Марк 4 - Сыйлы Инжил бла Забур

Себилген урлукъну юсюнден таурух

¹ Исса дагъыда кёл къатында юйретип башлады. Анга кёп халкъ жыйылды, алай бла Ол кёлде жюзген бир къайыкъгъа минип олтурду, битеу халкъ а кёл къатында эди.

² Ол аланы оюм берген таурухла бла кёп юйретди эмда Кесини юйретиуюнде алагъа былай айтды:

³ «Тынгылагъыз: ма, урлукъ себиучю себерге чыкъды.

⁴ Ол сепген заманда, бир бёлеги жол жанына тюшдю, къанатлыла, учуп келип, аны чёпледиле;

⁵ Бир бёлеги анда топуракъ аз болгъан ташлы жерге тюшдю, жер терен болмагъаны себепли терк окъуна зыгыт этди.

⁶ Кюн чыкъгъан заманда уа, зыгытла мууал болдула эм терен тамырлары болмагъаны себепли къурудула.

⁷ Бир бёлеги чыгъана ичине тюшдю, чыгъана, ёсюп, зыгытланы басды, бу зыгытла да тирлик бермедиле.

⁸ Бир бёлеги да ахшы топуракъгъа тюшдю, ала, зыгыт этип, ёсюп, бир бёлеги отуз, бир бёлеги алтмыш, бир бёлеги да жюз кере тирлик бергенди», – деди.

⁹ Сора алагъа: «Эшитирге къулакълары болгъан эшитсин!» – деди.

Оюм берген таурухланы мураты

¹⁰ Халкъ кетгенде уа, Аны тёгерегиндегиле онеки сохтасы бла бирге, Анга оюм берген таурухну магъанасын сордула.

¹¹ Исса алагъа: «Аллахны Патчахлыгъыны сыры сизге ачылгъанды, ол тышхылагъа уа бары да оюм берген таурухла бла айтылады.

¹² Алай бла ала къарап къарасала да кёрмейдиле; эшитип эшитселе да ангыламайдыла эмда гюняхларын кечиртир ючюн къайтышырыкъ тюйюлдюле», – деди.

Себилген урлукъну юсюнден таурухну магъанасы

¹³ Дагъыда алагъа: «Бу оюм берген таурухну ангыламаймысыз? Битеу оюм берген таурухланы сора сиз къалай ангыларыкъсыз?

¹⁴ Себиучю Аллахны сёзюн себеди.

¹⁵ Жол жанына себилген, алагъа сёз себилип, алай а алагъа, эшитген заманларында, олсагъат шайтан келип, аланы жюреклерине себилген сёзню урлап кетгенни кёргюзтеди.

¹⁶ Аны кибик ташлы жерде себилген да, ала, сёзню эшитген заманларында, олсагъат аны къууанып къабыл этгенлени,

¹⁷ Алай а кеслеринде тамырлары болмагъан эм бир акъылда турмагъан, артда, сёз амалтын къыйынлыкъ неда зулмулукъ келген заманда, олсагъат тайгъан адамланы кёргюзтеди.

¹⁸ Чыгъана ичине себилгени, сёзню эшитген,

¹⁹ Алай а алада бу ёмюрню къайгъылары, байлыкъгъа алданыулукъ эм башха кюсеуле алагъа кирип, сёзню кючлеп, ол сёз тирлик бермеген адамланы кёргюзтеди.

²⁰ Ахшы жерге себилген а, сёзню эшитип къабыл этгенлени эм бири отуз, экинчиси алтмыш, ючюнчюсю жюз кере тирлик бергенни кёргюзтеди», – деди.

Чыракъ чырахтаннга салынады

²¹ Дагъыда алагъа: «Чыракъны юй сауутну тюбюне неда ундурукъ тюбюне салыр ючюнмю келтиредиле? Аны чырахтаннга салыр ючюн тюйюлмюдю?

²² Ачыкъ болмазлыкъ таша зат жокъду; белгили болмазлыкъ жашырылгъан зат да жокъду.

²³ Эшитирге къулакълары болгъан эшитсин!» – деди.

²⁴ Алагъа дагъыда: «Не эшитгенигизни эслегиз: не ёлчеу бла ёлчелей эсегиз, сизге да тамам ол ёлчеу бла ёлчеленирикди эмда сизге, тынгылагъанлагъа, андан да кёп берилликди.

²⁵ Нек десегиз кимде бар эсе, анга берилир; кимде жокъ эсе уа, андан неси бар эсе да сыйырылыр», – деди.

Ёсген урлукъну юсюнден таурух

²⁶ Дагъыда: «Аллахны Патчахлыгъы адамны жерге урлукъ атханына ушайды.

²⁷ Кече да жукълайды, кюн да къобады, урлукъну къалай чыкъгъанын, къалай ёсгенин а ол билмейди;

²⁸ Нек десегиз жер кеси аллына алгъа зыгыт, андан сора баш къусуу, артда уа башда толу бюртюк чыгъарады;

²⁹ Тирлик жетген заманда уа, оракъланы заманы жетгени себепли мычымай ордурады», – деди.

Татыран бюртюкню юсюнден таурух

³⁰ Дагъыда: «Аллахны Патчахлыгъын неге ушатайыкъ? Неда аны къаллай оюм берген таурух бла суратлайыкъ?

³¹ Ол татыран бюртюк кибикди. Ол, жерге себилген заманда, жердеги битеу урлукъладан ууакъды;

³² Себилгенден сора уа, чыгъады эмда битеу бахча ёсюмлюклени озуп, уллу бутакъла иеди, алай бла аны ауанасында кёкдеги къанатлыла бугъунургъа болаллыкъдыла», – деди.

³³ Дагъыда аллай оюм берген кёп таурухла бла, ала эшитирге болаллыкъ чакълы бир, алагъа Аллахны сёзюн ангылата эди.

³⁴ Таурухсуз а алагъа айтмай эди, сохталарына уа барын да энчи ангылата эди.

Исса желни тохтатады

³⁵ Ол кюнню ингиринде Ол алагъа: «Къайыкъ бла ары жанына ётейик», – деди.

³⁶ Сора ала, халкъны ийип, Исса къайыкъда болгъанынлай, Аны кеслерини биргелерине алып кетдиле; Аны бла бирге башха къайыкъла да бар эдиле.

³⁷ Сора уллу жел кётюрюлдю. Толкъунла къайыкъгъа уруп кире эдиле, алай бла къайыкъ суудан тола башлагъан эди.

³⁸ Исса уа къайыкъны арт жанында жастыкъгъа таянып жукълай эди. Аны уятып, Анга: «Устаз! Биз жоюлгъанлыкъгъа, Сен къайгъырмаймыса?» – дедиле.

³⁹ Сора Ол, туруп желни тыйды, кёлге да: «Тын, тохта!» – деди. Жел тохтап, терен шошлукъ болуп къалды.

⁴⁰ Сора алагъа: «Сиз былай къоркъакъ нексиз? Сизни ийнаныуугъуз къалай жокъду?» – деди.

⁴¹ Ала, бек къоркъуп, бир-бирлерине: «Бу кимди да, Анга жел да, кёл да бойсуннган?» – дей эдиле.