Prédikarinn 1 - Biblían (2007)

Allt er hégómi

¹ Orð prédikarans, sonar Davíðs, konungs í Jerúsalem.

² Aumasti hégómi, segir prédikarinn, aumasti hégómi, allt er hégómi.

³ Hvaða gagn hefur maðurinn af öllu erfiði sínu sem hann streitist við undir sólinni?

⁴ Ein kynslóð fer, önnur kemur en jörðin stendur að eilífu.

⁵ Og sólin rennur upp og sólin gengur undir og hraðar sér aftur til samastaðar síns þar sem hún rennur upp.

⁶ Vindurinn gengur til suðurs og snýr sér til norðurs, hann snýr sér og snýr sér og hringsnýst á nýjan leik.

⁷ Allar ár renna í sjóinn en sjórinn fyllist ekki. Þangað sem árnar renna munu þær ávallt renna.

⁸ Allt er sístritandi, enginn maður fær því með orðum lýst, augað verður aldrei satt af að sjá og eyrað verður aldrei mett af að heyra.

⁹ Það sem hefur verið mun verða og það sem gerst hefur mun enn gerast og ekkert er nýtt undir sólinni.

¹⁰ Sé nokkuð til er um verði sagt: Þetta er nýtt, þá hefur það orðið fyrir löngu, fyrir okkar tíma.

¹¹ Forfeðranna minnast menn ekki og ekki verður afkomenda heldur minnst meðal þeirra sem síðar koma.

Sjálf spekin er hégómi

¹² Ég, prédikarinn, var konungur yfir Ísrael í Jerúsalem.

¹³ Ég kappkostaði að rannsaka og kynna mér til hlítar allt það sem gerist undir himninum. Það er erfið þraut sem Guð hefur íþyngt mönnunum með.

¹⁴ Ég hef séð öll verk sem unnin eru undir sólinni og öll voru þau hégómi og eftirsókn eftir vindi.

¹⁵ Hið bogna verður ekki rétt og það sem á skortir verður ekki talið.

¹⁶ Ég hugsaði með mér: Ég hef aflað mér meiri og víðtækari speki en allir sem ríkt hafa yfir Jerúsalem á undan mér og hjarta mitt hefur ríkulega kynnst speki og þekkingu.

¹⁷ Ég lagði allan hug á að þekkja speki og þekkja flónsku og heimsku og komst að raun um að einnig það var að sækjast eftir vindi.

¹⁸ Því að mikilli speki fylgir mikið angur og sá sem eykur þekkingu sína eykur kvöl sína.