Ишлери 9 - Сыйлы Инжил бла Забур

Исса Шауулгъа кёрюнеди

¹ Шауул а, энтда Раббийни сохталарын ёлтюрюу бла къоркъутургъа кюреше, баш дин къуллукъчугъа келип,

² Дамаскда Иссаны жолун тутханланы – эр киши болсун, тиширыу болсун – барын да байлап Иерусалимге келтирир ючюн, Дамаскдагъы синагогалагъа къагъытла жазарын андан тиледи.

³ Бара туруп, Дамаскга жууукълашхан заманда уа, аны тёгерегин, билмей тургъанлай кёкден жарыкъ жарытды.

⁴ Ол, жерге жыгъылып, анга: «Шауул, Шауул! Сен Манга зулму нек этесе?» – деген ауазны эшитди.

⁵ Шауул Анга: «Раббий! Сен кимсе?» – деди. Раббий да анга: «Мен, сен зулму этген Иссама; бичакъгъа кесинги урургъа санга къыйынды», – деди.

⁶ Ол а къалтырап, эси кетип: «Раббий, манга не этерге буюраса?» – деди. Раббий да анга: «Тур да шахаргъа бар, санга не этерге керек болгъаны анда айтылыр санга», – деди.

⁷ Аны бла баргъан адамла уа, ол ауазны эшитип, бир киши да кёрмей, эс ташлап, тохтап къалгъан эдиле.

⁸ Шауул жерден ёрге турду эм кёзлери ачылып тургъанлай да бир зат да кёралмады; сора аны къолундан тутуп Дамаскга келтирдиле.

⁹ Ол, бир зат да кёрмей, не ашамай, не ичмей, юч кюн турду.

¹⁰ Дамаскда Ханания атлы бир сохта бар эди; Раббий анга кёрюнюу кёргюзтюп: «Ханания!» – дегенди. Ол да: «Менме, Раббий», – дегенди.

¹¹ Раббий а анга: «Тур да Тюз Орам атлы орамгъа бар, анда, Иуданы юйюнде, Шауул атлы, Тарслы кишини сор, ол энди тилек эте турады.

¹² Ол, кёрюнюуде, Ханания атлы киши, анга келип, аны кёзлери кёрюр ючюн, аны юсюне къолларын салгъанын кёргенди», – деди.

¹³ Ханания жууапха: «Раббий! Ол адам Сени Иерусалимдеги сыйлыларынга къаллай бир аманлыкъ этгенин мен кёпледен эшитгенме.

¹⁴ Мында да Сени атынгы чакъыргъанланы барысын да байларгъа баш дин къуллукъчудан эркинлиги барды», – деди.

¹⁵ Алай а Раббий анга: «Бар! Нек десенг миллетлеге эм патчахлагъа эмда Израиль улулагъа Мени атымы билдирир ючюн, ол Мени сайлагъан сауутумду.

¹⁶ Мен да анга, ол Мени атым ючюн къаллай бир къыйналыргъа керек болгъанын кёргюзтюрюкме», – деди.

¹⁷ Ханания, барып, ол юйге кирди, сора Шауулну юсюне къолларын салып: «Шауул къарындашым! Сени келген жолунгда, санга кёрюннген Раббий Исса, сени кёзлеринг кёрюр эмда сен Сыйлы Нюрден толур ючюн мени санга ийгенди», – деди.

¹⁸ Олсагъат окъуна Шауулну кёзлеринден къабукъ тюшгенча болуп, ол билмей тургъанлай кёрюп башлады; сора туруп сууда кёмюлдюрюлдю.

Шауул Дамаскда бла Иерусалимде

¹⁹ Андан сора Шауул аш ашап къарыу алды. Сора Дамаскдагъы сохтала бла бир бёлек кюн турду.

²⁰ Олсагъатдан синагогалада Исса Аллахны Уланы болгъанын билдирип башлады.

²¹ Муну эшитгенле бары да, сейирсинип: «Иерусалимде бу атны айтып тилек этгенлени жокъ этерге кюрешген бу тюйюлмюдю? Бери да, аланы байлап баш дин къуллукъчулагъа элтир ючюн келмегенми эди?» – дей эдиле.

²² Шауул а, бекден-бек кючленип, Дамаскда жашагъан иудейлилеге, Исса Масихди деп кёргюзте, аланы абызырата эди.

²³ Бир бёлек заман озгъандан сора уа, иудейлиле аны ёлтюрюрге оноу этдиле.

²⁴ Алай а Шауул аланы ол ниетлерин билгенди; ала уа шахарны къабакъларыны къатында кече да, кюн да, аны ёлтюрюрге сакълай эдиле.

²⁵ Сохтала уа кечегиде, аны алып, шахарны къабыргъасындан четен бла тюшюрдюле.

²⁶ Шауул Иерусалимге келгенинде, сохталагъа къошулургъа кюрешди; алай а аны сохта болгъанына ийнанмай, андан бары да къоркъа эдиле.

²⁷ Барнаба уа, аны биргесине алып абустоллагъа келтирди эмда Шауул жолда Раббийни кёргенин эм Раббийни анга не айтханын эмда ол Дамаскда Иссаны атын таукел билдиргенин алагъа айтды.

²⁸ Сора ол, Иерусалимде ала бла барыпкелип, Раббий Исса ны атын таукел билдирип турду.

²⁹ Грекча сёлешген иудейлиле бла да сёлешип даулаша эди, ала уа аны ёлтюрюрге ниет эте эдиле.

³⁰ Къарындашла муну билгенлей, Шауулну Кесариягъа ийдиле, андан а Тарсха ашырдыла.

³¹ Битеу Иудеяда, Галилеяда эм Самарияда болгъан жамауат ла ырахатлыкъда эди ле. Ийманда ёсе, Раббийден къоркъуу бла жашай, Сыйлы Нюрден кёлленип кёп бола эди ле.

Эней сау этиледи

³² Бир жолда Петер барысына да айлана барып, Лод элинде жашагъан сыйлылагъа да келди.

³³ Ол анда санлары къурушхан, сегиз жылдан бери тёшекден къопмагъан Эней атлы бир адамгъа тюбеди.

³⁴ Петер анга: «Эней! Масих Исса сени сау этеди; тур, жатхан жеринги жый», – деди. Ол да олсагъат турду.

³⁵ Лодда бла Шаронда жашагъанла бары да аны кёрюп, Раббийге къайтышдыла.

Табита тиргизиледи

³⁶ Яффада, Табита атлы бир сохта тиширыу бар эди. Аны атыны магъанасы маралды. Ол кёп хайыр иш этген эм кёп садакъа берген тиширыу эди.

³⁷ Ол кюнлени биринде, ол аурукъсунуп ёлюп къалды; аны ёлюгюн жуууп, огъаргъы отоуда салдыла.

³⁸ Лод Яффагъа жууукъ эди, ол себепден сохтала, Петерни анда болгъанын эшитип, анга эки адам ийип, Петер мычымай алагъа келирин тиледиле.

³⁹ Петер, туруп, ала бла кетди; ол келгенлей, аны огъаргъы отоугъа элтдиле эм битеу башсыз къатынла жиляп аны аллына келдиле. Табита ала бла жашагъан кезиуюнде этген кёлеклерин бла чепкенлерин Петерге кёргюзтдюле.

⁴⁰ Петер барын да тышына чыгъарып, тобукъланып тилек этди; сора ёлюкге айланып: «Табита, тур!» – деди. Ол да кёзлерин ачды эм Петерни кёрюп, олтурду.

⁴¹ Петер анга къолун берип къобарды эм сыйлыланы эмда башсыз къатынланы чакъырып, Табитаны аланы алларына сау этип салды.

⁴² Бу иш битеу Яффагъа белгили болду, анда кёпле Раббийге ийнандыла.

⁴³ Сора Петер Яффада, тери ишлеучю Шимон атлы биреуню юйюнде, бир талай кюн турду.