1 Хаан түрэнүүд 20 - Библи

Ёнатаан Давидта туһална

¹ Давид Рамаагай Найһоодһоо зугадан, Ёнатаанда ерэжэ: – Би юу хээ юмбиб? Ямар гэм зэмэтэйбиб? Би танай эсэгэдэ ямар нүгэл хээд, тэрэ минии ами наһа таһалдуулхаяа бэдэрнэб? – гэбэ.

² Ёнатаан тэрээндэ: – Тиимэ юумэн болохогүй. Ши үхэхэгүйш. Минии эсэгэ ехэ, бага ямаршье хэрэгые намда дуулгангүй хэдэггүй. Тиигэхэлээр энэ хэрэгые минии эсэгэ намһаа яагаад нюухаб даа? Тиимэ юумэн байхагүй, – гэбэ.

³ Гэбэшье Давид дахин тангариглан: – Намайе танай нюдэндэ хайра үршөөл олоо гээд танай эсэгэ һайн мэдэнэ. Тэрэ «Ёнатааниие гомдохоохогүйн тула энэ хэрэгые тэрээндэ бү мэдүүлэгты» гэжэ хэлээ. Харин би Эзэнэй нэрээр болон танай ами наһаар тангаригланаб, үхэл хүрэтэр нэгэ алхам лэ намда үлөө, – гэбэ.

⁴ Ёнатаан Давидта: – Хэлэ, юу хэхэмниб? Шинии түлөө юушье хэхээр бэлэмби, – гэбэ.

⁵ Давид Ёнатаанда: – Үглөөдэр шэнэ һарын баяр һэн тула би хаантай хамта эдеэ хоолой шэрээдэ һууха ёһотойб. Гэбэшье та намайе эльгээн табигты. Гурбадахи үдэрэй үдэшэ болотор би хээрэ талада хоргодохоб.

⁶ Хэрбээ танай эсэгын намайе асуугаа һаань, «Давид Бэтлэһээм хото руугаа түргөөр ябаад ерэхэеэ гуйжа, зүбшөөл намһаа абаа юм. Юуб гэхэдэ, тэндэ бүхы түрэл гаралайнь түлөө жэлэй үргэл үргэхэ ёһолол болохо» гэжэ хэлээрэйгты.

⁷ Хэрбээ эсэгынтнай «һайн» гэжэ хэлэбэл, танай богоол абарагдаха. Хэрбээ тэрэнэй ехээр уурлабал, тэрэ намда муу юумэ хэхэеэ шиидээ гэжэ ойлгохот.

⁸ Иигэжэ богоолдоо үршөөл хайра үзүүлыт. Юуб гэхэдэ, та Эзэндэ тангариглан, өөрын богоолтой хэлсээ баталаа бэлэйт. Гэбэшье намда гэм зэмын байгаа һаань, өөрөө намайе алагты. Намайе эсэгэдээ абаашажа үгэхэ ямар хэрэг танда байнаб? – гэбэ.

⁹ Ёнатаан: – Тиимэ юумэн шамтай болохогүй. Минии эсэгын шамда муу юумэ хэхээр шиидэһые лаб мэдээ гээшэ һаа, би шамда дуулгангүй байха юм гүб? – гэхэдэнь,

¹⁰ Давид Ёнатаанда: – Хэрбээ эсэгынтнай танда хатуу харюу үгэбэл, хэн намда дуулгаха юм? – гэбэ.

¹¹ Ёнатаан Давидта: – Ошоё, хээрэ талада гарая, – гэбэ. Тиигээд тэдэ хоюулаа талада гараба.

¹² Ёнатаан Давидта: – Израилиин Эзэн Бурхан гэршэ болог. Би үглөөдэр, үгышье һаа, нүгөөдэр энэл үедэ эсэгынгээ һанаашые мэдээд байхаб. Хэрбээ Давид тушаа һайн һанаа бодолтой байбалнь, би шамда дуулгахын тула хүниие эльгээхэгүйб.

¹³ Хэрбээ минии эсэгын шамда муу юумэ хэхэеэ шиидэһэн байгаа һаань, тэрэниие шамда дуулгахаб, шамайе табихаб, тиихэдэмни һаад аюулгүй ошохош. Тиигээгүй һаамни, Эзэн намайе, Ёнатааниие, шиидхэхэнь болтогой! Эзэн минии эсэгэтэй хамта байһандал адляар шамтайшье хамта байхань болтогой!

¹⁴ Шишье минии амиды мэндэ байгаа сагта намда үнэн сэхэ бай, энээниие Эзэн мэдэг!

¹⁵ Эзэнэй Давидай дайсадые нэгыеньшье үлөөнгүй газарай хүрьһэнһөө усадхаһан үедэшье ши өөрын хайра үршөөл минии гэр бүлэһөө һалгаангүй байхашни болтогой, хэтэ мүнхэдөө! – гэжэ хэлэбэ.

¹⁶ Ёнатаан Давидай гэр бүлэтэй иигэжэ хэлсээ баталаад: – Хэлсээн эбдэгдээ һаа, Эзэн Давидһаа энээниие нэхэхэнь болтогой! – гэбэ.

¹⁷ Ёнатаан Давидта дуратай байһан тула тэрэниие дахин тангариглуулба. Юуб гэхэдэ, тэрэ өөртөө мэтэ Давидта угаа дуратай байгаа.

¹⁸ Ёнатаан Давидта: – Үглөөдэр шэнэ һарын баяр. Шинии һууриин хооһон байхадань, шамайе үгы гэжэ мэдэхэ.

¹⁹ Гурбадахи үдэр болоходо, ши урдань хоргодожо байһан тэрэ газартаа ошожо, Аазэл шулуунай дэргэдэ байгаарай.

²⁰ Би сагаалса харбажа байһан мэтээр тэрэ зүг руу гурбан годли харбахаб.

²¹ Нэгэ залуу зарасые ябуулжа, «ошожо, годлинуудые оложо ерэ» гэжэ хэлэхэб. Хэрбээ би залуу зарасада тусгаарлан, «хара, годлинууд шинии саада талада байна. Тэдэниие абажа ерэ» гэжэ хэлээ һаам, ши гаража ерээрэй. Юуб гэхэдэ, Эзэнэй нэрээр тангаригланаб, шамда ямаршье гай тодхор, аюул болохогүй.

²² Хэрбээ би залуу зарасада «Хара, годли шинии наада талада байна» гэжэ хэлэбэлни, ши ошоорой. Юуб гэхэдэ, Эзэн шамайе ябуулжа байна.

²³ Ши бидэ хоёрой хэлсэһэн зүйлдэ хэтэ мүнхэдөө Эзэн гэршэ мүн! – гэжэ хэлэбэ.

²⁴ Иигээд Давид хээрэ талада хоргодобо. Шэнэ һарын баяр болоходо, хаан эдеэ хоолой шэрээндэ һууба.

²⁵ Хаан заншалта ёһоороо ханын дэргэдэхи өөрын һуурида һууба. Ёнатаан бодожо, Абнээр Саулай хажууда һууба, харин Давидай һуури хооһон байба.

²⁶ Гэбэшье Саул тэрэ үдэр юушье хэлээгүй. Юуб гэхэдэ, тэрэ: «Гэнтын юумэн боложо болоо, тэрэ бэеэ бузарлаһан байгаа бэзэ», – гэжэ һанаба.

²⁷ Удаадахи үдэр, шэнэ һарын баярай хоёрдохи үдэршье Давидай һуури хооһон зандаа байба. Иигээд Саул өөрынгөө хүбүүн Ёнатаанһаа: – Яахадаа Ишайн хүбүүн үсэгэлдэр, мүнөөдэршье эдеэ хоолдо ерэнэгүйб? – гэжэ асууба.

²⁸ Тиихэдэнь Ёнатаан Саулда: – Давид Бэтлэһээм руу ябахаяа намһаа ехэ гуйһан юм.

²⁹ Тэрэ хадаа «Манай түрэл гарал тэрэ хотодо үргэл хэхэ ёһотой, минии аха ерэхыемни захираа, намайе табиит. Хэрбээ минии танай хайра үршөөлтэй һаамни, намайе ябуулыт, аханартаяа уулзахамни» гэжэ хэлээ бэлэй. Тиимэ ушарһаа хаанай шэрээндэ тэрэ ерээгүй, – гэжэ харюусаба.

³⁰ Саул Ёнатаанда ехэ уурлажа: – Муухай дошхон эмын хүбүүн! Ишайн хүбүүе шэлэжэ, өөрыгөө бузарлан, эхэеэ бузарлан байгаашыешни намайе мэдэнэгүй гэжэ һанаа гүш?

³¹ Ишайн хүбүүнэй энэ газар дээрэ амиды байгаа сагта шишье, шинии хаан түрэшье тогтохогүй. Мэнэ гэһээр хүниие эльгээжэ, тэрэниие намда асара. Тэрэ заабол үхэхэ ёһотой, – гэбэ.

³² Харин Ёнатаан Саул эсэгэдээ харюусан: – Юундэ тэрэ алуулагдаха ёһотой юм? Тэрэ юу хээ юм? – гэбэ.

³³ Тиихэдэнь Саул Ёнатааниие алахаар тэрээн руу жада шэдэбэ. Иигэжэ эсэгынгээ Давидые алахаар шиидэһые Ёнатаан ойлгобо.

³⁴ Ёнатаан угаа уурлан, эдеэнэй шэрээнһээ бодожо, шэнэ һарын баярай хоёрдохи үдэртэ эдеэ барибагүй. Юуб гэхэдэ, тэрэнэй эсэгын Давидые доромжолһондо Давидай түлөө сэдьхэлынь гашуудажа байгаа.

³⁵ Үглөө болоходо, Ёнатаан зараса хүбүүе дахуулан, Давидтай хэлсэһэнэй ёһоор хээрэ тала руу гаража ябаба.

³⁶ Тэрэ хүбүүндэ: – Минии харбажа байгаа годлинуудые оложо ерэ, – гэбэ. Хүбүүнэй гүйжэ ошоходонь, Ёнатаан тэрэ хүбүүнһээ саашаа годлинуудые харбаба.

³⁷ Ёнатаанай харбаһан годлиин газарта тэрэ хүбүүнэй гүйхэдэ, Ёнатаан хойноһоонь: – Годли шинии наада тээ байна, – гэжэ хашхарба.

³⁸ Ёнатаан хүбүүнэй араһаа: – Түргөөр гүй, зогсожо болохогүй, – гэжэ хашхарба. Ёнатаанай зараса хүбүүн годли оложо абаад, эзэндээ ерэбэ.

³⁹ Гэбэшье хүбүүн юушье мэдээгүй, гансал Ёнатаан Давид хоёр ушарые мэдэжэ байгаа.

⁴⁰ Ёнатаан өөрынгөө зэбсэгые хүбүүндэ үгэжэ: – Энээниие хото руу абааша, яба, – гэжэ хэлэбэ.

⁴¹ Зараса хүбүүнэй ябахада, Давид урда зүгһөө гаража ерэн, нюураараа газар шаан унажа, гурба удаа һүгэдэн мүргэбэ. Тэдэ бэе бэеэ таалажа, хамтадаа уйлалдаба. Давид үлүү ехээр уйлаа бэлэй.

⁴² Ёнатаан Давидта: – Амгалан тайбан ябаарай. «Эзэн ши бидэ хоёрой хоорондо болон минии үри һадаһадай ба шинии үри һадаһадай хоорондо хэтэ мүнхэдөө байхань болтогой!» гэжэ хоюулаа ши бидэ хоёрой Эзэнэй нэрээр тангариглаһамнай хэтэ мүнхэдөө оршог лэ! – гэбэ.

⁴³ Тиигээд Давидай ябахада, Ёнатаан хото руу бусаа һэн.