Забур 7 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Беняминни тукъумундан Кушну юсюнден Дауут Раббийге айтхан жиляу зикир.

² Я мени Раббий Аллахым! Мен Санга ышанама, манга зулму этгенлени барысындан да мени къоруула эм мени къутхар;

³ Алай болмаса, ала мени аслан кибик талап, ууатып къоярыкъдыла, мени биреу да къутхараллыкъ тюйюлдю.

⁴ Я мени Раббий Аллахым! Мен аман зат этген эсем, мени къолларымда тюзсюзлюк бар эсе,

⁵ Мени бла жарашыуда болгъан адамгъа, мен аманлыкъ этген эсем – мен, сылтаусуз манга жау болгъан адамны окъуна къутхаргъан, –

⁶ Сора душман мени жанымы ызындан болсун эм къуууп жетсин, мени жашаууму жерге малтасын эм мени намысымы топуракъгъа атсын.

⁷ Я Раббий, ачыуланып тур, мени душманларымы къутурууларына къажау тебире! Мени ючюн уян! Сюдню Сен буюргъанса.

⁸ Сени тёгерегингде халкъланы жамауаты жыйылсын, аланы башларындан бийикге кётюрюл.

⁹ Раббий халкълагъа хукму этеди. Мени тюзлюгюме кёре эм менде болгъан тюз ниетлилигиме кёре мени ариула, Раббий!

¹⁰ Огъурсуз адамланы аманлыкълары тохтасын, тюзлюклюню уа бегимли эт; нек десенг Сен жюреклени бла кёлдегилени сынайса, тюзлюклю Аллах!

¹¹ Мени болушлугъум жюреклери тюзлени къутхарыучу Аллахданды.

¹² Аллах тюзлюклю хукмучуду эм хар кюнден аманлыкъгъа чамланыучу Аллахды.

¹³ Адам къайтышмай эсе, Ол Кесини къылычын жютю этерикди, Кесини садагъын къуруп тартырыкъды.

¹⁴ Анга ёлюмню сауутларын хазырлагъанды, Кесини окъларын кюйдюрюучю окъла этеди.

¹⁵ Ма, огъурсуз адам аманлыкъдан балаланнганды, дертден къарынлы болгъанды эмда кесине жалгъан туудургъанды;

¹⁶ Уру къазгъанды эм аны терен этгенди эмда хазырлагъан урусуна жыгъылгъанды.

¹⁷ Аны дерти аны башына айланырыкъды, аны зулму этиую да тёппесине тюшерикди.

¹⁸ Раббийге Аны тюзлюгю ючюн шукур этеме эм Аллаху-Тааланы атына зикир айтама.