Ахия 21 - Сыйлы Инжил бла Забур

Исса кёлню къатында

¹ Андан сора Исса дагъыда Кесини сохталарына Тиберия кёлню къатында кёрюндю. Кёрюннгени уа былай болду:

² Шимон Петер эм Эгиз атлы Тома, Галилеяны Къана элинден болгъан Натанел эм Зебедейни жашлары, дагъыда Иссаны сохталарындан башха экиси, бир жерде эдиле.

³ Шимон Петер алагъа: «Чабакъ тутаргъа барама», – деди. Ала да анга: «Биз да барайыкъ сени бла», – дедиле. Баргъанлай, олсагъатдан къайыкъгъа миндиле, сора ол кече бир зат да туталмадыла.

⁴ Танг атхандан сора уа, Исса кёл жагъада тура эди; алай а сохтала, ол Исса болгъанын билмедиле.

⁵ Исса алагъа: «Сабийле! Сизни ашар затыгъыз бармыды?» – деди. Ала Анга: «Жокъду», – деп жууап бердиле.

⁶ Ол а алагъа: «Ауугъузну къайыкъны онг жанына атыгъыз, тутарсыз», – деди. Ала атдыла, сора асыры кёп чабакъ тюшгенинден чабакъ ауну чыгъаралмадыла.

⁷ Ол заманда, Исса бек сюйюучю сохта, Петерге: «Ол Раббийди!» – деди. Шимон Петер а, Ол Раббийди дегенни эшитгенлей, белине тыш кийимин къысып, тешинип болгъаны себепли, кёлге секирди.

⁸ Къалгъан сохтала уа, жерден узакъ болмай, эки жюз къары чакълы бирде болгъанлары себепли, ауну чабакълары бла тартып, къайыкъ бла жюзюп келдиле.

⁹ Жерге тюшген заманларында, от этилип, отну юсюне да чабакъ бла ётмек салынып тургъанын кёрдюле.

¹⁰ Сора Исса алагъа: «Сиз энди тутхан чабакъларыгъызны келтиригиз», – деди.

¹¹ Шимон Петер, барып, уллу чабакъладан толгъан чабакъ ауну жерге чыгъарды, ала уа жюз элли юч бола эдиле; аллай бир кёп болгъанлай да, чабакъ ау жыртылмагъан эди.

¹² Исса алагъа: «Келигиз, ашагъыз», – деди. Сохталадан а бири да Анга: «Сен Кимсе?» – деп сорургъа базынмады; нек десегиз Ол Раббий болгъанын биле эдиле.

¹³ Исса, келип, ётмекни алып алагъа берди; алай этип чабакъны да берди.

¹⁴ Исса ёлгенледен тиргизилгенинден сора, сохталарына бу энди ючюнчю кере кёрюннгени эди.

Исса бла Петер

¹⁵ Ала ашагъан заманда уа, Исса Шимон Петерге: «Жюнюс улу Шимон! Сен Мени, быладан бек сюемисе?» – деди. Петер Анга: «Алайды, Раббий! Сен билесе мен Сени сюйгеними», – деди. Исса анга: «Мени къозуларымы кют», – деди.

¹⁶ Дагъыда анга экинчи кере: «Жюнюс улу Шимон! Сюемисе сен Мени?» – деди. Петер Анга: «Алайды, Раббий! Сен билесе мен Сени сюйгеними», – деди. Исса анга: «Мени къойларыма сюрюучю бол», – деди.

¹⁷ Анга ючюнчю кере да: «Жюнюс улу Шимон! Сюемисе сен Мени?» – деди. «Сюемисе Мени?» – деп ючюнчю кере да соргъанына Петер мудах болуп, Анга: «Раббий! Сен барын да билесе; Сен билесе, мен Сени сюйгеними», – деди. Исса анга: «Мени къойларымы кют.

¹⁸ Кертисин, кертисин айтама санга: сен жаш заманынгда, белинги кесинг къысып сюйген жеринге баргъанса; къартайгъанынгда уа, къолларынгы узатырса, сени белинги башха адам къысар да, сюймеген жеринге элтир», – деди.

¹⁹ Бу сёзню уа, Петер къаллай ёлюм бла ёлюп Аллахха махтау саллыгъын билдирир ючюн айтхан эди. Исса, муну айтханлай, анга: «Мени ызымдан кел», – деди.

²⁰ Петер а, артха айланып, Исса бек сюйюучю, ол ушхууурну заманында, Аны кёкюрегине таянып: «Раббий! Ким сатарыкъды Сени?» – деп айтхан сохта аны ызындан келгенин кёреди.

²¹ Аны кёрюп, Петер Иссагъа: «Раббий! Ол а не?» – деди.

²² Исса анга: «Аны Мен келгинчи жашарын сюе эсем, андан санга не? Сен Мени ызымдан кел», – деди.

²³ Сора „ол сохта ёллюк тюйюлдю“ деген сёз къарындашланы арасында жайылды. Исса уа анга: «Ёллюк тюйюлдю», – демеген эди, алай а: «Аны Мен келгинчи жашарын сюе эсем, андан санга не?» – деген эди.

²⁴ Муну юсюнден шагъатлыкъ да ол сохта этеди, муну да ол жазгъанды; аны шагъатлыгъы хакъ керти болгъанын да билебиз.

²⁵ Исса башха кёп ишле да этгенди: алай а аланы юсюнден толу жазылса, жазылгъан китапла дунияны кесине да сыйынмаз эдиле деп ойлайма. Амин.