Марк 5 - Сыйлы Инжил бла Забур

Жинли адам сау этиледи

¹ Сора кёлню ары жанына, Гадара къыралгъа келдиле.

² Исса къайыкъдан тюшген заманда, харам нюрю болгъан бир адам, къабыр дорбунладан чыгъып, Анга тюбеди.

³ Ол адамны жашагъан жери къабырлада эди, бир киши да аны сынжырла бла окъуна байлаялмай эди.

⁴ Ол кёп кере бугъоула бла, сынжырла бла байланнган эди, алай а сынжырланы юзе эди эм бугъоуланы ууата эди; аны тыяргъа бир кишини да къолундан келмей эди.

⁵ Ол хар заманда, кече да, кюн да, таулада, къабырлада къычырып, кесин ташлагъа ура эди.

⁶ Иссаны узакъдан кёргенинде уа, чабып келип, Анга сежда этди,

⁷ Сора уллу ауаз бла къычырыкъ этип: «Аллаху-Тааланы Уланы Исса, Сени мени бла не ишинг барды? Аллах бла тилейме Сенден, азап чекдирме манга!» – деди.

⁸ Нек десегиз Исса анга: «Харам нюр, чыкъ бу адамдан!» – деп айтхан эди.

⁹ Сора анга: «Сени атынг неди?» – деп сорду. Ол да жууапха: «Мени атым Легионду, нек десенг биз кёпбюз», – деди.

¹⁰ Исса аланы ол къыралдан тышына къыстамазын, Андан бек тиледиле.

¹¹ Алайда уа тауну къатында уллу тонгуз сюрюу отлай эди.

¹² Сора битеу жинле: «Бизни тонгузлагъа жибер, биз алагъа кирейик», – деп Иссадан тиледиле.

¹³ Исса олсагъат алагъа эркинлик берди. Сора харам нюрле адамдан чыгъып, тонгузлагъа кирдиле. Олсагъат сюрюу тикден кёлге атылды, ала уа эки минг чакълы бар эдиле; сора кёлге батдыла.

¹⁴ Тонгузланы кютгенле уа чабып кетип, болуннганны шахарда бла элледе айтдыла. Сора анда жашагъанла не болгъанына къараргъа чыкъдыла.

¹⁵ Иссагъа келгенлеринде, ичинде легион болгъан жинли кишини олтуруп, кийинип, тюз акъылы бла кёргенде бек къоркъдула.

¹⁶ Болуннганны кёргенле жинлиге болгъанны да, тонгузланы юсюнден да халкъгъа айтдыла.

¹⁷ Эмда Исса аланы жерлеринден кетерин халкъ Андан тилеп башлады.

¹⁸ Сора, Исса къайыкъгъа миннгенде, алгъын жин тутхан киши Аны бла къалыргъа Андан тиледи.

¹⁹ Исса уа анга эркинлик бермеди, анга: «Юйюнге, кесингикилеге бар да, Раббийни санга не этгенин эм санга къалай жазыкъсыннганын алагъа айт», – деди.

²⁰ Ол адам, кетип, Иссаны анга не этгенин Оншахарда билдирип башлады. Эм бары да сейирсине эдиле.

Тиргизилген къыз, сау болгъан тиширыу

²¹ Исса дагъыда къайыкъ бла ары жанына ётген заманда, Анга кёп халкъ жыйылды. Ол кёл къатында тохтады.

²² Сора ма, синагоганы таматаларындан бирлери Яир атлы киши келди. Ол Иссаны кёрюп, Аны аякъларына аууп:

²³ «Мени къызым ёле турады; келип, аны юсюне къолларынгы салсанга, ол сау болуп, ёлмей къалсын», – деп Андан бек тиледи.

²⁴ Исса аны бла кетди. Аны ызындан кёп халкъ бара эди; ала Аны тёгерегинден къыса эдиле.

²⁵ Анда онеки жылны къаны кетип ауругъан бир тиширыу бар эди.

²⁶ Ол, кёп дохтурладан кёп заран кёрюп, кесини битеу болгъан затын тауусхан эди эм бир тюрлю файда да тапмай, андан да аман халгъа тюшген эди.

²⁷ Иссаны юсюнден эшитип, ол, халкъны ичинде арт жанындан келип, Аны кийимине тийди.

²⁸ Нек десегиз ол: «Аны кийимине окъуна тийсем да сау боллукъма», – деген эди.

²⁹ Тийгенинлей, олсагъат аны къаны кетгени тохтады, андан сора ол аурууундан сау болгъанын чархында сезди.

³⁰ Ол сагъатда Исса, Кесинден кюч чыкъгъанын сезип, халкъгъа айланып: «Мени кийимиме ким тийди?» – деди.

³¹ Сохталары Анга: «Халкъ Сени тёгерегингден къысханын Сен кёресе, дагъыда: „Манга ким тийди?“ дейсе!» – дедиле.

³² Алай а Ол, муну этген ол тиширыуну кёрюр ючюн, тёгерегине къарады.

³³ Тиширыу, къоркъуу бла эм титиреу бла, кесине не болгъанын билип, келип, Аны аллында аууп, Анга битеу кертисин айтды.

³⁴ Исса анга: «Къызым! Сени ийманынг сени къутхарды; ырахатлыкъ бла бар, энди аурууунгдан сау болгъанлай тур», – деди.

³⁵ Ол муну айта тургъан заманда, синагоганы таматасыны юйюнден адамла келип, таматагъа: «Къызынг ёлгенди; Устазны энди неге къыйнайса?» – дедиле.

³⁶ Исса уа, бу сёзлени эшитгенлей синагоганы таматасына: «Къоркъма, ийнанып тур», – деди.

³⁷ Сора Петерден, Якъупдан эм Якъупну къарындашы Ахиядан башха бир кишини да Кесини ызындан барыргъа къоймады.

³⁸ Синагоганы таматасыны юйюне келгенде, анда абызырауну, жилягъанланы эм уллу къычырыкъ этгенлени кёрдю.

³⁹ Эмда, юйге кирип, алагъа: «Нек жунчуйсуз, нек жиляйсыз? Къыз ёлмегенди, жукълап турады», – деди.

⁴⁰ Ала Аны хыликкя этдиле. Ол а, барын да тышына ийип, Кесини биргесине къызны атасын бла анасын эм Кеси бла болгъанланы алып, къыз жатхан жерге кирди.

⁴¹ Эмда къызны къолундан тутуп, анга: «Талита куми!» – деди, аны магъанасы уа: «Къызым, санга айтама, тур!» – деген сёздю.

⁴² Сора къыз олсагъат турду да, жюрюп башлады; ол онеки жыллыкъ эди. Кёргенле уллу сейирге къалдыла.

⁴³ Исса алагъа: «Муну бир киши да билмесин, – деп къаты буюрду эмда – Къызгъа аш беригиз», – деди.