Ишлери 7 - Сыйлы Инжил бла Забур

Истефан синедрионну аллында айтхан сёз

¹ Ол заманда баш дин къуллукъчу: «Бу алаймыды?» – деп сорду.

² Истефан а былай сёлешди: «Къарындашла эм атала, тынгылагъыз! Атабыз Ибрахим Хараннга кёчгюнчю, Месопотамияда жашагъан заманында, махтаулу Аллах анга кёрюнюп:

³ „Сен кеси жерингден, жууукъларынгы арасындан, атангы юйюнден чыгъып, Мен санга кёргюзтюрюк жерге бар“ деп айтханды.

⁴ Ол заманда Ибрахим Халдеяны къыралындан чыгъып, Харанда жерлешгенди. Атасы ёлгенден сора, Аллах аны андан, энди сиз жашап тургъан бу къыралгъа кёчюргенди.

⁵ Ол заманда Ибрахимге ол къыралдан бир аякъ басарча жер да бермегенди, алай а аны сабийи да болгъунчу, ол къыралны анга эм ызындан аны туудукъларына мюлк этип берирге айтханды.

⁶ Аллах анга былай айтханды: „Сени туудукъларынг башха къыралда кёчгюнчюле болуп жашарыкъдыла. Анда къул этилип, тёрт жюз жыл зулмулукъда турлукъдула.

⁷ Мен а, – дегенди Аллах, – аланы къул этген миллетге азап берликме; андан сора уа ала андан чыгъып, бу жерде Манга къуллукъ этерикдиле“.

⁸ Сора Аллах анга сюннет кесаматны бергенди. Андан сора Ибрахим Исхакъны туудургъанды эмда анга сегизкюнлюк болгъанында сюннет этгенди. Исхакъ а Якъупну туудургъанды, Якъуб’а онеки уллу аталарыбызны туудургъанды.

⁹ Ол уллу аталарыбыз, зарланып, Юсюпню Мисирге сатхандыла, алай а Аллах аны бла болгъанды.

¹⁰ Аны битеу къыйынлыкъларындан къутхарып, анга терен акъыл бергенди эмда Мисирни патчахы фыргъауунну анга иги къаратханды. Фыргъауун а Юсюпню битеу Мисирге да, кесини тоханасына да оноучугъа салгъанды.

¹¹ Сора Мисирни бла Кенанны жерлерине ачлыкъ бла уллу къыйынлыкъ келгенди, аталарыбыз да ашарыкъ тапмагъандыла.

¹² Якъуб’а, Мисирде мирзеу болгъанын эшитип, аталарыбызны ары биринчи кере ийгенди.

¹³ Ала экинчи кере келген заманда уа, Юсюп къарындашларына кесин танытханды, сора Юсюпню тукъуму фыргъаууннга белгили болгъанды.

¹⁴ Юсюп, аланы ийип, атасы Якъупну да, битеу жууукъларын да, жетмиш беш адамны Мисирге келтиртгенди.

¹⁵ Якъуп, Мисирге кёчюп, кеси да, аталарыбыз да анда ёлгендиле.

¹⁶ Шекемге келтирилип, Ибрахим Шекемли Хаморну жашларындан кюмюшню багъасына сатып алгъан къабыр орунда асыралгъандыла.

¹⁷ Аллахны Ибрахимге ант бла берген сёзю толур заман жууукълашханда, халкъыбыз Мисирде ёсюп кёп болгъан эди.

¹⁸ Ахырында Юсюпню танымагъан бир башха патчах тахтагъа олтургъанды.

¹⁹ Ол, бизни халкъыбызгъа хыйлалыкъ этип, аталарыбызгъа къыйынлыкъ бергенди; аланы сабийлери жашамасынла деп, жангы туугъан сабийлерин атып къояргъа зорлагъанды.

²⁰ Ол заманда Муса туугъанды; ол, аныча болмагъан, ариу сабий эди. Юч ай кесини атасыны юйюнде асыралып тургъанды.

²¹ Тышына атылгъан заманында уа, фыргъауунну къызы, аны алып, кесине жаш этип ёсдюргенди.

²² Муса Мисирлилени хар илмуларына юйретилгенди эм сёзлеринде да, ишлеринде да кючлю эди.

²³ Анга къыркъ жыл толгъанлай а, аны жюрегине, кесини къарындашлары Израиль улуланы барып кёрюр акъыл тюшгенди.

²⁴ Сора, аладан бирлерине артыкълыкъ этилгенин кёрюп, аны къоруулагъанды, артыкълыкъ этген Мисирлини ёлтюрюп, зулму этилген адамны дертин алгъанды.

²⁵ „Къарындашларым, Аллах мени къолум бла алагъа къутхарыу берлигин ангыларла“ деп умут этген эди. Ала уа ангыламадыла.

²⁶ Экинчи кюн, аладан экеулен тюйюшген заманда, ол къатларына келип: „Сиз къарындашласыз; бир-биригизни нек инжитесиз?“ деп аланы жарашдырыргъа кюрешгенди.

²⁷ Ол жууугъуна артыкълыкъ этген адам а Мусаны бир жанына тюртюп: „Сени бизге башчыгъа бла сюдюге ким салгъанды?

²⁸ Тюнене ол Мисирлини ёлтюргенинг кибик, мени да ёлтюрюргеми излейсе?“ дегенди.

²⁹ Ол сёзледен сора Муса, къачып, Мидиянны жеринде киргинчи болуп турду; ол жерде андан эки улан туугъанды.

³⁰ Анда къыркъ жыл толгъандан сора, Синай тауну аулагъында, жана тургъан чыгъана терекни ёртенинде анга Раббийни бир мёлеги кёрюннгенди.

³¹ Муса аны кёрюп, сейирсиннгенди, анга къараргъа жууукъ баргъан заманында уа, Раббийни ауазы анга:

³² „Мен сени аталарынгы Аллахыма, Ибрахимни Аллахыма, Исхакъны Аллахыма, Якъупну Аллахыма“ дегенин эшитгенди. Муса, къалтырап, титиреп, къараргъа таукел болмагъанды.

³³ Сора Раббий анга: „Аякъларынгдан аякъ кийиминги теш; нек десенг бу сен тургъан жер сыйлы жерди.

³⁴ Мени халкъым Мисирде зулмулукъда тургъанын Мен кёреме эмда аны ынчхагъанларын эшитеме; аланы къутхарыргъа тюшгенме. Энди бар, Мен сени Мисирге иерикме“ деп айтханды.

³⁵ Ала къабыл этмей анга: „Сени бизге башчыгъа бла сюдюге ким салгъанды?“ деп айтхан ол Мусаны, Аллах, чыгъана терекде анга кёрюннген мёлекни юсю бла, башчы эм къутхарыучу этип ийгенди.

³⁶ Аланы Мисирни жеринден чыгъаргъан, анда да, Къызыл тенгизде да, къыркъ жылны ичинде къум тюзде да сейирликле бла илишанла этген олду.

³⁷ Израиль улулагъа: „Раббий Аллах ыгъыз къарындашларыгъыздан сизге мени кибик бир файгъамбар чыгъарлыкъды; Анга тынгылагъыз“ деген Муса олду.

³⁸ Къум тюзде жамауатны арасында жашагъан, Синай тауда анга сёлешген мёлек бла эм аталарыбыз бла бирге болгъан эм бизге айтыр ючюн жашау бериучю сёзле алгъан олду.

³⁹ Бизни аталарыбыз аны сёзюне тынгыларгъа сюймегендиле эм, аны бир жанына тюртюп, Мисирге къайтыргъа талпыгъандыла.

⁴⁰ Харуннга: „Бизни аллыбызда барлыкъ аллахла эт, нек десенг бизни, Мисирни жеринден чыгъаргъан Мусагъа не болгъанын билмейбиз“ дегендиле.

⁴¹ Ол кюнледе тана сурат ишлеп, ол идолгъа къурман кесгендиле, кеси къоллары ишлеген затны аллында къууанч этгендиле.

⁴² Аллахны уа аладан кёлю чыгъып, аланы кёкдеги жулдузлагъа табыныргъа бошлап къойгъанды. Файгъамбарланы китабында: „Израильни юйюрю! Къум тюзде, къыркъ жылны ичинде сизни, хайыуан кесип къурман этгенигиз Мангамы эди?

⁴³ Сиз Молокну чатырын эм сизни аллахыгъыз Ремфанны жулдузун – табыныр ючюн кесигиз ишлеген суратланы – биргегизге жюрютгенсиз. Мен да сизни Бабилден да ары кёчюрюрме“ деп жазылгъаныча алай болгъанды.

⁴⁴ Къум тюзде бизни аталарыбызны Шагъатлыкъ Чатыры бар эди. Бу чатырны Муса, аны бла сёлешген Аллах буюргъаны кибик, кеси алгъа кёрген юлгюге кёре ишлетгенди.

⁴⁵ Бизни аталарыбыз чатырны алгъыннгы тукъумдан къабыл этгендиле; Иешуну башчылыгъы бла башха миллетлени жерлерин къолгъа алгъан заманларында, чатырны да биргелерине келтиргендиле. Миллетлени аталарыбызны аллындан къыстагъан – Аллах эди. Шагъатлыкъ Чатыры Дауутну заманына дери тургъанды.

⁴⁶ Дауут, Аллахны аллында шафауат табып, Якъупну Аллахына мекям ишлер ючюн тилек этгенди.

⁴⁷ Алай а Аллахха юй ишлеген Сюлемен болгъанды.

⁴⁸ Аллаху-Таала уа къол бла ишленнген юйледе жашамайды, файгъамбарны айтханыча:

⁴⁹ „,Кёк Мени тахтамды, жер да Мени аякъларымы тюбюдю; Манга къаллай юй ишлериксиз неда Мени тынчайтыргъа къаллай жер табарыкъсыз?

⁵⁰ Быланы барысын да Мени къолум жаратмагъанмыды?‘ – дейди Раббий“.

⁵¹ Къаты боюнлула! Жюреклерине бла къулакъларына сюннет этилмеген адамла! Сиз хар заманда да Сыйлы Нюрге къажау кюрешесиз, аталарыгъыз къалай этген эселе да, сиз да алай этесиз.

⁵² Сизни аталарыгъыз файгъамбарладан къайсына зулму этмегендиле? Тюзлюклюню келлигин алгъындан билдиргенлени да ёлтюргендиле, энди уа сиз Аны сатханла эм ёлтюргенле болгъансыз.

⁵³ Сиз, мёлеклени юсю бла буюрулгъан Тауратны алгъансыз, тутхан а этмегенсиз!» – деди.

Истефанны ташла бла тюйюп ёлтюредиле

⁵⁴ Бу сёзлени эшитгенлеринде, ала ачыудан къутура эдиле эмда Истефаннга къажау тишлерин къыжылдата эдиле.

⁵⁵ Истефан а Сыйлы Нюрден толуп, кёкге къарап, Аллахны аламатлыгъын эмда Иссаны Аллахны онг жанында сюелип тургъанын кёрюп:

⁵⁶ «Ма, мен кёкле ачылгъанын, Адам Улу да Аллахны онг жанында сюелип тургъанын кёреме!» – деди.

⁵⁷ Ала уа, уллу къычырыкъ этип, кеслерини къулакъларына буштукъ этип, барысы да бирча аны юсюне атылдыла.

⁵⁸ Аны шахардан тышына чыгъарып, ташла бла тюйюп башладыла. Истефаннга къажау шагъатлыкъ этгенле уа кеслерини кийимлерин Шауул атлы бир жаш адамны къатында къойдула.

⁵⁹ Истефанны ташла бла тюе тургъан заманларында ол: «Раббий Исса! Нюрюмю къабыл эт!» – деп тилек эте эди.

⁶⁰ Эмда, тобукъланып, уллу ауаз бла: «Раббий! Бу гюняхны аланы боюнларына салма!» – деди. Сора, муну айтханлай, жан берди.