Забур 11 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Хорну таматасына: сегиз къыллы къобуз бла. Дауутну зикири.

² Я Раббий, къутхар! Нек десенг сыйлы адам къалмагъанды, адам улуланы арасында ышаннгылыла жокъдула.

³ Хар ким кесини жууугъуна жалгъан айтады; ауузлары кёзбауду, алдаулу жюрекден сёлешедиле.

⁴ Битеу кёзбау ауузланы, омакъ сёзлю тилни,

⁵ «Тилибиз бла женгербиз, бизни ауузларыбыз бизни биргебизгеди, кимди бизге бий?» – деп айтханланы Раббий къоратырыкъды.

⁶ «Факъырланы термилиулери бла жарлыланы ахтыныулары ючюн энди тебирерикме, кимни тутаргъа кюреше эселе да, аны къоркъуусузлукъгъа саллыкъма», – дейди Раббий.

⁷ Раббийни сёзлери таза сёзледиле, топуракъдан печьде тазаланнган, жети кере эритилген кюмюш кибикдиле.

⁸ Раббий, Сен бизни сакъларыкъса, бу тукъумдан ёмюрге да къорууларыкъса.

⁹ Адам улуладан сансызлары кётюрюлген заманда, хар къайда да аман адамла жюрюйдюле.