Забур 136 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Бабилни сууларыны жагъасында олтуруп, Сионну эсибизге тюшюрген заманыбызда жиляй эдик.

² Биз арфаларыбызны анда таллагъа такъгъан эдик.

³ Анда бизни жесир этгенле бизден жыр сёзле, бизни зулмучуларыбыз да жарыкълыкъ сурай эдиле: «Сионну зикирлеринден бизге айтыгъыз», – дей эдиле.

⁴ Раббийни зикирин киши жерде биз къалай айтайыкъ?

⁵ Иерусалим, мен сени унутсам, мени онг къолум къурусун.

⁶ Сени эсимде тутмасам эмда эм уллу къууанчыма, Иерусалим, сени салмасам, мени тилим тамагъыма жабышып къалсын.

⁷ Я Раббий, Иерусалимни кюнюнде эдомлула: «Чачыгъыз, аны мурдоруна дери чачыгъыз!» – деп айтханларын эсингде тут.

⁸ Бабилни чачыучу къызы! Сени бизге этгенинги санга жетишдирлик адам насыплыды!

⁹ Сени къагъанакъ сабийлеринги алып, ташха урлукъ адам насыплыды!