Ахия 10 - Сыйлы Инжил бла Забур

Огъурлу сюрюучю

¹ «Кертисин, кертисин айтама сизге: къой оруннга эшик бла кирмеген, алай а башха жер бла тюшген адам, ол гудучуду эм аманлыкъчыды.

² Эшик бла кирген а къойлагъа сюрюучюдю:

³ Анга эшик сакълаучу эшикни ачады, къойла да аны ауазына тынгылайдыла, ол да кесини къойларын, атларын айтып чакъырып, аланы чыгъарады.

⁴ Сора, кесини къойларын чыгъаргъанлай, аланы алларында барады; къойла уа аны ызындан барадыла, нек десегиз аны ауазын таныйдыла.

⁵ Тыш адамны ызындан а бармайдыла, алай а андан къачадыла; нек десегиз тыш адамны ауазын танымайдыла».

⁶ Бу оюм берген таурухну Исса алагъа айтды. Алай а, Ол алагъа не айтханын, ала ангыламадыла.

⁷ Алай бла дагъыда Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Мен къойлагъа эшикме.

⁸ Мени аллымда аланы ненчасы келген эселе да, бары да гудучуладыла эм аманлыкъчыладыла; къойла уа алагъа тынгыламагъандыла.

⁹ Мен эшикме. Мени юсюм бла ким кирсе да, ол къутхарыллыкъды, кирген да, чыкъгъан да этерикди, отлау да табарыкъды.

¹⁰ Гудучу жаланда урлар, ёлтюрюр эм жояр ючюн келеди; Мен а адамланы жашаулары болур ючюн эм жашаулары артыгъы бла болур ючюн келгенме.

¹¹ Мен огъурлу сюрюучюме. Огъурлу сюрюучю къойла ючюн кесини жанын береди.

¹² Жалчы уа, къойланы сюрюучюсю эм иеси болмагъаны себепли, келген бёрюню кёрюп, къойланы къоюп къачады, бёрю да къойланы талап чачады.

¹³ Жалчы уа жалчы болгъаны ючюн къачады, къойла ючюн къайгъырмайды.

¹⁴ Мен огъурлу сюрюучюме. Меникилени таныйма, Меникиле да Мени таныйдыла.

¹⁵ Ата Мени таныгъаны кибик, Мен да Атаны таныйма, жанымы да къойла ючюн береме.

¹⁶ Мени бу къой орундан болмагъан башха къойларым да бардыла. Мен аланы да къой оруннга жыяргъа керекме, ала да Мени ауазыма тынгыларыкъдыла. Сора бир сюрюу, бир Сюрюучю боллукъду.

¹⁷ Мен жанымы дагъыда артха алыр ючюн береме. Аны ючюн Ата Мени сюеди.

¹⁸ Жанымы Менден бир киши да сыйырмайды, алай а аны Мен Кесим береме; аны берирге эркинлигим барды эм дагъыда артха алыргъа эркинлигим да барды; бу фарызны Мен Атамдан алгъанма», – деди.

¹⁹ Бу сёзледен дагъыда иудейлилени арасында даулаш болду.

²⁰ Аладан кёбюсю: «Аны жин бийлеп турады, Ол шашхынлыкъ этеди; неге тынгылайсыз Анга?» – дей эдиле.

²¹ Башхала уа: «Бу сёзле жинлини тюйюлдюле; жин сокъурну кёзлерин ачаргъа болаллыкъмыды?» – дей эдиле.

Иудейлилени ийнанмаулукълары

²² Ол кезиуде Иерусалимде Жангыдан Къурау байрам жетген эди, ол къыш заман эди.

²³ Сора Исса табыныучу юйню арбазларында Сюлеменни Колоннадасында жюрюй эди.

²⁴ Мында иудейлиле, Аны тёгерегине басынып, Анга: «Сен, бизни арсар этип, не заманнга дери турлукъса? Сен Масих эсенг, бизге ачыкъ айт», – дедиле.

²⁵ Исса алагъа: «Мен сизге айтханма, сиз а ийнанмайсыз. Атамы аты бла Мен этген ишле Мени юсюмден шагъатлыкъ этедиле.

²⁶ Алай а сиз ийнанмайсыз; нек десегиз, Мен сизге айтханым кибик, сиз Мени къойларымдан тюйюлсюз.

²⁷ Мени къойларым Мени ауазыма тынгылайдыла, Мен аланы таныйма, ала да Мени ызымдан келедиле.

²⁸ Мен алагъа ёмюрлюк жашау береме, ала ёмюрде да жоюллукъ тюйюлдюле. Мени къолумдан аланы бир киши да сыйыраллыкъ тюйюлдю.

²⁹ Аланы Манга берген Атам барындан да уллуду, бир киши да аланы Мени Атамы къолундан сыйыраллыкъ тюйюлдю.

³⁰ Мен бла Ата бирбиз», – деп жууап этди.

³¹ Былайда дагъыда иудейлиле, Аны ёлтюрюрге, сермеп, ташла алдыла.

³² Исса алагъа: «Мен сизге Атамы кючю бла кёп ахшы ишле кёргюзтгенме. Мени ташла бла тюйюп ёлтюрюрге аланы къайсы ючюн излейсиз?» – деп сорду.

³³ Иудейлиле Анга жууапха: «Ахшы ишинг ючюн излемейбиз Сени ташла бла тюйюп ёлтюрюрге, алай а кяфырлыкъ этгенинг ючюн эмда Сен, адам болгъанынглай, Кесинги Аллах этгенинг ючюн излейбиз», – дедиле.

³⁴ Исса алагъа: «Сизни Законугъузда: „,Сиз аллахласыз‘, – деп айтханма Мен“ деп жазылмагъанмыды?

³⁵ Аллах, алагъа Кесини сёзюн ийген адамлагъа „аллахла“ атагъан эсе, – эмда аны ючюн Китапда жазылгъан бузулмай эсе, –

³⁶ Сора: „Мен Аллахны Уланыма“ дегеним ючюн, Ата Кеси Аны сыйлы этип дуниягъа ийгеннге сиз кяфырлыкъ этесе депми айтасыз?

³⁷ Мен Атамы ишлерин этмей эсем, Манга ийнанмагъыз;

³⁸ Эте эсем а, сора, Манга ийнанмай эсегиз да, Атаны Менде болгъанын, Мен да Атада болгъанымы ангылап ийнаныр ючюн, Мени этген ишлериме ийнаныгъыз», – деп жууап этди.

³⁹ Ол заманда дагъыда Аны тутаргъа изледиле, алай а Ол аланы къолларындан ычхынып кетди.

⁴⁰ Эм дагъыда Иорданны ары жанына, алгъын Ахия адамланы сууда кёмюлдюрген жерге барып, анда къалды.

⁴¹ Кёпле Анга келдиле; ала: «Ахия бир тюрлю илишан да этмегенди; алай а Ахияны бу Адамны юсюнден битеу айтханлары керти эди», – дей эдиле.

⁴² Сора ол жерде кёпле Анга ийнандыла.