Лука 19 - Сыйлы Инжил бла Забур

Исса бла Закай

¹ Андан сора Исса, Иерихоннга кирип, шахарны ичи бла ётюп бара эди.

² Анда жасакъ жыйыучуланы таматалары, Закай атлы бир бай адам бар эди.

³ Ол Иссаны ким болгъанын кёрюрге излей эди, алай а бою гитче болгъаны себепли, халкъ амалтын кёралмады.

⁴ Сора Иссаны кёрюр ючюн, алгъа чабып барып, кийик инжир терекге минди, нек десегиз Исса бу терекни къаты бла озаргъа керек эди.

⁵ Исса, ол жерге келгенде, ёрге къарап, аны кёрюп: «Закай! Терк тюш, Мен бюгюн сени юйюнгде къалыргъа керекме», – деди.

⁶ Ол да, терк окъуна тюшюп, Аны, къууанып, къонакъгъа алды.

⁷ Сора бары да, муну кёрюп: «Ол гюняхлы адамны юйюне къонакъгъа баргъанды», – деп тарыгъа эдиле.

⁸ Закай а, туруп, Раббийге: «Раббий! Мюлкюмю жартысын мен жарлылагъа берирме эм кимден хыйлалыкъ бла зат алгъан эсем да, тёрт кере къайтарып берирме», – деди.

⁹ Исса анга: «Энди бу юйге къутхарылыу келди, нек десегиз бу адам да Ибрахимни уланыды.

¹⁰ Нек десегиз Адам Улу, жоюлгъанланы излеп табып, къутхарыргъа келгенди», – деди.

Он минаны юсюнден таурух

¹¹ Ала мынга тынгылагъан заманда, Исса бу оюм берген таурухну къошуп айтды, нек десегиз Ол Иерусалимге жууукъ болгъаны себепли, ала къысха заманда Аллахны Патчахлыгъы ачыллыкъ суна эдиле:

¹² «Асыл тукъумдан бир адам, кесине патчахлыкъ алып къайтыр ючюн, узакъ къыралгъа тебирегенди.

¹³ Кесини он къулун чакъырып, алагъа он мина берип: „Мен къайтхынчы, быланы сатыу-алыугъа жюрютюгюз“ дегенди.

¹⁴ Къыралны адамлары уа, аны кёрюп болмай, аны ызындан келечи ийип: „Сен бизге патчахлыкъ этеринги сюймейбиз“ деп айтдыргъандыла.

¹⁵ Ол адам, патчах болуп къайтхан заманында, ким не хайыр алгъанын билир ючюн, ол кюмюшюн берген къулларын кесине чакъырыргъа буюргъанды.

¹⁶ Биринчиси келип: „Бийим! Сени минанг он мина хайыр келтиргенди“ дегенди.

¹⁷ Бийи анга: „Аперим, ахшы къул! Сен аз затда тюз болгъанынг ючюн, он шахарны оноуун ал“ дегенди.

¹⁸ Экинчиси келип: „Бийим! Сени минанг беш мина хайыр келтиргенди“ дегенди.

¹⁹ Анга да: „Сен да беш шахаргъа оноучу бол“, дегенди.

²⁰ Ючюнчюсю келип: „Бийим! Ма сени минанг, муну мен жаулукъгъа чулгъап сакълагъанма.

²¹ Нек десенг сенден къоркъгъанма. Сен къаты адамса: салмагъанынгы аласа эм сепмегенинги ораса“ дегенди.

²² Бий анга: „Хайырсыз къул! Санга, сени ауузунгдан чыкъгъан сёзлеринг бла сюд этерикме. Мен салмагъанымы алыучу эм сепмегеними оруучу, къаты адам болгъанымы сен биле эдинг.

²³ Алай эсе сен мени кюмюшюмю къозлаугъа нек бермегенсе? Мен келгенимде аны файдасы бла алыр эдим“ дегенди.

²⁴ Сора аллында тургъанлагъа: „Андан минаны алып, он минасы болгъаннга беригиз!“ дегенди.

²⁵ Ала анга: „Бийибиз! Аны он минасы барды!“ дегендиле.

²⁶ Ол а: „Сизге айтама: анда бар болгъан хар кимге берилликди, анда жокъ болгъандан а бар болгъан заты да сыйырыллыкъды.

²⁷ Мен алагъа патчах болуруму сюймеген душманларымы уа, бери келтиригиз да, мени аллымда ёлтюрюгюз!“ дегенди», – деди.

Исса Иерусалимге киреди

²⁸ Муну айтып, Исса алларында Иерусалимге бара, жолгъа тебиреди.

²⁹ Сора Бейтпагейге бла Бейтхиниге, Зейтун тау атлы таугъа жууукълашхан заманында, сохталарындан экисин ийип:

³⁰ «Туурадагъы элге барыгъыз, ары киргенлей, сыртына бир киши да, бир заманда да минмеген, тагъылып тургъан гылыуну табарсыз. Аны тешип келтиригиз.

³¹ Сизге биреу: „Нек тешесиз?“ деп сорса уа, анга: „Ол Раббийге керекди“ деп айтыгъыз», – деди.

³² Ийилгенле, барып, Ол алагъа айтханча болуп тапдыла.

³³ Ала гылыуну тешген заманда уа, аны иелери алагъа: «Гылыуну нек тешесиз?» – дедиле.

³⁴ Ала: «Ол Раббийге керекди», – деп жууап этдиле.

³⁵ Сора аны Иссагъа келтирдиле эмда кеслерини кийимлерин гылыуну сыртына салып, Иссаны анга миндирдиле.

³⁶ Ол минип баргъан заманда, адамла кийимлерин жолгъа жая эдиле.

³⁷ Ол Зейтун таудан энишге тюшген жерге жууукълашханда уа, кёп сохтала бары да, ала кёрген битеу къудуретли ишле ючюн къууанып, уллу ауаз бла Аллахха махтау салып башладыла:

³⁸ «Раббийни аты бла келген Патчах алгъышлыды! Кёкледе жарашыулукъ, Эм Бийикдегине махтау!» – дей эдиле.

³⁹ Сора бир къауум фарисей халкъны ичинден Анга: «Устаз! Сохталарынгы тый!» – дедиле.

⁴⁰ Ол а алагъа жууапха: «Ала тынсала, ташла окъуна къычырлыкъдыла деп айтама сизге», – деди.

Исса Иерусалимге жиляды

⁴¹ Исса шахаргъа жууукълашханында уа, анга къарап жиляды

⁴² Эмда: «Ой, сени ырахатлыгъынга не жарагъанын, сени бу кюнюнгде окъуна сен билге эдинг! Алай а бу энди сени кёзлерингден ташады.

⁴³ Санга аллай кюнле келликдиле, ол заманда сени душманларынг окопла бла сени тёгерегингден аллыкъдыла эмда, сени къуршалап, тёрт жанынгдан къысарыкъдыла,

⁴⁴ Сени чачарыкъдыла, сени сабийлеринги да сени ичингде ёлтюрлюкдюле, сенде таш юсюнде таш да къоярыкъ тюйюлдюле. Нек десенг Аллахны санга болушургъа келген заманын билмединг!» – деди.

Исса сатыу-алыу этгенлени табыныучу юйден къыстайды

⁴⁵ Сора табыныучу юйге келип, анда сатыу-алыу этгенлени къыстап башлады,

⁴⁶ Алагъа: «„Мени юйюм тилек юйдю“ деп жазылгъанды, сиз а аны тонаучуланы уясы этгенсиз», – деди.

⁴⁷ Сора хар кюнден табыныучу юйде юйретип турду. Баш дин къуллукъчула, дин алимле эмда халкъны таматалары Аны жояргъа (амал) излей эдиле.

⁴⁸ Алай а Анга не этерге билмей эдиле, нек десегиз битеу халкъ Анга къулакъ салып тынгылай эди.