मरकुस 4 - बारेली पावरी

बीज वेरने वावान दाखलू

¹ येसु ओवी दोरीया धोळे भोनावने बाज गोयू एने ओसी मोटी गोरदी तीनानचा एखठी होय गोयी कि चू गलीली दोरीयामा एक ढोंड्या पोर चोळीन बोस गोयू, एने आखी गोरदी भूयमा दोरीया धोळे उबरोय रोयी.

² एने येसु तीनु काजे दाखलामा लोकेत वाते सिकाळने बाज गोयू, एने सिकाळतू जाईन तीनु काजे कोयू,

³ “सोमवू! देखू एक वेरनेवावु बीज वेरणे निकव्यू.”

⁴ एने वेरणेन टेमे काहनो वाटी धोळे पोळ्यो एने चिल्ला आवीन तीना काजे चूट लेदा.

⁵ एने काहनो चाफऱ्या वावे जागे पोळ्यो चा तीना काजे जादा धुवू नी जोळ्यू, एने जादा धूवू नि जोळनेन वोजेसी छाटो उग गोयो,

⁶ एने जेतार दाहळू निकव्यू ती बोव गोयो, एने मुवे नी धोरणे वोजेसी सुक गोयो.

⁷ एने काहनो झाडवाट्यामा पोळ्यो, एने झाडक्या वोदीन तीना काजे डाब देदा, एने चो फोव नी लायो.

⁸ बाकीन काहनो वारला जागा पोर पोळ्यो, एने चो उग गोयो एने वोदीन फोव गोयो एने काहनो तीस गुणा, काहनो साठ गुणा, एने काहनो सोव गुणा फोव लाव्या.

⁹ तेत्यार चू कोयू, “जीना जूव सोमवनेन कोरीन कानटा होय, चू सोमवे.”

दाखलान महत्व

¹⁰ जेतार चू एखलु रोय गोयू, ती तेरा सातीदार बारा जोना तीना काजे इना दाखलान बारामा पुछ्या.

¹¹ चू तीनु काजे कोयू, “तुमु काजे ते परमेश्वरोन राजोन भेदोन सोमोज आपलो छे, बाकीन बारथे वावा जुगू आखा वाते दाखलासी होयतेली.”

¹² इनान कोरता कि “चे देखता जायीन देखे एने तीनु काजे समजाये नी एने सोमवता जायीन सोमवे बी एने नी सोमजे; ओसो नि होये कि चे फिरे, एने माफी कोराय जासे.”

बीज वेरणे वावा दाखलान मतलब

¹³ ओवतेन येसु तीनु काजे कोयू, “काय तुमु यु दाखलू नि सोमजतला? ती ओवते ओवी आखा दाखला काजे कोसा सोमजसु?”

¹⁴ वेरणेवावु वचन वेरतेलू.

¹⁵ जो वाटीन धोळे वावो छे जा वचन वेराय जातलो, ये जे छे कि जेतार चे सोमव्या, ती भुतडू तेत्यारुत आवीन वचन काजे चो तिंदरेमा वेरलो होतो, चूटीन लीजात रोयतलु.

¹⁶ एने ओसात चो चाफऱ्यावावा जोमीनपोर वेराय जातलो, ये जे छे चे वचन काजे सोमवीन तेत्यारुत खुशीमा स्वीकार कोर लेतला.

¹⁷ बाकीन आपने माहाय मुवे नि राखनेण वोजेसी चे थुलाक दाहळान कोरता रोयतेला; तेरे ओवतेन जेतार वचनोन वोजेसी तीनु पोर दुख नीती तोकलीत होयतेली, ती चे तेत्यारुत ठूकर खातला छे.

¹⁸ एने जो झाडक्यामा वेराय गोयो ये चे छे जे वचन सोमव्या,

¹⁹ एने संसारोन चिंत्ता, एने धोनोन धोकू, एने दिसरा चीजोन लालच तीनामा भोरायीन वचन काजे डाब देतला एने चे निसफोव रोय जातेला.

²⁰ एने जो वारले जागे वेराय गोयो, ये चे छे जे वचन सोमवीन स्वीकार कोरतेला एने फोव लावतेला काहनो तीस गुणा, काहनो साठ गुणा एने काहनो सोव गुणा.

दिवान दाखलू

²¹ एने चू तीनु काजे कोयू, “काय दिवा काजे इनान कोरता लावतेला कि मापो तोवे नीती खाटलान तोवे मेकनो जुवे? काय इनान कोरता नि कि पाटळी पोर मेकनो जुवे?

²² काहाकि कहानली चीज ढाकायली नि होय बाकीन इनान कोरता छे कि देखायनो जुवे. एने नि काय ढाकायलो छे, बाकीन इनान कोरता छे कि देखाय जाय,

²³ अगर कुदान सोमवनेन कानटा होय, ती चू सोमवी लेये.”

²⁴ एने चू तीनु काजे कोयू, “हुशारीमा रोयु कि काय सोमवतला, जीने मापोसी तुमु मापतेला तिनासी तुमरे जुगू बी मापायसे, एने तुमु काजे सोवटो आपायसे.

²⁵ काहाकि जीना जूव छे, तीना काजे आपसे; बाकीन जीना जुव नि होय, तिना जुव जो बी छे तेरे जुव गोथा बी ली लेसे.”

उगने वावा बिजोन दाखलू

²⁶ एने येसु कोयू, “परमेश्वरोन राज ओसो छे, जोसू काहनु माणूस धोरती पोर बीज नाखे,

²⁷ एने राती सुवे एने दिसू जागे, एने चो बीज ओसो उगे एने वोदे कि चू नि जाणे.

²⁸ धोरती आपेआप फोव लावतेली, पेहेले डीरु, ओवतेन कोनसे एने ओवतेन कोनसोमा तीयार दाणा.

²⁹ बाकीन जेतार दाणा पाक जातेला छे, तेत्यार चू तेत्यारुत दातवू घालतेलु छे, काहाकि काटनी आव लागली छे.”

रायोन दानान दाखलू

³⁰ एने ओवी येसु कोयू, “आमु परमेश्वरोन राजोन नाव काहनो आपसु, एने काहना दाखलासी चो जुळावसु?

³¹ चो राईन दानान तोसो छे जेतार धोरती पोर वेराय जातलो ती जोमीनोन आखा बीज गोथो नानलो रोयतेलो,

³² बाकीन जेतार वेरतेला, ती उगीन आखा झाडे पाल्यामा गोथो मोटो होय जातलो, एने तेरा ओसा मोटा डाव्या निकेवतेला छे कि सोरग मायला चिल्ला तेरा साहावामा वस्ती कोर सोकतेला.”

³³ चू तीनु काजे इना रितीसी घोन सोवटा दाखला आपी आपीन तिंदरे सोमोजणेन अनसारे वचन सोमवाळतू होतु,

³⁴ एने बिगर दाखलू कोये चू तीनु काजे काहीन बी नी कोयतू होतु; बाकीन सुनलामा चू आपना प्रेषितोन चेला काजे आखा वातोन मतलब देखाळतू होतु.

आंजी काजे शांत करनो

³⁵ तिने दाहळे जेतार सांतो होयो, ती येसु चेला काजे कोयू, “आवू, आमु पोले धोळे जाता.”

³⁶ एने चे गोरदी काजे छुळीन जोसू चू होतु, तोसुच तीना काजे ढोंड्यामा पुठी लीगोया; एने तीना साते एने बी ढोंड्या होता.

³⁷ तेत्यार मोटली आंजी आवी, एने झेलके ढोंड्यामा न्या तोक आव्या कि चो ढोंड्यो पाणीसी भोराय जातलो.

³⁸ बाकीन येसु पोछले धोळे गादीपोर सुव रोयू होतु तेत्यार चे तीना काजे जागाळीन तीना काजे कोया, “हे गुरु, काय तुसेक चिंता नि होय कि आमु मोरने पोर छे?”

³⁹ तेत्यार येसु उठीन आंजी काजे धोमकाव्यू, एने पाणी काजे कोयू, “हुग रोय, बोंद होय जा” एने आंजी बोंद होय गोयी एने शांत होय गोय;

⁴⁰ एने तीनु काजे कोयू, “तुमु काहा बिहीतेला? काय तुमु काजे हिमी तोक भुरसू नि होय?”

⁴¹ एने चे घोणा बिही गोया एने आपोसमा बूल्या, “यु कुन छे कि आंजी एने पाणी बी तेरी आग्या मानतेला.”