Ахия 14 - Сыйлы Инжил бла Забур

Исса Аллахха барыучу жолду

¹ «Сизни жюрегигиз жунчумасын; Аллахха ийнаныгъыз, Манга да ийнаныгъыз.

² Мени Атамы юйюнде мекямла кёпдюле; алай болмаса эди уа: „Мен сизге жер хазырларгъа барама“ деп айтыр эдим.

³ Эмда, барып, сизге жер хазырласам, Мен болгъан жерде сиз да болур ючюн, дагъыда келип сизни Кесиме аллыкъма.

⁴ Мени къайры баргъанымы уа, сиз билесиз, жолну да билесиз», – деди.

⁵ Тома анга: «Раббий! Къайры баргъанынгы билмейбиз, жолну да къалай билаллыкъбыз?» – деди.

⁶ Исса анга: «Жол да, хакъ керти да, жашау да Менме; Мени юсюм бла болмаса, Атагъа бир киши да келмейди.

⁷ Сиз Мени танысагъыз эди, Мени Атамы да таныр эдигиз эм мындан арысында Аны таныйсыз, Аны кёргенсиз», – деди.

⁸ Филип Анга: «Раббий! Бизге Атаны кёргюзт, ол бизге тамамды», – деди.

⁹ Исса анга: «Быллай бир заманны Мен сизни бла болгъанлай да, сен Мени танымаймыса, Филип? Мени кёрген Атаны кёргенди; сора сен: „Бизге Атаны кёргюзт“ деп къалай айтаса?

¹⁰ Мен Атада, Ата да Менде болгъанына сен ийнанмаймыса? Мен сизге айтхан сёзлени, Кеси-Кесимден айтмайма; Менде болгъан Ата Кеси этеди ишлерин.

¹¹ Мен Атада, Ата да Менде болгъаныбызгъа, Манга ийнаныгъыз; алай тюйюл эсе уа, Манга ол ишлени себебинден ийнаныгъыз.

¹² Кертисин, кертисин айтама сизге: Манга ийнаннган, Мен этген ишлени кеси да этерикди эм аладан да уллусун этерикди; нек десегиз Мен Атама барама.

¹³ Ата Уланыны юсю бла махтаулу болур ючюн, Мени атым бла не тилесегиз да, аны этерикме.

¹⁴ Мени атым бла Менден не тилесегиз да, Мен аны этерикме».

Сыйлы Нюрню юсюнден берилген сёз

¹⁵ «Мени сюе эсегиз, Мени фарызларымы тутугъуз.

¹⁶ Мен да Атадан тилерме эм Ол сизге, биргегизге ёмюрде да турлукъ башха Жюрек Жапсарыучуну, Хакъ Кертини Нюрюн берир.

¹⁷ Аны уа дуния къабыл эталмайды, нек десегиз Аны кёрмейди эм танымайды. Сиз а таныйсыз Аны, нек десегиз Ол сизни бла болуп турады эм ичигизде боллукъду.

¹⁸ Сизни ёксюз къоярыкъ тюйюлме, сизге къайтырыкъма.

¹⁹ Бираздан сора дуния Мени энди кёрлюк тюйюлдю, сиз а Мени кёрлюксюз. Мен жашагъаным ючюн, сиз да жашарыкъсыз.

²⁰ Мен Атамда, сиз да Менде, Мен да сизде болгъаныбызны, сиз ол кюн билликсиз.

²¹ Мени фарызларымы алып, аланы тутхан адам, Мени сюеди; Мени сюйген адамны уа, Мени Атам сюерикди, Мен да аны сюерикме эмда анга Кесим кёрюнюрюкме», – деди.

²² Искариотдан башха Иуда, Анга: «Раббий! Сен, дуниягъа тюйюл, бизге кёрюнюрге сюйгенинг неди?» – деди.

²³ Исса анга жууапха былай айтды: «Мени сюйген адам, Мени сёзюмю тутады; Мени Атам да аны сюерикди, Биз да анга келликбиз эмда анда мекям этерикбиз.

²⁴ Мени сюймеген Мени сёзлерими тутмайды; бу сиз эшитген сёз а Мени тюйюлдю, Мени ийген Атаныды.

²⁵ Муну уа Мен сизге, сизни бла тургъанымда айтдым.

²⁶ Ата Мени атым бла иерик, Жюрек Жапсарыучу, Сыйлы Нюр а, сизни хар неге да юйретир эм битеу Мен сизге айтханланы сизни эсигизге салыр.

²⁷ Сизге жюрек ырахатлыкъ къояма, Мени жюрек ырахатлыгъымы сизге береме: дуния бергенча тюйюл, Мен береме сизге. Сизни жюрегигиз жунчумасын эмда къоркъмасын.

²⁸ Мен сизге: „Сизден кетеме эм сизге къайтырыкъма“ деп айтханымы сиз эшитгенсиз. Сиз Мени сюйсегиз эди, Мен сизге: „Атагъа барама“ деп айтханыма къууаныр эдигиз; нек десегиз Атам Менден уллуду.

²⁹ Ол зат болгъан заманда сиз ийнаныр ючюн, муну сизге энди, ол болурдан алгъа айтдым.

³⁰ Энди Мен сизни бла кёп сёлеширик тюйюлме; нек десегиз бу дунияны бийи келеди, аны уа Манга кючю жокъду.

³¹ Алай а, Мен Атаны сюйгеними дуния билир ючюн, Ата Манга къалай фарыз этген эсе да, алай этеме. Туругъуз, былайдан кетейик».