Забур 31 - Сыйлы Инжил бла Забур

Дауутну юйретиу зикири.

¹ Насыплыды аманлыкълары кечилген эмда гюняхлары жабылгъан адам!

² Раббий аны терслигин аны боюнуна салмагъан эмда аны кёлюнде хыйлалыкъ болмагъан адам насыплыды!

³ Мен айтмай тынгылап тургъан заманымда, мени хар кюнден ынчхауумдан сюеклерим пура болгъан эдиле,

⁴ Нек десенг Сени къолунг кече да, кюн да мени унукъдуруп тура эди; мени тирилигим жайгъы къургъакълыкъдача къуругъан эди.

⁵ Алай болсада мен Санга гюняхымы ачдым эмда терслигими жашырмадым, мен: «Аманлыкъларымы Раббийге айтайым», – дедим. Сен да мени гюняхымы терслигин мени юсюмден алдынг.

⁶ Аны себепли хар сыйлы адам керекли заманда Сенден тилек этсин, сора ол заманда кёп сууланы къобуулары анга жетерик тюйюлдю.

⁷ Сен мени бугъар жеримсе, Сен мени къайгъыдан сакълайса, къутхарыуларынгы къууанч зикирлери бла мени тёгерегимден аласа.

⁸ «Санга ангылатырыкъма, сен аны бла барлыкъ жолгъа сени юйретирикме, санга башчылыкъ этерикме, Мени кёзюм сени юсюнгдеди.

⁹ Ала санга боюн салыр ючюн, аланы ауузларына жюген эм ауузлукъ салыргъа керек болгъан, акъылы жетмеген атча эмда къадырча болмагъыз», – дейсе.

¹⁰ Аман адамгъа къайгъыла кёпдюле, Раббийге ышаннганнга уа хар жанындан да мархамат болады.

¹¹ Тюзлюклюле, Раббийни хакъындан жарыкъ болугъуз эмда къууаныгъыз; битеу тюз жюреклиле, къууанч зикир айтыгъыз.