Забур 114 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Раббийни сюеме, нек десенг Ол мени ауазымы, жалбарыууму эшитеди.

² Ол манга къулагъын салгъаны себепли, битеу жашау кюнлеримде Андан тилек этип турлукъма.

³ Ёлюм къоркъуула тёгерегимден алгъан эдиле мени, ахырат азапла жетген эдиле манга; такъырлыкъгъа бла къайгъыгъа тюбеген эдим мен.

⁴ Ол заманда мен Раббийни атын айтып тилек этдим: «Раббий мени жанымы къутхар!» дедим.

⁵ Ахшылыкълыды Раббий эм тюзлюклюдю, бизни Аллахыбыз мархаматлыды.

⁶ Харамлыкъсызланы Раббий сакълайды. Мен онгсуз болгъанда, Ол манга болушду.

⁷ Эй жаным, ырахатлыгъынга къайт, нек десенг Раббий санга ахшылыкъ этгенди.

⁸ Сен мени жанымы ёлюмден, кёзлерими жилямукъладан, аякъларымы да тайыудан къутхаргъанса.

⁹ Сау тургъанланы жеринде Раббийни аллында жюрюрюкме.