II Коринфлилеге 6 - Сыйлы Инжил бла Забур1 Биз а, Аллах бла бирге урунуучулача, Аллахны шафауатын къабыл этгенигиз бошуна болмасын деп, сизге жалбарабыз. 2 Нек десегиз Китапда: «Жараулу заманда Мен сени тилегинги эшитгенме эм къутхарылыу кюнде санга болушханма», – деп айтылгъанды. Ма, энди жараулу заман; ма, энди къутхарылыу кюн. Пауулну чекген къыйынлыкълары 3 Бизни къуллукъ этиуюбюзге айып салынмаз ючюн, биз бир адамгъа да бир зат бла да тыйгъыч этмейбиз. 4 Алай а Аллахха къуллукъ этиучюлеча уллу тёзюмлюлюк бла, къыйынлыкълада, кереклиликледе, тарлыкъ халлада, 5 Тюйюлюуледе, тюрмеледе, къозгъалыулада, урунуулада, жукъусуз кечеледе, ораза тутуулада, 6 Тазалыкъда, билимде, чыдамлылыкъда, ахшылыкъ этиуде, Сыйлы Нюрде, кёзбаусуз сюймекликде, 7 Хакъ керти сёзде, Аллахны кючю бла, онг эм сол къолларыбызда тюзлюкню сауутлары бла, 8 Махталыуда эм сансызлыкъда, атыбыз аманнга чыкъгъанда да, ариу кёрюннгенде да, хар не жаны бла да кесибизни юлгюге тутабыз. Бизни алдаучулагъа санайдыла, алай а биз кертичибиз. 9 Биз белгили тюйюлбюз, алай а бизни таныйдыла; бизни ёлгенлеге санайдыла, алай а ма, биз саубуз; бизге азап саладыла, алай а биз ёлмейбиз; 10 Мудах кибик кёрюнебиз, алай а хар заманда да къууанабыз. Жарлыбыз, алай а кёплени бай этебиз. Бир затыбыз да жокъду, алай а барына да иебиз. 11 Коринфлиле, биз сизни бла ачыкъ сёлешдик, сизге жюрегибизни ачдыкъ. 12 Биз сизден сюймеклигибизни аямайбыз, алай а сиз бизден сюймеклигигизни аяйсыз. 13 Сабийлеримеча айтама, бизни бла бирча сиз да жюреклеригизни ачыгъыз. Аллахны юйюбюз 14 Иймансызла бла бирге боюнсагъа боюнугъузну салмагъыз. Нек десегиз тюзлюклюлюкню законсузлукъ бла бирге не бирикмеклиги барды? Жарыкъны бла къарангыны арасында не бирлик барды? 15 Масихни бла Белиярны арасында не кесамат барды? Неда ийманлыны иймансыз бла бирге не иши барды? 16 Аллахны юйюню идолла бла бирге не келишиую барды? Нек десегиз сиз, жашау берген Аллахны юйюсюз: «Алада мекям салып, араларында жюрюрюкме. Мен аланы Аллахы боллукъма, ала да Мени халкъым боллукъдула, – деп Аллахны айтханы кибик. 17 Сора ол себепден: „Иймансызланы араларындан чыгъыгъыз эмда аладан айырылыгъыз“ дейди Раббий. „Харам затха тиймегиз, Мен сизни къабыл этерикме 18 Эмда сизге Ата боллукъма, сиз да Мени уланларым бла къызларым боллукъсуз“ дейди битеу дунияны тутхан Раббий». |
© IBT, 2000
2nd edition, published by "Licht im Osten" (Свет на Востоке) - https://www.lio.org
Institute for Bible Translation, Sweden