Лука 10 - Сыйлы Инжил бла Забур

Жетмиш сохтагъа насийхат бериу

¹ Андан сора Раббий башха жетмиш сохта сайлады эм Кеси барыргъа сюйген хар шахаргъа бла жерге, Кесини аллында аланы экеу-экеу ийип,

² Алагъа былай айтды: «Тирликле кёпдюле, ишлеучюле уа аздыла, алай бла тирликни Иесинден тилегиз, Ол Кесини тирлигине ишлеучюле жиберсин.

³ Барыгъыз! Мен сизни, къозуланы бёрюле ичине ийгенча, иеме.

⁴ Биргегизге не бохча, не артмакъ, не чарыкъ алмагъыз, жолда бир киши бла да саламлашмагъыз.

⁵ Не юйге кирсегиз да, алгъа: „Бу юйге ырахатлыкъ!“ деп айтыгъыз.

⁶ Анда ырахатлыкъны сюйюучю адам бар эсе, сиз тилеген ырахатлыкъ аны юсюнде къалыр, жокъ эсе уа, кесигизге къайтыр.

⁷ Ол юйде уа къалыгъыз, алада болгъан затдан ашагъыз эм ичигиз, нек десегиз уруннган кесини хакъын алыргъа тийишлиди. Бир юйден бир юйге ётмегиз.

⁸ Не шахаргъа келсегиз да, сизни къабыл этселе, не берселе да ашагъыз.

⁹ Анда болгъан ауругъанланы сау этигиз эмда алагъа: „Аллахны Патчахлыгъы сизге жууукълашханды“, деп айтыгъыз.

¹⁰ Не шахаргъа келсегиз да, сизни къабыл этмеселе уа, орамгъа чыгъып, алагъа:

¹¹ „Сизни шахарыгъыздан бизге жабышхан букъуну да сизге (шагъатлыкъгъа) къагъып тюшюребиз. Алай болгъанлыкъгъа, Аллахны Патчахлыгъы сизге жууукълашханын билигиз“, деп айтыгъыз.

¹² Ол шахардан эсе, (къыямат) кюнде Содомгъа тынчыракъ болур деп айтама сизге.

¹³ Палах санга, Хоразин! Палах санга, Бейтсайда! Нек десегиз сизде этилген къудуретли ишле Тирде бла Сидонда этилген болсала эдиле, ала эртте окъуна, зыбыр кийим кийип, кюлде олтуруп, тобагъа къайтышыр эдиле.

¹⁴ Алай а хукму кюнде Тирге бла Сидоннга тынчыракъ боллукъду.

¹⁵ Кёкге дери кётюрюлген Кафарнахум, сен да ахыратха дери тюшюрюлюрсе.

¹⁶ Сизге тынгылагъан Манга тынгылайды, сизни къабыл этмей къойгъан да Мени къабыл этмей къояды. Мени къабыл этмей къойгъан а Мени Ийгенни къабыл этмей къояды», – деди.

¹⁷ Жетмиш сохта къууанч бла къайтып келип: «Раббий! Сени атынгы айтханыбызда бизге жинле да бойсунадыла!» – дедиле.

¹⁸ Ол а алагъа: «Шайтанны шыбылача кёкден тюшгенин Мен кёргенме.

¹⁹ Ма, жилянланы да, акъырапланы да, душманны битеу кючлерин да аякъларыгъыз бла басаргъа сизге эркинлик береме, сизге бир зат да заран этерик тюйюлдю.

²⁰ Алай болгъанлыкъгъа жинлени сизге бойсуннганларына къууанмагъыз, алай а сизни атларыгъыз кёкледе жазылгъанына къууаныгъыз», – деди.

²¹ Олсагъатда Исса, кёлю бла къууанып: «Эй Атам, кёкню да, жерни да Раббийи! Сен бу затланы билимлиледен эм акъыллыладан жашырып гитче сабийлеге ачханынг ючюн Санга шукур этеме. Алайды, Атам! Сен алай этиуню иги кёргенсе, – деди.

²² Сора сохталарына айланып: – Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланы ким болгъанын Атадан башха бир киши да билмейди, Ата ким болгъанын да Уланындан бла, Уланы билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди», – деди.

²³ Дагъыда, сохталарына бурулуп алагъа энчи: «Бу сиз кёргенлени кёрген кёзле насыплыдыла!

²⁴ Нек десегиз кёп файгъамбарла бла патчахла сиз кёргенлени кёрюрге сюйгендиле, кёрмегендиле, сиз эшитгенлени эшитирге да сюйгендиле, эшитмегендиле деп айтама сизге», – деди.

Жумушакъ жюрекли самариялы

²⁵ Сора ма, бир Таурат алим, туруп, Иссаны сынар ючюн: «Устаз! Ёмюрлюк жашаудан юлюшлю болур ючюн, мен не этейим?» – деди.

²⁶ Исса уа анга: «Тауратда не жазылгъанды? Къалай окъуйса?» – деди.

²⁷ Ол жууапха: «Раббий Аллахынгы битеу жюрегинг бла, битеу жанынг бла, битеу кючюнг бла, битеу акъылынг бла сюй, жууугъунгу да кеси-кесинги сюйгенча сюй», – деди.

²⁸ Исса анга: «Сен тюз жууап этдинг, алай эт, жашарса», – деди.

²⁹ Ол а, кесин ариуларгъа сюйюп, Иссагъа: «Мени жууугъум а кимди?» – деди.

³⁰ Мынга Исса былай айтды: «Бир адам, Иерусалимден Иерихоннга бара туруп, аманлыкъчылагъа тюбеп къалды, ала уа, аны юсюнден кийимин тешип алып, кесин жаралы этип, ёлтюрюрге аздан къоюп кетдиле.

³¹ Билмей тургъанлай, бир дин къуллукъчу ол жол бла бара эди. Ол, адамны кёрюп, жолну ары жаны бла озуп кетди.

³² Аны кибик ол жерде болгъан бир левийли да, (къатына) барып къарады, сора жолну ары жаны бла озуп кетди.

³³ Бир самариялы киши уа, атланып бара, аны юсюне тюбеп, аны кёрюп жазыкъсынды

³⁴ Эмда, къатына келип, жау бла чагъыр къуюп, аны жараларын байлады; сора аны, кесини эшегине миндирип, къонакъ юйге келтирип, аны къайгъысын этди.

³⁵ Экинчи кюн а, кете туруп, эки динар чыгъарып, къонакъ юйню тутхан адамгъа берип, анга: „Муну къайгъысын эт; мындан кёп жойсанг да, мен къайтхан заманымда санга берирме“, дегенди.

³⁶ Аманлыкъчыланы къолларына тюшгеннге ол ючюсюнден къайсы жууукъ болгъанды деп акъыл этесе сен?» – деди.

³⁷ Ол да: «Анга жазыкъсынып болушхан», – деди. Ол заманда Исса анга: «Бар, сен да алай эт», – деди.

Исса Мартаны бла Мариямны юйюнде

³⁸ Ала жолда бара, Исса бир элге келди. Мында Марта атлы бир тиширыу Аны кесини юйюне къонакъгъа алды.

³⁹ Аны Мариям атлы эгечи бар эди, ол а, Иссаны аякъларыны къатына олтуруп, Аны сёзюне тынгылай эди.

⁴⁰ Марта уа уллу сыйлау къайгъы эте эди, Иссаны къатына барып: «Раббий! Эгечим мени шапалыкъ этерге жангызлай къойгъанына Сен къайгъырмаймыса? Айт анга, манга болушсун!» – деди.

⁴¹ Исса уа анга жууапха: «Марта! Марта! Сен кёп затха къайгъы этип жунчуйса.

⁴² Кереклиси уа бир затды, Мариям а, кесинден сыйырылмазлыкъ ахшы юлюшню сайлагъанды», – деди.