Jóel 1 - Biblían (2007)

¹ Orð Drottins sem barst Jóel Petúelssyni:

Engisprettuplága

² Hlustið, öldungar, og hlýðið á þetta, allir sem landið byggið. Hefur nokkuð þessu líkt gerst á ævi yðar eða á dögum forfeðra yðar?

³ Segið börnum yðar frá þessu og segi þau það sínum börnum og börn þeirra komandi kynslóð.

⁴ Það sem smávargurinn leifði át engisprettan, leifar engisprettunnar át grasvargurinn og leifar grasvargsins át jarðvargurinn.

⁵ Vaknið, drykkjusvolar, og grátið, hefjið harmakvein, þér víndrykkjumenn. Nú er nýja víninu svipt frá vörum yðar.

⁶ Voldug þjóð hefur ráðist inn í land mitt, meiri en svo að nokkurri tölu verði á komið, tennur hennar ljónstennur og skoltar hennar sem á ljónynju.

⁷ Vínviði mínum hefur hún eytt og tætt sundur fíkjutré mín. Hún hefur flett berkinum af þeim og varpað burt, hvítar greinar þeirra blasa við.

⁸ Kveina þú eins og yngismær, klædd hærusekk, sem harmar unnusta æsku sinnar.

⁹ Matfórn og dreypifórn eru horfnar úr húsi Drottins og prestarnir, þjónar Drottins, eru harmi slegnir.

¹⁰ Engin eru eydd og sorg nístir svörðinn því að kornið er kramið, vínlögurinn þornaður og olían þránuð.

¹¹ Ráðþrota eru bændurnir og vínyrkjarnir harma hlut sinn. Hveitið, byggið, öll uppskeran er þeim glötuð.

¹² Skrælnaður er vínviðurinn og visnuð fíkjutrén, granateplatrén, pálmarnir og eplatrén. Visin öll tré merkurinnar og öll gleði horfin mannanna börnum.

Hvatt til sinnaskipta og bæna

¹³ Gyrðist hærusekk og harmið, prestar, hefjið harmakvein, þér þjónar altarisins. Hvílið náttlangt í hærusekk, þjónar Guðs míns. Húsi Guðs yðar er nú synjað um matfórn jafnt sem dreypifórn.

¹⁴ Boðið helga föstu, efnið til helgrar samkundu. Stefnið saman öldungunum, já, öllum landsbúum, í húsi Drottins, Guðs yðar, og hrópið til Drottins.

¹⁵ Ó, sá dagur! Dagur Drottins nálgast, algjöra eyðingu færir hann frá Hinum almáttka.

¹⁶ Er fæðunni ekki svipt burt fyrir augum vorum og fögnuði og gleði úr húsi Guðs vors?

¹⁷ Fræið er skrælnað undir leirkökkum, forðabúr standa auð og hlöður niðurníddar því að kornið er skrælnað.

¹⁸ Ó, hve dýrin barma sér. Nautgripirnir rása stefnulaust og finna sér hvergi haga, sömu nauð þolir sauðféð.

¹⁹ Til þín, Drottinn, kalla ég. Eldur hefur sviðið hagaspildur öræfanna og bálið eytt skógum merkurinnar.

²⁰ Jafnvel dýr merkurinnar beina til þín kveinstöfum sínum. Farvegir lækjanna eru þornaðir og eldurinn hefur sviðið burt hagaspildur öræfanna.