Лука 8 - Сыйлы Инжил бла Забур

Иссаны ызындан баргъан тиширыула

¹ Андан сора Исса, Аллахны Патчахлыгъын билдире эм аны юсюнден хайыр хапарны айта, шахарлада бла элледе жюрюп айланды, онеки сохтасы да Аны биргесине эдиле.

² Эмда Ол аланы огъурсуз нюрледен эм аурууладан сау этген бир къауум тиширыу: ичинден жети жин чыкъгъан, Магдаллы аталгъан Мариям,

³ Иродну юйюн тутхан Кузаны къатыны Иоханна, Сусанна эм кёп башха тиширыула да Иссаны биргесине эдиле. Была кеслерини мюлклери бла Анга къуллукъ эте эдиле.

Себилген урлукъну юсюнден таурух

⁴ Кёп халкъ жыйылып, Анга битеу шахарладан адамла келген заманда уа, Ол оюм берген таурух бла айтып башлады:

⁵ «Урлукъ себиучю кесини урлугъун себерге чыкъды. Ол сепген заманда, бир бёлеги жол жанына тюшюп малтанды, кёкдеги къанатлыла да аны чёпледиле.

⁶ Бир бёлеги уа таш юсюне тюшюп чыкъды, алай а мылысы болмагъаны себепли къуруп къалды.

⁷ Бир бёлеги уа чыгъана арасына тюшдю, сора чыгъана аны биргесине ёсюп, (зыгытланы) басды.

⁸ Бир бёлеги уа ахшы топуракъгъа тюшдю, анда ёсюп, жюз кере тирлик берди», – деди. Муну айтханлай: «Эшитирге къулакълары болгъан эшитсин!» – деп уллу айтды.

⁹ Аны сохталары уа Анга: «Бу оюм берген таурух не магъананы тутады?» – деп сордула.

¹⁰ Ол алагъа: «Аллахны Патчахлыгъыны сырлары сизге ачылгъандыла, къалгъанлагъа уа (бары да) оюм берген таурухла бла айтылады, алай бла ала къарасала да кёрмейдиле, эшитселе да ангыламайдыла.

¹¹ Бу таурух а ма бу магъананы тутады: урлукъ Аллахны сёзюдю.

¹² Жол жанына тюшген а, ол сёзге тынгылагъанланы артда уа алагъа ибилис келип, ала ийнанмаз ючюн эм къутхарылмаз ючюн, аланы жюреклеринден сёзню алып кетгенни кёргюзтеди.

¹³ Таш юсюне тюшген а, ала сёзню эшитген заманларында, къууанып къабыл этгенле, алай болсада аланы тамырлары болмай, бир кезиуге ийнаннганла, сыналыу заманда уа иймандан тайгъанладыла.

¹⁴ Чыгъанагъа тюшген а, ала сёзге тынгылагъанла, алай болгъанлыкъгъа кетгенлей къайгъылагъа, байлыкъгъа, жашаудан зауукъланыулагъа хорлатханла эм хайыр бермегенледиле.

¹⁵ Ахшы жерге тюшген а, ала сёзню эшитип, аны халал, таза жюрекде сакълагъанла эм тёзюмлюк бла тирлик бергенледиле», – деди. Муну айтып бошагъанлай: «Эшитирге къулакълары болгъан эшитсин!» – деп уллу айтды.

Бары да белгили боллукъду

¹⁶ «Бир киши да, чыракъны жандырып, аны сауут бла жапмайды, неда ундурукъ тюбюне салмайды, алай а (юйге) киргенле жарыкъ кёрюр ючюн, чырахтаннга салады.

¹⁷ Нек десегиз ачыкъ болмазлыкъ таша зат жокъду, не белгили болмазлыкъ эм билинмезлик жашырылгъан зат да жокъду.

¹⁸ Алай бла, сиз къалай тынгылагъаныгъызгъа къарагъыз, нек десегиз кимде бар эсе, анга берилир, кимде жокъ эсе уа, аны барды деп тургъан заты да андан сыйырылыр», – деди.

Иссаны жууукълары

¹⁹ Сора Иссагъа анасы бла къарындашлары келдиле, алай а халкъны кёплюгюнден Аны къатына келалмадыла.

²⁰ Эмда Анга: «Сени ананг бла къарындашларынг Сени кёрюрге сюйюп, тышында турадыла», – деп билдирдиле.

²¹ Ол алагъа жууапха: «Мени анам эм Мени къарындашларым Аллахны сёзюне тынгылагъанла эм аны толтургъанладыла», – деди.

Исса желни тохтатады

²² Бир кюн Исса Кесини сохталары бла къайыкъгъа минип, алагъа: «Кёлню ары жанына ётейик», – деди. Сора ётерге тебиредиле.

²³ Ала къайыкъ бла ётюп баргъан заманда Ол жукълап къалды. Кёлде кючлю жел башланды, аланы толкъунла баса эдиле эм ала къоркъуу халда эдиле.

²⁴ Сора, къатына келип, Аны уятып: «Устаз! Устаз! Жоюлабыз!» – дедиле. Ол а, туруп, желни да, сууну толкъунланыуун да тыйды. Ала тохтадыла эмда шошлукъ болуп къалды.

²⁵ Ол заманда Ол алагъа: «Сизни ийнаныуугъуз къайдады?» – деди. Ала уа къоркъуп эм сейирсинип, бир бирлерине: «Бу кимди, желге да, суугъа да буйрукъ этген, ала да Анга бойсуннган?» – дей эдиле.

Исса жинли адамны сау этеди

²⁶ Сора Галилеяны туурасында болгъан Гадара къыралгъа келдиле.

²⁷ Исса жагъагъа чыкъгъан заманда уа, кёпден бери жинли болуп тургъан, кийим да киймеген, юйде да жашамай, къабыр дорбунлада жашагъан, шахардан бир адам Иссагъа тюбеди.

²⁸ Ол Иссаны кёргенлей къычырыкъ этди, Аны аллында аууп, уллу ауаз бла: «Аллаху-Тааланы Уланы Исса, Сени мени бла не ишинг барды? Жалбарып тилейме Сенден, манга азап чекдирме!» – деди.

²⁹ Нек десегиз Исса харам нюрге ол адамдан чыгъаргъа буйрукъ этген эди. Харам нюр аны кёп кере тута эди, алай бла ол адамны тыяр ючюн, аны сынжырла бла эм бугъоула бла байлай эдиле. Алай болгъанлыкъгъа ол, бугъоуланы юзюп ала эди эмда жин аны адам жашамагъан жерлеге сюре эди.

³⁰ Исса анга: «Сени атынг неди?» – деп сорду. Ол: «Легион», – деди, нек десегиз анга кёп жинле кирген эдиле.

³¹ Жинле Иссадан алагъа тюпсюз теренликлеге барыргъа буйрукъ этмезин жалбарып тиледиле.

³² Былайда уа сыртда уллу тонгуз сюрюу отлай эди, жинле тонгузлагъа кирирге эркинлик беририн Иссадан тиледиле. Ол алагъа эркинлик берди.

³³ Жинле, ол адамдан чыгъып, тонгузлагъа кирдиле. Тонгуз сюрюу тикден кёлге атылды эм суугъа батып кетди.

³⁴ Сюрюучюле, болуннганны кёрюп, чабып кетип, шахарда бла элледе айтдыла.

³⁵ Адамла болуннганны кёрюрге чыкъдыла. Иссагъа келип, андан жинле чыкъгъан адамны, Иссаны аякъларыны къатында олтуруп, кийинип, тюз акъылы бла тургъанынлай кёрюп, бек къоркъдула.

³⁶ Жинли адам къалай сау болгъанын кёргенле уа алагъа айтдыла.

³⁷ Сора Гадараны тийресинде жашагъан битеу халкъ аладан кетерин Иссадан тиледи, нек десегиз аланы уллу къоркъуу алгъан эди. Исса артха къайтыргъа къайыкъгъа минди.

³⁸ Ичинден жинле чыкъгъан адам а, Иссадан: «Мени биргенге ал», – деп тиледи. Алай болгъанлыкъгъа Исса аны ийип:

³⁹ «Юйюнге къайт да, Аллахны санга не этгенин айт», – деди. Ол, барып, Иссаны анга не этгенин битеу шахарда айтып жюрюдю.

Тиргизилген къыз, сау этилген тиширыу

⁴⁰ Исса къайтхан заманда уа, халкъ Аны къабыл этди, нек десегиз бары да Аны сакълай эдиле.

⁴¹ Ол заманда синагоганы таматасы болгъан, Яир атлы бир адам келди эмда Иссаны аякъларына аууп, Андан аны юйюне келирин тиледи.

⁴² Нек десегиз аны онеки жыллыкъ жангыз къызы бар эди, ол да ёле тура эди. Исса бара тургъан заманда уа, халкъ Аны тёгерегинден къыса эди.

⁴³ Сора онеки жылны къаны кетип ауругъан, битеу мюлкюн дохтурлагъа жоюп, аладан бири да багъып сау эталмагъан бир тиширыу,

⁴⁴ артындан келип, Иссаны кийимини къыйырына тийди эм олсагъат аны къаны кетгени тохтап къалды.

⁴⁵ Сора Исса: «Ким тийди Манга?» – деди. Бары да: «Тиймегенбиз», – деген заманда уа, Петер эм Аны биргесине болгъанла: «Устаз! Халкъ Сени тёгерегингден алып, къысып турады, Сен а: „Ким тийди Манга?“ дейсе!» – дедиле.

⁴⁶ Алай а Исса: «Манга биреу тийгенди, нек десегиз Менден чыкъгъан кючню Мен сезгенме», – деди.

⁴⁷ Тиширыу да, ол билинмей къалмагъанын кёрюп, титиреу бла къатына келип, Аны аллына аууп, Анга не себепден тийгенин эм олсагъатдан къалай сау болгъанын, битеу халкъны аллында Анга айтды.

⁴⁸ Исса анга: «Таукел эт, къызым! Сени ийманынг сени къутхарды, ырахатлыкъ бла бар», – деди.

⁴⁹ Исса муну айта тургъан заманда, синагоганы таматасыны юйюнден биреу келип, (таматагъа): «Къызынг ёлгенди, къыйнама Устазны», – деди.

⁵⁰ Исса уа, муну эшитип, таматагъа: «Къоркъма, ийнанып тур, къыз сау къаллыкъды», – деди.

⁵¹ Юйге келгенлей а, Исса Петерден, Ахиядан, Якъупдан эмда къызны атасындан бла анасындан башха бир кишини да кирирге къоймады.

⁵² Бары да къызгъа жиляй эм сарнай эдиле. Исса уа: «Жилямагъыз, ол ёлмегенди, жукълап турады», – деди.

⁵³ Ала, къызны ёлгенин билип, Аны хыликкя этдиле.

⁵⁴ Ол а, барын да тышына ийип, къызны къолундан тутуп: «Къызым! Тур», – деп уллу айтды.

⁵⁵ Сора къызны жаны къайтды, ол олсагъат турду. Исса алагъа къызгъа аш берирге буюрду.

⁵⁶ Къызны атасы-анасы сейирсиндиле. Исса уа болуннганы юсюнден бир кишиге да айтмазгъа алагъа буйрукъ этди.