Ахия 11 - Сыйлы Инжил бла Забур

Лазарьны ёлюмю

¹ Бейтхиниден, Мариям бла аны эгечи Марта жашагъан элден, Лазарь атлы биреу ауруй эди.

² Мариям, Раббийге ариу ийисли жауну жакъгъан эм Аны аякъларын кесини чачлары бла сюртген тиширыу эди. Ауруп тургъан Лазарь Мариямны къарындашы эди.

³ Эгечле Анга: «Раббий! Ма, ол Сен сюйюучю ауруп турады», – деп айтдырыргъа адамла ийген эдиле.

⁴ Исса, муну эшитип: «Бу ауруу ёлюмге тюйюлдю; Аллахны махтауунады, аны юсю бла Аллахны Уланы махтаулу болур ючюндю», – деди.

⁵ Исса уа Мартаны да, аны эгечин да, Лазарьны да сюйюучю эди.

⁶ Аны ауругъанын эшитген заманында уа, тургъан жеринде эки кюн къалды.

⁷ Андан сора уа сохталарына: «Энтда Иудеягъа барайыкъ», – деди.

⁸ Сохтала Анга: «Устаз! Сени иудейлиле ташла бла тюйюп ёлтюрюрге излегенли кёпмю болады, Сен дагъыда ары бараса?» – дедиле.

⁹ Исса алагъа: «Кюн онеки сагъат тюйюлмюдю? Кюндюз жюрюген адам абынмайды, нек десегиз бу дунияны жарыгъын кёреди.

¹⁰ Кече жюрюген адам а, аны биргесине жарыкъ болмагъаны себепли абынады», – деп жууап этди.

¹¹ Муну айтхандан сора алагъа: «Шуёхубуз Лазарь жукълагъанды, алай а Мен аны уятыргъа барама», – деди.

¹² Аны сохталары уа: «Раббий! Жукълагъан эсе, сора сау болур», – дедиле.

¹³ Исса Лазарьны ёлгенини юсюнден айтхан эди, ала уа Ол бош жукъуну юсюнден айтхан суннган эдиле.

¹⁴ Ол заманда Исса алагъа: «Лазарь ёлгенди;

¹⁵ Сиз Манга ийнаныр ючюн, Мени анда болмагъаныма сизни ючюн къууанама; алай а анга барайыкъ», – деп ачыкъ айтды.

¹⁶ Ол заманда, атыны магъанасы Эгиз болгъан Тома, сохталагъа: «Биз да, барып, Аны бла ёлейик», – деди.

Мартаны бла Мариямны бушуулары

¹⁷ Исса, келип, Лазарь энди тёрт кюн къабырда болгъанын билди.

¹⁸ Бейтхини уа Иерусалимге къаршы, онбеш стадияда эди.

¹⁹ Эмда иудейлиледен кёбюсю Мартагъа бла Мариямгъа аланы къарындашлары ючюн къайгъы сёз берирге келген эдиле.

²⁰ Марта, Иссаны келгенин эшитип, Аны аллына чыкъды; Мариям а юйде олтура эди.

²¹ Ол заманда Марта Иссагъа: «Раббий! Сен мында болсанг эди, къарындашым ёлмез эди;

²² Алай а энтда, Сен Аллахдан не тилесенг да, Аллах Санга берлигин билеме», – деди.

²³ Исса анга: «Къарындашынг тиргизилликди», – деди.

²⁴ Марта уа Анга: «Билеме ахыр кюн тиргизилиуде тиргизиллигин», – деди.

²⁵ Исса анга: «Тиргизилиу да, жашау да Менме; Манга ийнаннган, ёлсе да, жашарыкъды.

²⁶ Жашагъан эм Манга ийнаннган хар бир адам ёмюрде да ёллюк тюйюлдю. Анга ийнанамыса?» – деди.

²⁷ Марта Анга: «Алайды, Раббий! Сен дуниягъа келген, Аллахны Уланы Масих болгъанынга мен ийнанама», – деди.

²⁸ Муну айтханлай, барып кесини эгечи Мариямны жашыртын чакъырып: «Устаз мындады, Ол сени чакъырады», – деди.

²⁹ Мариям, муну эшитгенинлей, терк окъуна туруп, Иссаны аллына барды.

³⁰ Исса, алыкъа элге кирмегенлей, Марта Анга тюбеген жерде эди.

³¹ Мариям бла юйде болуп, аны жапсаргъан иудейлиле, Мариямны ашыгъышлы туруп чыкъгъанын кёргенлеринде, ол жиляргъа къабыргъа баргъан сунуп, аны ызындан тебиредиле.

³² Мариям а, Исса болгъан жерге келип, Аны кёргенлей, Аны аякъларына аууп, Анга: «Раббий! Сен мында болсанг эди, къарындашым ёлмез эди», – деди.

³³ Исса, аны жилягъанын эм аны бла келген иудейлилени жилягъанларын кёрген заманында, Кеси да бушуу этип, кёлю толуп,

³⁴ Алагъа: «Аны къайры салгъансыз?» – деди. Ала уа Анга: «Раббий! Бар да, къара», – дедиле.

³⁵ Иссаны жилямукълары келди.

³⁶ Ол заманда иудейлиле: «Къара, Ол аны къалай сюе эди!» – дей эдиле.

³⁷ Аладан бир къауумлары уа: «Сокъурну кёзлерин ачхан бу Адам Лазарь да ёлмезча бир мадар эталлыкъ тюйюлмю эди?» – дедиле.

Исса Лазарьны тиргизеди

³⁸ Исса уа, дагъыда ичинден бушуу этип, къабыргъа барды. Къабыр а дорбун эди, аны аллына да таш салынып эди.

³⁹ Исса алагъа: «Ташны алыгъыз», – деди. Ёлгенни эгечи Марта, Анга: «Раббий! Энди ийис этеди: ол къабыргъа салыннганлы тёрт кюн болады», – деди.

⁴⁰ Исса Мартагъа: «Ийнансанг, Аллахны аламатлыгъын кёрлюксе деп айтмагъанмамы Мен санга?» – деди.

⁴¹ Алай бла ёлген асыралгъан дорбундан ташны алдыла. Исса уа, кёзлерин кёкге кётюрюп: «Эй Ата! Сен Мени тилегими къабыл этгенинг ючюн, Санга шукур этеме.

⁴² Сен хар заманда да Мени тилегими къабыл этгенинги Мен биле эдим; алай а муну, былайда тургъан халкъ ючюн, Мени Сен ийгенинге ала ийнаныр ючюн айтдым», – деди.

⁴³ Муну айтып, Исса уллу ауаз бла: «Лазарь! Бери чыкъ!» – деп чакъырды.

⁴⁴ Сора ёлген къоллары да, аякълары да кебинле бла байланып чыкъды, аны бети да жаулукъ бла байланып эди. Исса алагъа: «Аны кебинлерин тешип, жюрюрге къоюгъуз», – деди.

Иссаны ёлтюрюрге таша тиллешиу

⁴⁵ Ол заманда Мариямгъа келген эм Иссаны этген ишлерин кёрген иудейлиледен кёбюсю Анга ийнандыла.

⁴⁶ Аладан бир къауумлары уа, фарисейлеге барып, алагъа Иссаны не этгенин айтдыла.

⁴⁷ Ол заманда баш дин къуллукъчула бла фарисейле кенгеш жыйып: «Биз не этейик? Бу адам кёп илишанла этеди.

⁴⁸ Аны алай къойсакъ, Анга барысы да ийнанырла; сора римлиле, келип, бизни жерибизни да, миллетибизни да жокъ этерле», – дедиле.

⁴⁹ Аладан бирлери, кеси да ол жылгъа баш дин къуллукъчу болгъан Къаяфа, алагъа: «Сиз бир зат да билмейсиз.

⁵⁰ Битеу миллет жоюлгъандан эсе, бир адамны халкъ ючюн ёлгени бизге иги боллугъун ангыламайсыз», – деди.

⁵¹ Муну ол кеси-кесинден айтмагъан эди, алай а, ол жылгъа ол баш дин къуллукъчу болуп, Иссаны иудей халкъ ючюн ёллюгюн

⁵² Эм жаланда ол халкъ ючюн тюйюл, Аллахны чачылып айланнган сабийлерин да бирге жыяр ючюн ёллюгюн алгъындан айтхан эди.

⁵³ Ол кюнден башлап Иссаны ёлтюрюрге бегим этдиле.

⁵⁴ Ол себепден Исса энди иудейлилени арасында ачыкъ жюрюмеди, андан а къум тюзге жууукъ жерни Эфраим атлы шахарына барып, сохталары бла анда турду.

⁵⁵ Иудейлилени Къутхарылыу байрамлары жууукълашхан эди эмда дин адетге кёре тазаланыр ючюн, байрамны аллында битеу къыралдан кёпле Иерусалимге келген эдиле.

⁵⁶ Ол заманда Иссаны излей эдиле эм, табыныучу юйде туруп, бир-бирлерине: «Сиз къалай ойлайсыз? Ол байрамгъа келмезми?» – дей эдиле.

⁵⁷ Баш дин къуллукъчула бла фарисейле уа, Иссаны тутар ючюн, Аны къайда болгъанын билген адам билдирсин деп буйрукъ берген эдиле.