Забур 34 - Сыйлы Инжил бла Забур

Дауутну зикири.

¹ Раббий, мени бла кюрешгенледен мени къоруула, мени бла къазауат этгенлени хорла!

² Къоруулаучу сауутунгу бла кюбенги ал да, манга болушургъа тур.

³ Мужурангы чыгъар эмда мени ызымдан къуугъанланы жолларын тый, мени жаныма: «Сени къутхарыучу Менме!» – де.

⁴ Мени жанымы излегенле уялсынла эм айыплы болсунла, манга аман ниет этгенле артларына айлансынла эмда ыйлыкъсынла.

⁵ Ала желни аллында къууукъча болсунла, Раббийни мёлеги да аланы къуууп къыстасын.

⁶ Аланы жоллары къарангы эм учхалауукъ болсун, Раббийни мёлеги да аланы ызларындан болсун.

⁷ Нек десенг, терслигим болмай, ала манга тузакъларын жашырын салгъандыла; терслигим болмай, мени жаныма уру къазгъандыла.

⁸ Алагъа эсде болмагъан жоюлуу келсин, аланы манга жашырын салгъан тузакълары аланы кеслерин тутсун; ары жоюлургъа тюшсюнле.

⁹ Мени жаным а Раббийни хакъындан къууанырыкъды, Андан болгъан къутхарыугъа сюйюнюрюкдю.

¹⁰ Мени битеу сюеклерим: «Къарыусузну андан къарыулу болгъандан къутхарыучу, жарлыны бла факъырны аны тонаучудан къутултуучу Раббий! Санга ушагъан кимди?» – деп айтырла.

¹¹ Тюзлюксюз шагъатла манга къажау тургъандыла, мен билмеген затны юсюнден манга соруу этедиле.

¹² Ахшылыгъым ючюн манга аманлыкъ этедиле, мени жаныма ёксюзлюк жетдиредиле.

¹³ Мен ала ауругъан заманда зыбыр чепкен кийим кийгенме; ораза бла жанымы аздыргъанма, мени дууам а кесиме жууапсыз къайтханды.

¹⁴ Мен анга ол мени шуёхум, къарындашым болгъанча этгенме; мен мудах болуп, башымы кётюрмей, анамы жиляуун этгенча жюрюгенме.

¹⁵ Мен абыннган заманда уа, ала къууаннгандыла эм жыйылгъандыла, манга къажау аман айтыучула жыйылгъандыла, не ючюн этгенлерин билмейме, тохтаусуз аманны къуйгъандыла,

¹⁶ Тойлада эки бетли хыликкя этиучюле бла бирге манга кеслерини тишлерин къыжылдатхандыла.

¹⁷ Раббий! Бу затха къачаннга дери къарап турлукъса? Аланы аманлыкъ этиулеринден жанымы, асланладан жашаууму къутхар.

¹⁸ Мен Санга уллу жыйылыуда шукур этерикме, кёп халкъны арасында Санга махтау саллыкъма,

¹⁹ Манга къажау тюзлюксюз жаулукъ этгенле манга кёл кенгдирмесинле эмда терслигим болмагъанлай мени кёрюп болмагъанла бир-бирлерине кёз къысмасынла.

²⁰ Нек десенг ала жарашыулукъну юсюнден айтмайдыла, алай а жерни тынч адамларына къажау аман ниет этедиле.

²¹ Манга кеслерини ауузларын кенгертедиле: «Аха, аха! Аны бизни кёзюбюз кёрдю», – дейдиле.

²² Раббий, Сен муну кёргенсе, тынгылап къойма. Раббий! Менден узакъ болма.

²³ Мени сюдюмю эм мени даууму этерге тебире, уян, эй Аллахым, я Раббийим!

²⁴ Сени тюзлюгюнг бла манга хукму эт, Раббий Аллахым, ала манга кёллерин кенгдирмесинле.

²⁵ Кеслерини жюреклеринден: «Аха! Биз сюйгенча болду!» – демесинле, «Биз аны жутуп къойдукъ», – демесинле.

²⁶ Мени къыйынлыгъыма къууаннганла барысы да уялсынла эм айыплы болсунла; манга кеслерин уллудан кёргенле уятлы эм бедишлик болсунла.

²⁷ Мени тюз болуп чыгъарымы сюйгенле уа къууанч этип сюйюнсюнле эмда: «Кесини къулуна ырахатлыкъны сюйген Раббийни сыйы кётюрюлсюн!» – деп тохтаусуз айтып турсунла.

²⁸ Мени тилим да хар кюн сайын Сени тюзлюгюнгю эм Сени махтауунгу билдирип турлукъду.