Лука 20 - Сыйлы Инжил бла Забур

Иссаны эркинлиги

¹ Исса табыныучу юйде халкъны юйретген эм Хайыр Хапарны билдирген кюнлени биринде баш дин къуллукъчула бла дин алимле, таматала бла бирге Аны къатына келип,

² Анга: «Сен бу ишлени не эркинлик бла этесе, бу эркинликни Санга ким бергенди? Айт бизге», – дедиле.

³ Ол алагъа жууапха: «Мен да сизге бир зат сорайым, Манга айтыгъыз:

⁴ Ахияны сууда кёмюлдюрюую кёкденми эди, огъесе адамладанмы?» – деди.

⁵ Ала уа, кеси араларында ойлашып: «„Кёкден“ десек, Ол: „Сора анга нек ийнанмагъан эдигиз?“ дер.

⁶ „Адамладан“ десег’а, битеу халкъ бизни ташла бла тюйюп ёлтюрюр, нек десегиз Ахия файгъамбарды деп халкъ толу ийнанады», – дей эдиле.

⁷ Сора: «Билмейбиз къайдан болгъанын», – деп жууап этдиле.

⁸ Исса алагъа: «Мен да бу ишлени не эркинлик бла этгеними айтырыкъ тюйюлме сизге», – деди.

Жюзюмчюлени юсюнден таурух

⁹ Сора Исса халкъгъа бу оюм берген таурухну айтып башлады: «Бир адам, жюзюм бахча орнатып, аны жюзюмчюлеге жалгъа берип, кеси башха къыралгъа кетип анда кёп заманны тургъанды.

¹⁰ Заманы жетгенде, жюзюм бахчаны кёгетлеринден юлюшюн берсинле деп, жюзюмчюлеге бир къулун жибергенди. Жюзюмчюле уа, аны тюйюп, бир зат да бермей жибергендиле.

¹¹ Дагъыда башха къулун ийгенди, ала уа аны да тюйюп, сансыз этип, бир зат да бермей жибергендиле.

¹² Сора дагъыда ючюнчюсюн ийгенди, ала уа аны да жаралы этип къыстагъандыла.

¹³ Ол заманда жюзюм бахчаны иеси: „Мен не этейим? Сюйюлюннген уланымы иейим, аны кёрюп, уялыр эселе уа“ дегенди.

¹⁴ Жюзюмчюле уа, аны кёрюп, кеси араларында: „Бу мюлкге ие боллукъду. Аны ёлтюрейик, сора мюлк бизге къалыр“ деп ойлашхандыла.

¹⁵ Сора аны жюзюм бахчадан тышына чыгъарып ёлтюргендиле. Энди жюзюм бахчаны иеси алагъа не этер?

¹⁶ Келир да, ол жюзюмчюлени жояр, жюзюм бахчаны да башхалагъа берир», – деди. Муну эшитгенле уа, «Алай болмасын!» – дедиле.

¹⁷ Исса уа, алагъа къарап: «„Юй ишлеучюле къабыл этмей къойгъан таш, ма ол мюйюшню баш ташы болгъанды“ деп жазылгъан сёз не магъананы тутады?

¹⁸ Ол ташха ким жыгъылса да, ууалыр, ол кимни юсюне ауса да, аны эзер», – деди.

¹⁹ Сора ол заманда баш дин къуллукъчула бла дин алимле, бу оюм берген таурухну Ол аланы юслеринден айтханын ангылагъанлары себепли, Аны тутаргъа (сылтау) излей эдиле, алай а халкъдан къоркъуп къойдула.

Кесарныкъын кесаргъа беригиз

²⁰ Сора, Иссаны сынап къарап, Анга кеслерин тюзлюклюлеча кёргюзтген тасхачыланы ийдиле. Аны айтхан сёзю бла тузакъгъа тюшюрюрге эмда Аны оноучуну хукмусуна эм эркинлигине берирге кюреше эдиле.

²¹ Была уа Анга: «Устаз! Сен тюз айтханынгы, тюз юйретгенинги эм биреуню кёлюне жетерге кюрешмегенинги, алай а Аллахны жолуна тюз юйретгенинги биз билебиз.

²² Кесарьгъа жасакъ берирге бизге тийишлимиди огъесе тюйюлмюдю?» – деп сордула.

²³ Ол да, аланы хыйлачылыкъларын эслеп, алагъа: «Мени нек сынайсыз?

²⁴ Манга бир динар кёргюзтюгюз: аны юсюндеги сурат бла жазыу кимникиледиле?» – деди. Ала: «Кесарныкъыладыла», – деп жууап бердиле.

²⁵ Ол алагъа: «Алай эсе кесарьныкъын кесарьгъа, Аллахныкъын а Аллахха беригиз», – деди.

²⁶ Ала Аны халкъны аллында айтхан сёзю бла тузакъгъа тюшюрюрге болалмадыла эм Аны жууабына сейирсинип тындыла.

Тиргизилиуню юсюнден соруу

²⁷ Ол заманда тиргизилиу жокъду деучю садукейледен бир къауумлары, келип, Иссагъа:

²⁸ «Устаз! Муса (Тауратда) бизге: „Биреуню къатыны болгъан къарындашы сабийсиз ёлсе, ол адам аны къатынын алып, (ёлген) къарындашына урлукъ болдурсун“ деп жазгъанды.

²⁹ Жети къарындаш бар эдиле. Биринчиси, къатын алып, сабийсиз ёлгенди.

³⁰ Ол къатынны экинчиси алгъанды, ол да сабийсиз ёлгенди.

³¹ Аны ючюнчюсю алгъанды, аны кибик битеу жетиси да алып, артларында сабий къалдырмай ёлгендиле.

³² Барындан да артда къатын да ёлгенди.

³³ Алай бла тиргизилиуде, ол аладан къайсысыны къатыны боллукъду? Нек десенг ол жетисини да къатынлары болгъанды», – деп сордула.

³⁴ Исса алагъа жууапха: «Бу ёмюрню адамлары къатын аладыла, эрге барадыла.

³⁵ Ол ёмюрге эм ёлгенледен тиргизилиуге жетерге тийишли болгъанла уа не къатын алмайдыла, не эрге бармайдыла.

³⁶ Энди ёлюрге да болаллыкъ тюйюлдюле, нек десегиз ала мёлеклеге тенгдиле эмда, тиргизилиуню уланлары болуп, Аллахны уланларыдыла.

³⁷ Ёлгенлени тиргизилликлерин а, Муса да (жана тургъан) кёкенни юсюнден (жазгъан) бёлюмюнде, Раббийге „Ибрахимни Аллахы, Исхакъны Аллахы, Якъупну Аллахы“ деп айтхан заманында кёргюзтгенди.

³⁸ Аллах а ёлгенлени тюйюл, сауланы Аллахыды, нек десегиз Аллахха бары да саудула», – деди.

³⁹ Бу затха дин алимледен бир къауумла: «Устаз! Сен иги айтдынг», – дедиле.

⁴⁰ Сора энди Анга бир затны юсюнден сорургъа да базынмадыла.

Масих кимни уланыды?

⁴¹ Исса уа алагъа: «Масих Дауутну уланыды деп къалай айтадыла?

⁴² Дауут кеси Забур китабында: „Раббий мени Бийиме:

⁴³ ,Мен душманларынгы Сени аякъ тюбюнге салгъынчыгъа дери, Мени онг жанымда олтур‘, дегенди“ деп айтады.

⁴⁴ Алай бла Дауут Анга Бий дейди, сора Ол Дауутну уланы къалай болур?» – деди.

⁴⁵ Сора битеу халкъ тынгылагъан заманда, Исса Кесини сохталарына:

⁴⁶ «Дин алимледен кесигизни сакълагъыз! Ала узун кийимле кийип жюрюрге, халкъ жыйылгъан жерледе салам алыргъа, синагогалада алда, тойлада тёрде олтурургъа сюедиле.

⁴⁷ Ала башсыз къатынланы юйлерин ашайдыла, кёзбаугъа узун тилек этедиле. Бегирек да уллу терслик аллыкъдыла», – деди.