Матфей 14 - Инжил

Сумдырыусы Яхъяның башын ҡырҡыу

¹ Шул ваҡытта Ғайса тураһындағы хәбәрҙәр Галилея идарасыһы Иродҡа барып ишетелде.

² Ул үҙенең кешеләренә: «Был – Сумдырыусы Яхъя. Ул үленән терелеп торған. Шунлыҡтан Уның ҡөҙрәтле эштәр ҡылырға ҡеүәте бар», – тине.

³ Ирод, үҙенең ағаһы Филиптың ҡатыны Иродиада арҡаһында, Яхъяны ҡулға алып, бығаулап, төрмәгә япҡайны.

⁴ Сөнки Яхъя Иродҡа: «Һиңә уға өйләнергә ярамай», – тигәйне.

⁵ Ирод Яхъяны үлтерер ине, әммә уны пәйғәмбәр тип иҫәпләгән халыҡтан ҡурҡты.

⁶ Тыуған көнөндә Иродиаданың ҡыҙы ҡунаҡтар алдында бейене һәм был Иродҡа шул тиклем оҡшаны,

⁷ ҡыҙ нимә генә һорамаһын, бөтәһен дә бирергә ант итте.

⁸ Ҡыҙ иһә, әсәһе өйрәткәнсә: – Хәҙер үк Сумдырыусы Яхъяның башын ҡоштабаҡҡа һалып алып кил, – тине.

⁹ Батша ҡайғыға ҡалды, ләкин ҡунаҡтар алдында әйтелгән анты хаҡына ҡыҙҙың теләген үтәргә

¹⁰ һәм төрмәлә Яхъяның башын ҡырҡтырырға әмер бирҙе.

¹¹ Башты ҡоштабаҡҡа һалып алып килеп, ҡыҙға бирҙеләр, ә ул әсәһенә тапшырҙы.

¹² Һуңыраҡ Яхъяның шәкерттәре килеп уның кәүҙәһен алып китте. Уны ҡәбергә һалғас, был хаҡта Ғайсаға барып һөйләнеләр.

Биш мең кешене туйҙырыу

¹³ Ғайса иһә, был хаҡта ишеткәс, яңғыҙы ғына кәмәгә ултырып аулаҡ урынға китте. Әммә халыҡ, быны белеп ҡалғас, ҡалаларынан сығып яр буйлап Уның артынан эйәрҙе.

¹⁴ Ярға сыҡҡас, Ғайса ҙур халыҡ төркөмөн күрҙе. Уға улар йәл булып китте лә, ауырыу булғандарын һауыҡтырҙы.

¹⁵ Көн кисләгәс, Уның янына шәкерттәре килде: – Был кеше йөрөмәй торған урын, ваҡыт та һуң инде. Халыҡты ебәр, ауылдарға барып, үҙҙәренә ризыҡ һатып алһындар.

¹⁶ – Китеүҙең кәрәге юҡ. Һеҙ уларҙы үҙегеҙ ашатығыҙ, – тине Ғайса.

¹⁷ Шәкерттәре Ғайсаға: – Беҙҙең бында биш икмәктән һәм ике балыҡтан башҡа бер нәмәбеҙ ҙә юҡ, – тинеләр.

¹⁸ – Уларҙы Миңә бирегеҙ әле, – тине Ғайса.

¹⁹ Ул кешеләргә сиҙәмгә ултырырға ҡушты, биш икмәкте һәм ике балыҡты алып күккә ҡарап шөкөрана ҡылды һәм, икмәктәрҙе бүлгеләп, шәкерттәренә бирҙе, ә улар халыҡҡа өләште.

²⁰ Бөтәһе лә туйғансы ашаны. Ҡалған һыныҡтарҙы йыйып, ун ике кәрзингә тултырып ҡуйҙылар.

²¹ Ә ашаусыларҙың һаны, ҡатындарҙы һәм балаларҙы иҫәпкә алмағанда, биш мең самаһы ир кеше ине.

Ғайсаның күл өҫтөнән атлап килеүе

²² Бынан һуң Ғайса шунда уҡ шәкерттәренә кәмәгә ултырып, Унан алдараҡ аръяҡҡа сығырға ҡушты, ә Үҙе халыҡты оҙатып ҡалды.

²³ Халыҡты оҙатҡас, Ул яңғыҙ ғына доға ҡылырға тип тауға менде. Кис еткәс, бында бер үҙе ҡалды.

²⁴ Ә кәмә ярҙан алыҫ киткәйне инде. Ел ҡаршы булғанлыҡтан, кәмәгә көслө тулҡындар килеп бәрелде.

²⁵ Таң атып килгән мәлдә Ғайса күл өҫтөнән атлап шәкерттәре янына китте.

²⁶ Улар, Ғайсаның күл өҫтөнән атлап килеүен күреп, ҡурҡып киттеләр ҙә: – Был өрәк! – тип ҡоттары осоп ҡысҡырып ебәрҙеләр.

²⁷ – Тынысланығыҙ, был – Мин, ҡурҡмағыҙ! – тине шунда уҡ уларға Ғайса.

²⁸ Шунан Петр Уға: – Хужам! Әгәр был Һин булһаң, миңә һыу өҫтөнән атлап үҙеңдең яныңа барырға әмер бирсе, – тип өндәште.

²⁹ – Кил, – тине уға Ғайса. Петр кәмәнән төштө лә, һыу өҫтөнән Ғайсаға табан атланы.

³⁰ Ләкин, елдең көслө булыуын тойоп, ҡапыл ҡото осто һәм бата башланы. – Хужам, ҡотҡар мине! – тип ҡысҡырып ебәрҙе ул.

³¹ Ғайса, шунда уҡ ҡулын һуҙып, уны эләктереп алды: – Эй, иманы аҙ! Ниңә икеләнеп ҡалдың?

³² Улар кәмәгә ултырғас, ел баҫылды.

³³ Кәмәләгеләр Ғайсаға баш эйеп: – Һин ысынлап та Алла Улы! – тинеләр.

³⁴ Улар, күлде аша сығып, Геннисарет ярына сыҡты.

³⁵ Урындағы халыҡ Ғайсаны танып, был хаҡта бөтә әйләнә-тирәгә хәбәр таратты һәм Уға барса ауырыуҙарҙы алып килделәр.

³⁶ Улар Ғайсанан кейеменең салғыйына ғына булһа ла ҡағылырға рөхсәт итеүен үтенде. Кем генә ҡағылмаһын, барыһы ла һауыҡты.