Ахия 17 - Сыйлы Инжил бла ЗабурИсса тилек этеди 1 Бу сёзледен сора Исса, кёзлерин кёкге кётюрюп, былай айтды: «Ата! Сагъат жетди: Уланынгы махтаулу эт, Уланынг да Сени махтаулу этсин. 2 Сен Анга битеу адамланы эркинлигин бергенинг кибик, битеу Сен Анга бергенлеге Ол ёмюрлюк жашау берсин. 3 Ёмюрлюк жашау а буду, Сени – бир хакъ керти Аллахны – эм Сен ийген Масих Иссаны танысынла; 4 Мен Сени жер башында махтаулу этдим, Сен толтур деп боюнума салгъан ишни тамам этдим. 5 Энди уа Ата, дуния бар болурдан алгъа Мен Сени бла болгъан заманымда Менде болгъан махтау бла Мени Кесингде махтаулу эт. 6 Сен Манга дуниядан берген адамлагъа, Мен Сени атынгы билдирдим; ала Сеникиле эдиле, Сен аланы Манга бердинг, ала да Сени сёзюнгю тутдула. 7 Битеу Сен Манга берген затла Сенден болгъанларын энди ала ангыладыла. 8 Нек десенг Сен Манга берген сёзлени Мен алагъа бергенме, ала да къабыл этгендиле; Мен Сенден чыгъып келгеними тюз ангылагъандыла эмда Мени Сен ийгенинге ийнаннгандыла. 9 Мен ала ючюн тилек этеме: битеу дуния ючюн тюйюл, ала Сеникиле болгъанлары себепли, Сен Манга бергенле ючюн тилек этеме. 10 Битеу Меники да Сениди, Сеники да Мениди. Мен алада махтаулу болгъанма. 11 Мен энди дунияда тюйюлме, ала уа дуниядадыла, Мен а Санга барама. Сыйлы Ата! Аланы – Сен Манга бергенлени – Кесинги атынг бла сакъла, Бизде болгъаны кибик алада да бирлик болсун. 12 Мен, ала бла дунияда болгъан заманымда, аланы Сени атынг бла къоруулагъанма; Сен Манга бергенлени Мен сакълагъанма. Китапда жазылгъан толур ючюн, жоюлургъа тийишли адамдан башха, аладан бир киши да жоюлмагъанды. 13 Энди уа Санга барама эмда Мени къууанчым толусу бла алада болсун деп, муну дунияда айтама. 14 Мен алагъа Сени сёзюнгю айтып бердим; Мен дуниядан болмагъаным кибик, ала да дуниядан болмагъанлары себепли, дуния аланы кёрюп болмай къалды. 15 Сен аланы дуниядан ал деп тилек этмейме, алай а Сен аланы аманлыкъдан сакъла деп тилек этеме. 16 Мен дуниядан болмагъаным кибик, ала да дуниядан тюйюлдюле. 17 Сени хакъ керти нг бла аланы сыйлы эт; Сени сёзюнг хакъ кертиди. 18 Сен Мени дуниягъа ийгенинг кибик, Мен да аланы дуниягъа ийдим. 19 Ала да хакъ керти бла сыйлы болсунла деп, ала ючюн Мен Кесими сыйлы къурман этип береме. 20 Жаланда ала ючюн тилек этип къоймайма, алай а аланы сёзлери бла Манга ийнаннганла ючюн да тилек этеме: 21 Бары да бирликли болсунла; Ата, Сен Менде, Мен да Сенде болгъаныбыз кибик, ала да Бизде бирликли болсунла, Мени Сен ийгенинге дуния ийнансын. 22 Биз бирликли болгъаныбыз кибик, ала да бирликли болсунла деп, Сен Манга берген махтауну Мен алагъа бердим. 23 Мен алада, Сен да Менде болуп, ала толу бирликге жетсинле эмда Мени Сен ийгенинги эм Мени сюйгенинг кибик, аланы да сюйгенинги дуния билсин. 24 Ата! Сен Манга берген адамла, Мен болгъан жерде Мени биргеме болуп, Сен Манга берген аламатлыгъымы кёрюрлерин сюеме; нек десенг дуния къуралырдан алгъа Мени сюйгенсе. 25 Тюзлюклю Ата! Дуния Сени танымады. Мен а Сени таныйма, Мени Сен ийгенинги была да билдиле. 26 Сен Мени сюйген сюймеклик алада болсун, Мен да алада болайым деп, Мен алагъа Сени атынгы билдирдим эм дагъыда билдирликме», – деди. |
© IBT, 2000
2nd edition, published by "Licht im Osten" (Свет на Востоке) - https://www.lio.org
Institute for Bible Translation, Sweden