Забур 59 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Хорну таматасына: «Кесаматны лилиясы» атлы макъам бла айтылады. Дауутну юйретирге жазгъан зикири.

² Ол Арам-нахарайим бла эм Арам-соба бла уруш этген заманда эмда Йоап, къайтып келе туруп, Тузлу ёзенде онеки минг эдомлуну хорлагъан заманда жазылгъанды.

³ Аллах! Сен бизни атып къойдунг, Сен бизни ууатдынг, Сен чамландынг; энди бизге ал бур.

⁴ Сен жерни титиретгенсе, аны жаргъанса: аны бузулгъанларын сау эт, нек десенг ол тебеди.

⁵ Сен Кесинги халкъынга къыйынлыкъ сынатханса, бизге эс ташлатхан чагъыр ичиргенсе.

⁶ Ала аны хакъ кертини хурметинден кётюрсюнле деп, Сенден къоркъгъанлагъа байракъ бергенсе.

⁷ Сен сюйгенле къутулур ючюн, бизни онг къолунг бла къутхар эмда мени тилегими къабыл эт.

⁸ Аллах Кесини сыйлы жеринде былай айтханды: «Бек къууанып Шехемни юлеширикме, Сукот ёзенни да ёлчелерикме.

⁹ Гилад Меникиди, Манаше Меникиди, Эфрайим Мени башымдагъы темир бёркдю, Яхуда Мени патчах таягъымды,

¹⁰ Моап Мени бет-къол жуууучу тазымды, Эдомну юсюне чуругъуму атарыкъма, Филистияны жерини башы бла къычырлыкъма», – дегенди.

¹¹ Бегиген шахаргъа мени ким кийирир? Эдомгъа дери мени ким жетдирир?

¹² Сен тюйюлмюсе, Аллах, бизни алгъын атып къойгъан эм бизни аскерлерибиз бла чыкъмагъан?

¹³ Такъырлыкъда бизге болушлукъ бер; нек десенг адамны къоруулауу фанады.

¹⁴ Биз Аллах бла кюч кёргюзтюрбюз. Ол бизни душманларыбызны агъызырыкъды.