Римдарға 9 - Инжил

Алла һәм Уның халҡы

¹ Мәсихтеке булғанға күрә хәҡиҡәт һөйләйем, һөйләгәндәрем ялған түгел, был турала Изге Рух аша намыҫым раҫлай.

² Йөрәгем халҡым өсөн оло ҡайғы һәм өҙлөкһөҙ ғазап менән тулы.

³ Әгәр үҙ халҡыма, ҡан-ҡәрҙәштәремә был ярҙам итә алһа, Мәсихтән айырылып, ҡәһәрләнгән килеш ҡалыуҙы хуп күрер инем.

⁴ Улар – израилдәр, Алла уларҙы Үҙ балалары итеп һайлап алды, уларға данын асты, улар менән килешеүҙәр төҙөлдө, ҡанун, ғибәҙәт ҡылыу тәртибе өйрәтелде, вәғәҙәләр бирелде.

⁵ Улар беҙҙең атай-олатайҙарыбыҙҙың тоҡомо, Мәсих – сығышы менән улар араһынан, Ул – һәр нәмәнән өҫтөн Алла, Уға мәңгелек дан булһын! Амин.

⁶ Әммә Алла һүҙе ғәмәлгә ашмай ҡалды тигәнде аңлатмай, сөнки Израилдәгеләрҙең бөтөнөһө лә ысын Израиль кешеһе түгел.

⁷ Ибраһим нәҫеленән булғандарҙың һәммәһе лә уның ысын балалары түгел. «Һинең нәҫелең Исхаҡ аша килер», – тигән бит Алла.

⁸ Йәғни Ибраһимдың барлыҡ балалары ла Алланыҡы тигәнде аңлатмай, Алла вәғәҙәһе буйынса тыуғандар ғына Уның балалары һанала.

⁹ Вәғәҙә һүҙе былай: «Бер йылдан ошо ваҡытта ҡайтырмын, ул мәлдә Сараның улы тыуған булыр».

¹⁰ Ул ғына ла түгел, Рабиға ла атабыҙ Исхаҡтан игеҙәк ир балаларға ауырлы булған.

^11-12 Балалар тыумаҫ элек һәм бер ниндәй яҡшылыҡ та, яманлыҡ та ҡылырға өлгөрмәгән саҡтарында уҡ Алла Рабиғаға: «Өлкәне кесеһенә хеҙмәт итәсәк», – тип белдергән. Ул бының менән Үҙенең һайлап алыу ниәте уларҙың эштәренә түгел, ә Саҡырыусыға бәйле икәнлеген күрһәткән.

¹³ Был турала Изге Яҙмала: «Мин Яҡубты яраттым, ә Исавтан баш тарттым», – тип әйтелгән.

¹⁴ Ни тиергә һуң? Әллә Алла ғәҙел түгелме? Улай түгел, әлбиттә!

¹⁵ Мусаға Ул: «Шәфҡәт күрһәтергә теләгәнемә шәфҡәт күрһәтермен, йәлләргә теләгәнемде йәлләрмен», – тигән.

¹⁶ Тимәк, бөтөн нәмә кеше теләгенә йәки тырышлығына түгел, ә шәфҡәт күрһәтеүсе Аллаға бәйле.

¹⁷ Изге Яҙмала Алла фирғәүенгә былай тигән: «Үҙемдең ҡөҙрәтемде һинең аша күрһәтергә һәм тотош Ер йөҙөндә исемем иғлан ителһен өсөн Мин һине батша дәрәжәһенә күтәрҙем».

¹⁸ Шулай итеп, Алла Үҙе теләгән кешегә шәфҡәт күрһәтә һәм теләгән кешеләрен тиҫкәре, Үҙ тауышына ҡарата һаңғырау итә.

Алланың асыуы һәм шәфҡәте

¹⁹ Берәйегеҙ минән: «Шулай булғас ниңә беҙҙе ғәйепләй һуң? Уның ихтыярына берәйһе ҡаршы килә аламы ни?» – тип һорар.

²⁰ Эй һин, әҙәм балаһы, Алла менән бәхәсләшергә кем һуң һин? Көршәк үҙен яһаусыға: «Ни эшләп һин мине былай итеп яһаның?» – тип әйтерме?

²¹ Көршәксенең бер үк балсыҡтан бер һауытты – биҙәүестәр өсөн ҡиммәтле, ә икенсеһен сүп-сар өсөн ябай итеп яһарға хоҡуғы юҡмы ни?

^22-23 Алла ла шулай уҡ эшләне түгелме һуң? Әгәр Ул Үҙенең асыуын һәм ҡөҙрәтен күрһәтергә теләп, һәләкәткә дусар ителгән «нәфрәт көршәктәре»нә ҡарата ҙур сабырлыҡ күрһәткән булһа? Быны Ул Үҙенең даны хаҡына алдан уҡ Үҙе әҙерләгән «шәфҡәт көршәктәре»нә Үҙенең данының байлығын асыу өсөн дә эшләне.

²⁴ Әлеге «шәфҡәт көршәктәре» – беҙ, Алла беҙҙе саҡырҙы – йәһүдтәрҙе генә түгел, йәһүд булмағандарҙы ла.

²⁵ Осия китабында Алла былай тип әйткән: «Минең халҡым булмағанды – Үҙ халҡым, ҡәҙерле булмағанды ҡәҙерлем тип атармын.

²⁶ „Һеҙ Минең халҡым түгел“, – тип әйтелгән урында улар мәңге тере Алланың балалары тип аталырҙар».

²⁷ Ишағыя пәйғәмбәр иһә Израиль тураһында былай тип иғлан иткән: «Израилдәрҙең һаны диңгеҙ ярындағы ҡом бөртөктәре хәтлем булһа ла, уларҙың аҙҙары ғына ҡотолор.

²⁸ Сөнки Раббы, ер йөҙөндә хөкөмөн тиҙ арала тамамлап, тәүәккәл эш башҡарыр».

²⁹ Ишағыя алдан уҡ әйткәнсә: «Әгәр сикһеҙ Ҡөҙрәтле Раббы нәҫел ҡалдырмаһа, беҙ Содом кеүек булыр һәм Гоморраға оҡшар инек».

³⁰ Ни тип әйтергә һуң? Аҡланыуға ынтылмаған бүтән халыҡтар аҡланыу алды. Был аҡланыу иман аша булды.

³¹ Израиль иһә ҡанун үтәү юлы аша аҡланыу табырға ынтылды, әммә быға өлгәшә алманы.

³² Ни өсөн? Сөнки аҡланыуҙы иман нигеҙендә түгел, ә ҡанун нигеҙендә эҙләнеләр. Шуға ла улар «ташҡа» абынды.

³³ Изге Яҙмала был таш тураһында былай тип әйтелгән: «Бына, Сионда кешеләрҙе абындырасаҡ бер таш һәм улар абынып йығыласаҡ бер ҡая ҡуям. Әммә Уға инаныусы һис кем оятҡа ҡалмаҫ».