Забур 103 - Сыйлы Инжил бла Забур

¹ Эй жаным, Раббийге шукур эт! Мени Раббий Аллахым, Сен бек уллуса, Сен аламатлыкъ эм уллулукъ кийгенсе.

² Сен жарыкъны кийимнича киесе, кёклени чатырныча жаяса.

³ Бийикдеги тоханаларынгы сууланы башында къурайса, булутланы Кесинге файтон этесе, желни къанатлары бла жюрюйсе.

⁴ Сен желлени Кесинге мёлекле, жаннган отну Кесинге къуллукъ этиучюле этесе.

⁵ Сен жерни къаты мурдорла юсюне салгъанса, ол ёмюрледен ёмюрлеге да къымылдарыкъ тюйюлдю.

⁶ Кийим бла жапханча, Сен аны юсюн тюпсюз суула бла жапханса, тауланы башларында суула тургъандыла.

⁷ Сени буйругъунгдан ала агъып баргъандыла, Сени кёк кюкюретген тауушунгдан терк кетгендиле.

⁸ Таула чыкъгъандыла, ёзенле тюшгендиле, Сен алагъа буюргъан жерде къалгъандыла.

⁹ Сен суулагъа чек салгъанса, ала андан ётерик тюйюлдюле эмда жерни басаргъа къайтып келлик тюйюлдюле.

¹⁰ Сен шаудан сууланы ёзенлеге иесе, ала тауланы арасындан саркъадыла.

¹¹ Битеу аулакъдагъы жаныуарла аладан ичедиле, кийик эшекле суусапларын къандырадыла.

¹² Кёкдеги къанатлыла аланы къатларында жашайдыла, бутакъланы арасындан ауазларын чыгъарадыла.

¹³ Сен бийикликлерингден тауланы къандыраса, Сен ёсдюрген битимледен жердегиле тоядыла.

¹⁴ Сен малгъа кырдыкны, адамлагъа хайыргъа да тирликлени битдирип жерден аш чыгъараса.

¹⁵ Адамны жюрегин жарыкъ этген чагъырны да, аны бетин жылтыратхан зейтун жауну да, адамны жюрегин кючлю этген ётмекни да чыгъараса.

¹⁶ Раббийни тереклери, Ол орнатхан Ливан кедрле суудан тоядыла.

¹⁷ Алада къанатлыла уя этедиле, назыла чиллеаякъны мекямыдыла.

¹⁸ Бийик таула – кийик эчкилеге, ташлы дуппурла – къоянлагъа бугъар жерледиле.

¹⁹ Ол айны, заманланы билдирир ючюн жаратханды; кюн кесини батар жанын биледи.

²⁰ Сен къарангыны жаяса, сора кече болады. Кечегиде битеу агъач жаныуарла чыгъып айланадыла.

²¹ Асланла аш излеп хырылдайдыла эмда Аллахдан кеслерине ашарыкъ тилейдиле.

²² Кюн чыкъгъанлай, ала жыйылышып, кеслерини уяларына къайтып жатадыла.

²³ Сора адам кесини ишине эм урунуууна чыгъып, ингирге дери ишлейди.

²⁴ Сени ишлеринг къалай кёпдюле, Раббий! Сен барын да терен акъыллылыкъ бла жаратханса. Сени болдургъан затларынгдан жер толуду.

²⁵ Бу – уллу эм кенг тенгиз. Анда саны болмагъан сюркелип жюрюгенле, гитче жаныуарла бла уллу жаныуарла бардыла.

²⁶ Анда кемеле жюзедиле, Сен аны анда ойнакъларгъа жаратхан левиятан да андады.

²⁷ Сен аланы ашларын алагъа заманында бериринги сакълап, ала Сенден умут этип турадыла.

²⁸ Алагъа берсенг, аладыла; къолунгу ачсанг, ахшылыкъдан тоядыла.

²⁹ Бетинги жашырсанг, абызырайдыла; аланы солууларын алсанг, ёледиле эмда ала андан чыкъгъан топуракъгъа къайтадыла.

³⁰ Нюрюнгю ийсенг, жаратыладыла, сора Сен жерни бетин жангыртаса.

³¹ Ёмюрлеге да Раббийге махтау болсун. Раббий Кесини ишлеринден къууансын!

³² Жерге къараса, жер къалтырайды; таулагъа тийсе, ала тютюн этедиле.

³³ Битеу ёмюрюмде Раббийге зикир айтып турлукъма, бар заманымда Аллахыма махтау зикир айтып турлукъма.

³⁴ Мени ойлашыуум Анга иги кёрюнсюн, Раббийни хакъындан къууанч этерикме.

³⁵ Гюняхлыла жер башындан думп болсунла, мындан арысында огъурсузла болмасынла. Эй жаным, Раббийге шукур эт! Халелуя!