मत्ती 24 - बारेली पावरी

येसुन लारे मंदीरोन नाशोन होयनेन भविश्ष्यवानी

¹ जेतार येसु मंदीरमा गोथू निकवीन जातु होतु, ती तेरा चेला तीनाक मंदीरोन बोनावलो देखाळनेन कोरता तेरेनचा आव्या.

² चे तीनाक कोया, “तुमु यो आखो देखणे बाज रोया एने मे तुमु काजे छाचलीन कोयने बाज रोयू, या दोगळा पोर दोगळू बि नि रोये जो पाळाय नि.”

येसुन पोछो ओवतेन चिन्ह

³ जेतार चू जेतुनोन बोयळा पोर बोस रोयू होतु, ती चेला सुनलामा तेरेनचा आवीन कोया, “आमुक कोय कि ये वाते कोत्यार होयसे? तारो आवने एने जोगोन आखरी निशाणी काय होयसे?”

⁴ येसु तीनु काजे जोवाब आप्यू, “सावधान रोयू, कुदू तुमु काजे भोनकावणे नि,

⁵ काहाकि लोकेत जोना ओसा रोयसे जे मारे नावोसी आवीन कोयसे, ‘मे मसिह छे, एने लोकेत जोना काजे भोनकावसे.’”

⁶ तुमु लोळाय एने लोळायीन वाते सोमवसु, ती बिहता झुनी काहाकि इंदरो होयनो जोरुरी छे, बाकीन तिनी टेमे आखरी नि होये.

⁷ काहाकि जाती पोर जाती, एने राज्य पोर राज्य चोळायी कोरसे, एने जागे-जागे काव पोळसे, एने धोरती फाटसे.

⁸ ये आखा वाते पिलान सुरुवात होयसे.

⁹ तेत्यार तोकलीत देनेन कोरता तुमुक धोरावसे, एने तुमु काजे मार नाखसे, एने मारा नावोन वजेसी आखा जातीन माणसे तुमु पोर दुष्मोनी कोरसे.

¹⁰ तेत्यार घोना सोवटा जोना ठूकर खासे, एने एक दिसरा काजे धोरावसे, एने एक दिसरा पुठी दुष्मोनी राखसे.

¹¹ लोकेत झुटा भविष्य कोरता उठीन उभरोईसे, एने लोकेत जोनाक भोनकावसे.

¹² पाप बोढनेसी लोकेत जोनान मोंग कोम होय जासे,

¹³ बाकीन जू आखरी तोक वाट जुवीन हिंमत धोर रोयसे, तेरु छुटकारू होयसे.

¹⁴ एने राज्यान जी वारली खोबर आखा जोगोमा प्रचार कोराये जासे कि आखा जाती पोर गोवायी होये, तेत्यार आखरी आव जासे.

मोटला ताकलीपोन सुरुवात

¹⁵ इनान कोरता जेतार तुमु तिनी उजाळने वावी भुंडली चीजो काजे जेरी वात दानिएल भविष्य कोरतान लारे होयली होती, चुखला जागामा उभ रोयली देखसु (जे भोने चे समजे).

¹⁶ तेत्यार जे यहुदियामा होय चे बोयडा पोर जावु.

¹⁷ जे छोत पोर होय, चे आपना घोरमा समान लेनेन कोरीन नि उतरजू;.

¹⁸ एने जे खेतोमा होसे, चे आपना कापळा लेणे कोरीन पोछा नि आवे.

¹⁹ “इना दाहळामा जे भारीस एने दुध पिवाळती होसे, तिंदरेन कोरीन हाय, हाय.

²⁰ प्रार्थना कोऱ्या कोरु कि तुमुक ताडोमा शब्बाथोन दाहळे दोवळनो नी पोळती.

²¹ काहाकि तिनी टेमे ओसी मोटी वेला होयसे जोसो जोगोतन सुरुमा गोथो आज तोक नि होयो एने नि कोबी होये.

²² ओगर चे दाहळा कोम नी कोरायता ती काहनो जोनावर नि वाचतो बाकीन नेवाळलान वोजेहसी चा दाहळा कोम कराय जासे.

²³ तिनी टेमे ओगर कुदू तुमु काजे कोये देख मसिह या छे एने वा छे ती भुरसू नी कोरनो.”

²⁴ “काहाकि झुटा मसिह एने झुटा भविष्य कोरता उठीन उभरोय, एने मोटा निशाणी एने नेवलायीन काम देखाळसे, कि ओगर होय सोके ती नेवाळला माणसो काजे बी फोसाळ देसे.”

²⁵ देखू, मे पेहेले सी तुमु काजे यो आखो काहीन कोय देदलु छे.

²⁶ इनान कोरता ओगर चे तुमुक कोये, देखू, बोयळामा छे, ती बारथे झुन नीकवता, “देखू चू माहाय वावा कुठारमा छे, ती भुरसू झुन कोरता.”

²⁷ “काहाकि जोसी वीजवी पूरब गोथी निकवीन पश्चिम तोक चोमकतली, तोसुत, माणसोन पुऱ्यु बी आवनो होयसे.

²⁸ जा सारीक धोळ होसे, चा घुवळा एखठा होयसे.”

मानोन पुऱ्यान पोछो आवनो

²⁹ तीनु दाहळामा तोकलीतोन बादमा तेतारुत दाहळू आंदारो होय जासे, एने चांदमा विजावो जात रोयसे, एने चांदण्या वादवामा गोथा पोळसे एने वादावान ताकत हालवायसे.

³⁰ तेत्यार माणसोन पुऱ्यान चिन्ह सोरगोमा देखायसे, एने तेत्यार धोरतीन आखा जातीन माणसे छाती ठुकसे; एने माणसोन पुऱ्याक मोटो ताकतसी महिमा पुठी सोरगोन वादवोपोर आवतेलु देखसे.

³¹ चू फेपाऱ्यान मोटात आवाजमा आपना सोरग दूतो काजे मुकलसे, एने चे सोरगोमा इने धोळे गोथा पोल धोळे तोक चारू दिशामा गोथा नेवाळला काजे एखठा कोरसे.

गुलोरोन झाडोन शिकवन

³² “गुलोरोन झाडमा गोथो यु दाखलु सिकू; जेतार तेरी डावी नोरोम होय जातली एने पानटा निकवने बाज जातला ती तुमु जान लेतला कि उणावू साते छे.”

³³ इनी रितीसी जेतार तुमु इनी आखा वातो काजे देखसु, ती जान लेवू कि चू साते छे, बाकीन झोपला पोरुत छे.

³⁴ मे तुमु काजे छाचलीन कोयो कि जेतार तोक ये वाते पुरा नी होय जाय, तेत्यार तोक इनी कोवीन आखरी नी होये.

³⁵ सोरग एने धोरती टोव जासे, बाकीन मारी वाते कोबी नी टोवे.

जागता रोयू

³⁶ तिने दाहळे एने तिनी टेमेन बारामा कुदू नी जानतलु, ती सोरगोन दूतो काजे एने नी पुऱ्या काजे, बाकीन निस्तु बासो काजे.

³⁷ जोसा नोहान दाहळा होता, तोसाच माणसोन पुऱ्यान आवनो बी होयसे.

³⁸ काहाकि जोसो पाणीन भोरती आवनेन पेहेला दाहळामा, जिने दाहळे तोक नोहान ढोंड्यामा नि बोश्यू तिने दाहळे तोक माणसे खाता पिता होता, एने तिंदरेमा वीयाव होयता होता.

³⁹ एने जेतार तोक पाणी वोयाडीन नि लीग्यू तेतार तोक तीनुक मालूम नी पोळ्यो; तोसुत माणसोन पुऱ्यान आवनो भी होयसे.

⁴⁰ तिनी टेमे दुय जोना खेतोमा होयसे, एक ली लेसे एने दिसराक छुळ देसे.

⁴¹ दुय बायर घट्टी पोर दोवता होसे, एकी काजे ली लेसे एने दिसरी काजे छुळ देसे.

⁴² इनान कोरता जागता रोयू काहाकि नी जानतला कि तुमुक प्रभू कानले दाहळे आवसे.

⁴³ बाकीन यो सोमजी लेवू कि ओगर घोरोन मालिक जानतू होतु कि चूर काहने टेमे आवसे ती जागतू रोयतु, एने आपना घोरोमा चुरी कोरणे नि देतु.

⁴⁴ इनान कोरता तुमु बी तीयार रोयू, काहाकि जिनी घोळीन बारामा तुमु विचार बी नी होसे, तिनी घोळी माणसोन पुऱ्यु आव लागसे.

भुरसान लायक दास एने दोगावू दास

⁴⁵ “आखरी चू भुरसान लायक एने ग्यानवावू दास कून छे, जीनाक मालिक आपना नोकोर-चाकरे पोर सरदार ठेरावलू कि टेम पोर तीनुक खाणो आपे?”

⁴⁶ सोयावा छे चे दास, जीनाक तेरु मालिक आवीन ओसुत कोरतेलू देखे.

⁴⁷ मे तुमु काजे छाचलीन कोयो, चू हिनाक आपनी आखी संपत्ती पोर अधिकारी ठेरावसे.

⁴⁸ बाकीन ओगर चू काठलु दास सोचने बाज जाय कि मारा मालिकन आवनेमा टेम छे,

⁴⁹ एने आपना साती दास काजे देणे बाज जाय, एने मोंदळ्या साते खाय पिये.

⁵⁰ ती तिना दासोन मालिक ओसले दाहळे आवसे, जेतार चू हेरी वाट नि जुवतू होसे, एने ओसली टेम जी चू नि जानतू होसे,

⁵¹ तेत्यार चू हिना काजे भारी शिक्षा आपसे एने हेरु भाग कोपट्यान साते ठेरावसे चा रोडनो एने दात पिसणो रोयसे.