Забур 145 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Халелуя! Эй жаным, Раббийни махта!

² Ёмюрюмде Раббийге махтау саллыкъма, бар заманымда Аллахыма зикир айтырыкъма.

³ Бийлеге, анда къутхарыу болмагъан адам улуна ышанмагъыз.

⁴ Аны жаны чыгъады, сора ол андан жаратылгъан топуракъгъа къайтады. Ол кюнде аны битеу сагъышлары жокъ боладыла.

⁵ Якъупну Аллахы аны болушлукъчусу болгъан, аны ышаныуу аны Раббий Аллахына болгъан адам насыплыды.

⁶ Кёкню эм жерни, тенгизни эм битеу алада болгъанны жаратхан, антына ёмюрге да тюз болгъан,

⁷ Зулмулукъ кёргенлеге тюзлюк этиучю, ач болгъанлагъа аш бериучю Олду. Раббий тутмакъланы азат этеди,

⁸ Раббий сокъурланы кёзлерин ачады, Раббий гуппурланы тюзетеди, Раббий тюзлюклюлени сюеди.

⁹ Раббий киргинчилени сакълайды, ёксюзню бла башсыз къатынны жакълайды, аман адамланы жолларын а терсине айландырады.

¹⁰ Эй Сион, Раббий ёмюрлеге да патчахлыкъ этип турлукъду. Сени Аллахынг тукъумдан тукъумгъады. Халелуя!