Ахия 20 - Сыйлы Инжил бла Забур

Иссаны тиргизилиую

¹ Ыйыкъны биринчи кюнюнде уа Магдаллы Мариям, танг да жарыгъынчы, къабыргъа эртте келди, келгенинде къабырны юсюнден ташны аудурулуп тургъанын кёрдю.

² Сора, чабып, Шимон Петерге бла Исса бек сюйюучю башха сохтагъа келип, алагъа: «Раббийни къабырдан алып кетгендиле, Аны къайры салгъанларын а билмейбиз», – деди.

³ Олсагъатдан Петер бла ол сохта, чыгъып, къабыргъа кетдиле.

⁴ Ала экиси да бирге чапдыла; алай а ол сохта, Петерден эсе теркирек чабып, къабыргъа алгъа жетди.

⁵ Энишге ийилип, кебинлени анда тургъанларын кёрдю, къабыргъа уа кирмеди.

⁶ Аны ызындан Шимон Петер келди; ол, къабыргъа кирип, кебинлени анда тургъанларын

⁷ Эм Иссаны башында болгъан жаулукъну, кебинле бла тюйюл, энчи чулгъанып башха жерде тургъанын кёрдю.

⁸ Ол заманда къабыргъа алгъа келген сохта да кирди. Ол кёрюп, ийнанды.

⁹ Иссаны ёлгенледен тиргизиллигини юсюнден Китапда жазылгъанны ала алыкъа ангыламагъан эдиле.

Исса Магдаллы Мариямгъа кёрюнеди

¹⁰ Алай бла сохтала дагъыда артха, тургъан юйлерине къайтдыла.

¹¹ Мариям а къабырны къатында туруп жиляй эди; жиляй тургъанлай, ийилип къабырны ичине къарап,

¹² Анда акъ кийимлери бла эки мёлекни, Иссаны ёлюгю салыннган жерни, бири башында, бири уа аягъында олтуруп тургъанларын кёрдю.

¹³ Ала анга: «Тиширыу! Сен нек жиляйса?» – дедиле. Мариям алагъа: «Раббийими алып кетгендиле, Аны къайры салгъанларын билмейме», – деди.

¹⁴ Муну айтып, артха бурулгъанлай, Иссаны сюелип тургъанын кёрдю; алай а ол Исса болгъанын билмеди.

¹⁵ Исса анга: «Тиширыу! Сен нек жиляйса? Кимни излейсе?» – деди. Мариям а, ол терек бахчачы сунуп, Анга: «Жюйюсхан! Аны сен чыгъарып элтген эсенг, Аны къайры салгъанынгы манга айт, мен Аны алып кетерикме», – деди.

¹⁶ Исса анга: «Мариям!» – деди. Мариям, айланып, Анга чюйютча: «Раббуни!» – деди; аны магъанасы уа: «Устаз» демекди.

¹⁷ Исса анга: «Мени тыйма, нек десенг Мен алыкъа Атама чыкъмагъанма; алай а Мени къарындашларыма бар да, алагъа айт, Мен Кеси Атама эм сизни Атагъызгъа, Кеси Аллахыма эм сизни Аллахыгъызгъа чыгъама», – деди.

¹⁸ Магдаллы Мариям, барып, Раббийни кёргенин да, Ол анга муну айтханын да сохталагъа билдирди.

Исса сохталарына кёрюнеди

¹⁹ Ыйыкъны ол биринчи кюнюнде, ингирде, Иссаны сохталары жыйылып тургъан юйню эшиклерини, иудейлиледен къоркъгъанларындан ичинден къылычы салынып тургъан заманда Исса, келип, араларында тохтап, алагъа: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.

²⁰ Муну айтып, Ол алагъа къолларын да, аякъларын да, къабыргъаларын да кёргюзтдю. Раббийни кёрюп, сохтала къууандыла.

²¹ Исса уа алагъа экинчи кере да: «Сизге ырахатлыкъ! Мени Ата ийгени кибик, Мен да сизни иеме», – деди.

²² Муну айтханлай, юфгюрюп алагъа: «Сыйлы Нюрню алыгъыз.

²³ Кимни гюняхларын кечсегиз, анга кечилликдиле; кимге кечмей къойсагъыз, анга кечилмей къаллыкъдыла», – деди.

Исса Томагъа кёрюнеди

²⁴ Онеки сохтадан бирлери, Эгиз атлы Тома уа, Исса келген заманда ала бла болмагъан эди.

²⁵ Къалгъан сохтала анга: «Биз Раббийни кёрдюк!» – дедиле. Ол а алагъа: «Аны къолларында чюйледен жараланы кёрмесем, чюйледен жараларына бармагъым бла тиймесем, Аны къабыргъасына къолуму салмасам, ийнанырыкъ тюйюлме», – деди.

²⁶ Сегиз кюнден сора Иссаны сохталары дагъыда юйде болгъан эдиле, Тома да ала бла эди. Эшикле этилип тургъан заманда, Исса, келип, аланы араларында тохтап: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.

²⁷ Андан сора Томагъа: «Бармагъынгы узат да, къолларыма къара; къолунгу узат да, къабыргъама сал. Ийнанмаучу болма да, ийнаныучу бол!» – деди.

²⁸ Тома Анга жууапха: «Мени Раббийим, мени Аллахым!» – деди.

²⁹ Исса анга: «Сен Мени кёргенинг себепли ийнандынг. Кёрмегенлей ийнаннганла уа насыплыдыла», – деди.

³⁰ Исса Кесини сохталарыны алларында башха кёп илишанла этгенди, ала бу китапха жазылмагъандыла.

³¹ Была уа, Исса Аллахны Уланы Масих болгъанына сиз ийнаныр ючюн эм ийнанып, Аны аты бла жашау алыр ючюн жазылгъандыла.