Ахия 6 - Сыйлы Инжил бла Забур

Исса беш минг адамны тойдурады

¹ Андан сора Исса, Галилея кёлню ары жанына, Тиберия тийреге кетди.

² Аны ызындан кёп халкъ жюрюй эди; нек десегиз Ол ауругъанланы юсюнде этген илишанланы кёрген эдиле.

³ Исса, бир таугъа чыгъып, анда сохталары бла олтурду.

⁴ Иудейлилени Къутхарылыу байрамлары уа жууукълаша эди.

⁵ Исса, кёзлерин ёрге кётюрюп эм кёп халкъны Анга келгенин кёрюп, Филипге: «Алагъа ашатыр ючюн, биз ётмекле къайда сатып алайыкъ?» – деди.

⁶ Муну уа аны сынар ючюн айта эди; нек десегиз не этеригин Кеси биле эди.

⁷ Филип Анга: «Аладан хар бирине бир азчыкъ жетдирир ючюн окъуна, алагъа эки жюз динар багъасына алыннган ётмек да тамам боллукъ тюйюлдю», – деп жууап этди.

⁸ Аны сохталарындан бири, Шимон Петерни къарындашы Эндрей, Иссагъа:

⁹ «Мында бир жашчыкъда беш арпа ётмек бла эки чабакъчыкъ барды; алай а бу къадар халкъгъа ол неди?» – деди.

¹⁰ Исса: «Адамлагъа олтурургъа буюругъуз», – деди. Ол жерде уа кёп кырдык бар эди. Алай бла беш мингнге жууукъ адам олтурду.

¹¹ Исса, ётмеклени алып, Аллахха шукур этип, сохталарына юлешди, сохтала уа олтургъанлагъа хар кимни сюйгени чакълы юлешдиле, аны кибик чабакъланы да алай этдиле.

¹² Ала ашап тойгъан заманларында, Ол Кесини сохталарына: «Къалгъан кесеклени жыйыгъыз, бир зат да зыраф болмасын», – деди.

¹³ Сора жыйдыла, беш арпа ётмекден ашагъанладан къалгъан кесекледен онеки четен толтурдула.

¹⁴ Ол заманда, Исса этген илишанны кёрген адамла: «Кертиси да дуниягъа келлик файгъамбар Буду», – дедиле.

¹⁵ Исса уа, Аны келип алып, патчах этерге мурат этгенлерин билип, дагъыда жангызлай таугъа узайды.

Исса сууну юсюнде жюрюйдю

¹⁶ Ингир болгъанлай а, Аны сохталары кёлню къатына тюшдюле.

¹⁷ Эм, къайыкъгъа минип, кёлню ары жанына, Кафарнахумгъа тебиредиле. Къарангы болгъан эди, Исса уа алыкъа алагъа келмеген эди.

¹⁸ Кючлю жел уруп, кёл да толкъунлана эди.

¹⁹ Жыйырма беш неда отуз стадия чакълы жюзгенден сора ала, Иссаны, кёлню юсюнде жюрюп, къайыкъгъа жууукълашып келгенин кёрюп, къоркъдула.

²⁰ Алай а Ол алагъа: «Менме, къоркъмагъыз!» – деди.

²¹ Ала Аны къайыкъгъа алыргъа мурат этдиле. Олсагъатдан къайыкъ ала барлыкъ жерде жагъагъа келип тохтады.

²² Экинчи кюн кёлню ары жанында тургъан халкъ анда Иссаны сохталары миннген бир къайыкъдан башха къайыкъ болмагъанын эм Исса Кесини сохталары бла къайыкъгъа минмегенин, Аны сохталары уа кеслери жюзюп кетгенлерин кёрдю.

²³ Ол заманда Тибериядан башха къайыкъла Раббийни шукур тилеги бла халкъ ётмек ашагъан жерге къаршы келдиле;

²⁴ Алай бла халкъ мында не Исса, не Аны сохталары болмагъанларын кёрген заманларында, къайыкълагъа минип, Иссаны излей, Кафарнахумгъа жюзюп келдиле.

²⁵ Эм Аны кёлню ары жанында табып, Анга: «Устаз! Сен бери не заманда келгенсе?» – дедиле.

Жашауну ётмеги

²⁶ Исса алагъа жууапха: «Кертисин, кертисин айтама сизге: сиз Мени илишанла кёргенигиз ючюн излемейсиз, алай а ётмек ашап тойгъаныгъыз ючюн излейсиз;

²⁷ Чиририк аш ючюн кюрешмегиз, алай а ёмюрлюк жашауда болуп турлукъ аш ючюн кюрешигиз, аны уа сизге Адам Улу берликди; нек десегиз Анга, Аллах Ата Кесини мухурун салгъанды», – деди.

²⁸ Сора Анга: «Аллахны ишлерин этер ючюн, биз не этейик», – дедиле.

²⁹ Исса алагъа жууапха: «Ол Кимни ийген эсе, Анга ийнанмакълыкъ, ма буду Аллахны иши», – деди.

³⁰ Ала да Анга: «Биз кёрюп, Санга ийнаныр ючюн, Сен не илишан берликсе? Сен не этериксе?

³¹ Бизни аталарыбыз, Китапда: „Алагъа ашаргъа кёкден ётмек бергенди“ деп жазылгъаны кибик, къум тюзде манна ашагъандыла», – дедиле.

³² Исса уа алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: кёкден сизге ётмек берген Муса тюйюлдю, сизге кёкден керти ётмекни берген а Мени Атамды.

³³ Нек десегиз кёкден тюшген эм дуниягъа жашау берген, Олду Аллахны ётмеги», – деди.

³⁴ Ала да Анга: «Раббий! Бизге хар заманда аллай ётмек берип тур!» – дедиле.

³⁵ Исса уа алагъа: «Жашауну ётмеги Менме; бир заманда да Манга келген ач боллукъ тюйюлдю эм Манга ийнаннган суусап боллукъ тюйюлдю.

³⁶ Мен а сизге, сиз Мени кёрген да этгенсиз, ийнаннган да этмейсиз деп айтханма.

³⁷ Ата Манга бергенлени барысы да Манга келликдиле, Манга келгенни да тышына къыстарыкъ тюйюлме.

³⁸ Нек десегиз Мен кёкден Кесим сюйгенни этер ючюн тюйюл, алай а Мени ийген Атаны буйругъун толтурур ючюн тюшгенме.

³⁹ Мени ийген Атаны буйругъу уа олду, Ол Манга бергенледен бирин да жоймазгъа, алай а ахыр кюнде барын да тиргизиргеди.

⁴⁰ Уланны кёрген эм Анга ийнаннган хар адамны ёмюрлюк жашауу болургъа, Мени ийген Атаны буйругъу олду; Мен да аны ахыр кюн тиргизирикме», – деди.

⁴¹ Ол: «Мен кёкледен тюшген ётмекме», – дегени ючюн, иудейлиле Анга къажау мурулдай эдиле.

⁴² Эмда: «Юсюпню жашы Исса тюйюлмюдю Ол? Биз Аны атасын да, анасын да таныйбыз. Ол: „Мен кёкледен тюшгенме“ деп къалай айтады?» – дей эдиле.

⁴³ Исса алагъа жууапха: «Кеси арагъызда тарыкъмагъыз.

⁴⁴ Мени ийген Ата аны тартмаса, Манга бир киши да келаллыкъ тюйюлдю; Мен да аны ахыр кюнде тиргизирикме.

⁴⁵ Файгъамбарланы Китапларында: „Барысын да Аллах юйретирикди“ деп жазылгъанды. Атадан эшитип юйреннген хар адам Манга келеди.

⁴⁶ Бу биреу Атаны кёргенди демеклик тюйюлдю. Атаны жангыз Аллахдан Келген кёргенди.

⁴⁷ Кертисин, кертисин айтама сизге: Манга ийнаннганны ёмюрлюк жашауу барды.

⁴⁸ Жашауну ётмеги Менме.

⁴⁹ Сизни къум тюзде манна ашагъан аталарыгъыз ёлгендиле.

⁵⁰ Аны ашагъан ёлмезча, кёкден тюшген ётмег’а аллайды.

⁵¹ Кёкден тюшген, жашау бериучю ётмек Менме. Бу ётмекден ашагъан ёмюрге жашарыкъды. Мен берлик ётмег’а Мени чархымды; аны уа Мен дуниягъа жашау берир ючюн берликме», – деди.

⁵² Ол заманда иудейлиле кеси араларында: «Ол бизге ашаргъа Кесини чархын къалай бераллыкъды?» – деп даулашып башладыла.

⁵³ Исса уа алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Адам Улуну чархын ашамасагъыз эм Аны къанын ичмесегиз, сизде жашау боллукъ тюйюлдю;

⁵⁴ Мени чархымы ашагъанны эм Мени къанымы ичгенни ёмюрлюк жашауу барды, Мен да аны ахыр кюнде тиргизирикме.

⁵⁵ Нек десегиз Мени чархым керти ашды эм Мени къаным керти суусунду.

⁵⁶ Мени чархымы ашагъан эм Мени къанымы ичген Менде жашайды, Мен да – анда.

⁵⁷ Мени жашау бериучю Атам ийгени, Мен да Атамы кючю бла сау жашагъаным кибик, Мени ашагъан да Мени кючюм бла сау жашарыкъды.

⁵⁸ Кёкден тюшген ётмек ма буду; ол а аталарыгъыз ашагъан манна ча тюйюлдю. Ала ёлгендиле; бу ётмекни ашагъан ёмюрге жашарыкъды», – деди.

⁵⁹ Быланы Исса, Кафарнахумда синагогада юйретгенинде айтхан эди.

Кёп адам Иссадан таяды

⁶⁰ Аны сохталарындан кёбюсю, муну эшитип: «Бу сёз къыйынды, анга ким тынгылаяллыкъды?» – дей эдиле.

⁶¹ Исса уа, Кесини сохталары бу сёзню юсюнден тарыкъгъанларын Кеси ичинде билип, алагъа: «Манга ийнаныудан сизни буму тайдырады?

⁶² Адам Улуну алгъын болгъан жерине кётюрюлгенин кёрсегиз, сора уа не?

⁶³ Жашау берген нюрдю; чарх бир файда этмейди. Мен сизге айтхан сёзле нюр эм жашаудула;

⁶⁴ Алай а сизде ийнанмагъан бир къауумла бардыла», – деди. Нек десегиз Исса, ийнанмагъанла ким болгъанларын эм Аны ким сатарыгъын алгъындан билип,

⁶⁵ Алагъа: «Мен сизге, „Мени Атам анга эркинлик бермесе Манга киши келаллыкъ тюйюлдю“ деп аны ючюн айтхан эдим», – деди.

⁶⁶ Ол замандан башлап, Аны сохталарындан кёбюсю Андан тайдыла эм андан сора Аны бла жюрюмедиле.

⁶⁷ Ол заманда Исса онекисине: «Сизни да айырылып кетеригиз келмеймиди?» – деди.

⁶⁸ Шимон Петер Анга: «Раббий! Биз кимге барайыкъ? Ёмюрлюк жашауну сёзлери Сендедиле.

⁶⁹ Сен жашау бериучю Аллахны Уланы Масих болгъанынга, биз ийнаннганбыз эм билгенбиз», – деп жууап берди.

⁷⁰ Исса алагъа: «Сиз онекини сайламагъанмамы Мен? Алай а сизден биригиз ибилисди», – деп жууап берди.

⁷¹ Муну уа Ол Искариот Шимон улу Иуданы юсюнден айта эди; нек десегиз ол, онекисинден бирлери болуп, Иссаны сатарыкъ эди.