Забур 111 - Сыйлы Инжил бла Забур

Халелуя!

¹ Раббийден къоркъгъан эмда Аны фарызларын бек сюйген киши насыплыды.

² Жер башында аны урлугъу кючлю боллукъду, тюзлени тукъумуна ыразылыкъ берилликди.

³ Аны юйюнде берекетлик эм байлыкъ, аны тюзлюгю ёмюрге да турады.

⁴ Тюзлеге – ахшылыкълы, мархаматлы эмда тюзлюклю болгъанлагъа – къарангыда жарыкъ чыгъады.

⁵ Огъурлу адам кечеди эм ёнгкюч береди, ол кесини ишлерин тюзлюк бла жюрютеди.

⁶ Ол бир заманда да тентирерик тюйюлдю, тюзлюклю ёмюрге да эсде турлукъду.

⁷ Аман хапардан къоркъурукъ тюйюлдю, Раббийге ышанып аны жюреги бекди.

⁸ Аны жюреги кючлюдю, ол душманларын кёрген заманында къоркъурукъ тюйюлдю.

⁹ Ол аямагъанды, жарлылагъа юлешгенди. Аны тюзлюгю ёмюрде да турлукъду, аны мюйюзю махтау бла кётюрюллюкдю.

¹⁰ Аман адам муну кёрюп ачыу этерикди, тишлерин къыжылдатырыкъды эмда эрип кетерикди. Аман адамланы талпыгъанлары жоюллукъду.