаа һэн тула Тэрэнэй тоһолһон өөрынгөө эзэндэ минии иигэжэ хандаха, Эзэнэй тоһолһон хүндэ гараа минии далайха гээшэ намһаа холо байг лэ, – гэжэ хэлэбэ.

⁸ Давид иигэжэ хэлэжэ, зоноо татан, Саулда добтолхыень зүбшөөбэгүй. Саул бодожо, агы нүхэнһөө гаража, замаа үргэлжэлүүлбэ.

⁹ Давидшье энээнэй удаа бодожо, агы нүхэнһөө гаража, Саулай хойноһоо дуудан: – Минии эзэн хаан! – гэбэ. Саулай эрьежэ харахада, Давид нюураа газардан мүргэбэ.

¹⁰ Давид Саулда: – Та юундэ «Давид танда муу юумэ хэхэ һанаатай» гэжэ хэлэдэг зоной үгэ хүүр шагнанабта?

¹¹ Үнэндөө мүнөөдэр энэ агы нүхэндэ Эзэнэй таниие минии гарта үгэжэ байһые мүнөө та харанат. Зарим зоной таниие алая гэжэ хэлээшье һаань, би таниие хайрлажа, «Би өөрын эзэндэ гар хүрэхэгүйб, юуб гэхэдэ, тэрэ хадаа Эзэнэй тоһолһон хүн» гэжэ хэлээ бэлэйб.

¹² Минии эсэгэ, гартамни байһан өөрынтнай дэгэлэй хормойн үртэһэ һайса харагты. Ушарынь гэхэдэ, би танай дэгэлэй хормойһоо отолжо абабашье, таниие алаагүйб. Мэдэжэ хаража байгты: намда хорото һанаан, гэм зэмэшье байхагүй, би танда нүгэлшье үйлэдөөгүйб. Харин та намайе алахаяа бэдэржэ байнат.

¹³ Эзэн та бидэ хоёрые шүүжэ, Эзэн минии түлөө танһаа үһөө абахань болтогой. Харин би танда гар хүрэхэгүйб.

¹⁴ «Нүгэлтэнһөө нүгэл гарадаг» гэдэг урданай сэсэн үгэ бии бэлэй. Харин би танда гар хүрэхэгүйб.

¹⁵ Израилиин хаан хэнэй хойноһоо гаража ерээ гээшэб? Хэниие та мүрдэн байнабта? Энэ хадаа үхэһэн нохойн, нэгэ булуудхын хойноһоо ябаһантай адли.

¹⁶ Эзэн шүүбэрилэгшэ боложо, та бидэ хоёрой хоорондохи хэрэг шэнжэлэг, минии гомдолые хараад шиидхэг, танай гарһаа намайе абархань болтогой! – гэжэ хэлэбэ.

¹⁷ Давидай Саулда иигэжэ хэлэжэ дүүргэһэнэй удаа Саул: – Давид, хүбүүмни, энэ шамайе соносоно гүб? – гэжэ, ехээр татан, шангаар уйлаба.

¹⁸ Тэрэ Давидта: – Ши намһаа үлүү зүб байнаш. Юуб гэхэдэ, шинии намда һайнаар хандажа байхада би шамда муугаар хандажа байгааб.

¹⁹ Эзэнэй шинии гарта намайе тушаажа байхадань, ши намайе алангүй, намда һайе үйлэдэжэ байһанаа мүнөөдэр элирхэйлээш.

²⁰ Дайсанаа олоһон хүн амиды мэндээр тэрэнээ табидаг юм гү?! Мүнөөдэр намда үйлэдэһэн хэрэгэйшни түлөө Эзэн шамайе һайн һайхан юумээр шагнахань болтогой!

²¹ Мүнөө одоо би мэдэнэб: ши заабол хаан болохош, Израилиин хаан түрэ заабол шинии гарта орохо.

²² Минии һүүлээр үлэхэ уг удамыемни усадхахагүй, нэрыемни эсэгымни гэр бүлэһөө таһалхагүй тухай ши Эзэнэй нэрээр намда тангаригла, – гэжэ хэлэбэ.

²³ Давид энээн тухай Саулда тангариглаба. Саул гэртээ бусажа, Давид болон тэрэнэй зон бүхэлэлтэ руу ябаба.