लुका 19 - बारेली पावरी

जक्कयोन घोर येसु

¹ येसु यरीहोमा गोथू जातु होतु.

² चा जक्कय नावोन एक माणूस होतु चू फावू लेणे वावान सोरदार होतु एने मालदार होतु.

³ चू येसु काजे देखनेन कोरतु होतु कि चू काहानलु छे बाकीन गोरदीन वोजेसी देख नी सोकतू होतु, काहाकि चू बुटकु होतु.

⁴ तेत्यार तीना काजे देखानेन कोरता चू ओगोव दोवळीन एक गुलोरोन झाडो पोर चोळ गोयू, काहाकि येसु तीनेत वाटे जानेवावू होतु.

⁵ जेतार येसु तीने जागे पुग्यू, ती उपोर भावीन तीनु काजे कोयू, “हे जक्कय छाटू उतरीन आव; काहाकि आज मेसेक तारे घोर रोयनेन गोरोज छे.”

⁶ चु तेत्यारुत उतरीन खुशीसी येसु काजे तेरे घोर लीन गोयू.

⁷ यो देखीन आखा माणसे कुर-कुर कोरता जायीन कोयने बाज गोया, “यु ते एक पापी माणसोनचा जायीन रोय रोयू.”

⁸ जक्कय उबरोयीन येसु काजे कोयू, हे प्रभू, देख, मे मारो आदो धोन गोरीब काजे आप दोम, एने कुदान लुचळाय कोरीन लेदलु होय ती तीना काजे चार गुणा आप दोम.

⁹ तेत्यार येसु तीना काजे कोयू, “आज इना घोरोमा छुटकारू आवलो छे, इनान कोरता कि यु बी अब्राहामन पुऱ्यु छे.

¹⁰ काहाकि माणसोन पुऱ्यु खुवायला काजे हेरने एने तिंदरो छुटकारू कोरणे आवलु छे.”

दस मुहरे

¹¹ तेत्यार चे जे वाते सोमवी रोया होता, ती येसु एक दाखलू कोयू, इनान कोरता कि चू यरुशलेमोन साते होतु एने चे सोमोजी रोया होता कि, परमेश्वरोन राज हिमी प्रकट होयने वावो छे.

¹² आखरी चू कोयू, “एक मालदार माणूस नांबे देस चाल पोळ्यु काहाकि राजपत लीन पोछु आवे.”

¹³ चू आपना पावोर मायला दोस जोना काजे बुलावीन दोस मोहरा आप्यू एने कोयू, “मारे पोछो आवने तोक लेन-देन कोरजू.”

¹⁴ बाकीन तेरा देसोन रोयने वावा तीना पोर दुष्मोनी कोरता होता, एने तेरे पोछोव वोकीलोन लारे कोय मुकल्या, आमुक यो नि पोटे कि यु आमरेपोर राज कोरे.

¹⁵ जेतार चू राज पोद लीन पोछु आव्यु, कि ओसो होयो कि चू आपना पावोर काजे रोकडा आपलु होतु, आपनेनचा बुलाव्यू काहाकि मालूम पोळ्यो कि, चे लेन-देन सी काय-काय कोमाया.

¹⁶ ती पेहलू आवीन कोयू, “हे माहाराज, तारा मोहरेसी एने दोस मोहर कोमायलु छे.”

¹⁷ चू तीना काजे कोयू, “सोयावा, हे वारला दास, तू थुलाकमा भुरसू योग्य निकव्यू हिमी दोस देसो पोर होक राख.”

¹⁸ दुसरू आवीन कोयू, “हे माहाराज, तारी मोहरोमा पाच एने मोहर कोमायलु छे.”

¹⁹ चू तिना काजे बी कोयू, “तू बी पाच होजारो पोर होक कोर.”

²⁰ तिसरू आवीन कोयू, हे माहाराज, देख तारी मोहर जी छे जीना रुमाल मा बांदीन मेकलु छे.

²¹ काहाकि मे तुसे काजे बिहतु होतु, इनान कोरता कि तू रीसावु माणूस छे नि मेके चा गोथू चूट लेदलु छे, एने जा तू नि वेऱ्यु, चा तीनाक काटनी काटतेलु छे.

²² चू तीना काजे, “हे रीसावा पावोर, मे तारे मुखोसी तुसेक गुणावू ठेरावो चू मेसेक जानतू होतु कि मे रीसावू माणूस होतु, जा नि मेको चा मी चूट लेतलु एने जा नि वेरो चा काटतेलु;”

²³ ती तुमरा पोयशा व्याज वावानचा काहा नी मेक्यु कि मे आवीन व्याज पुठी ली लेदू?

²⁴ एने जे माणसे साते उबरोय रोया होता, चू तीनु काजे कोयू, “होयो मोहोर जीना जूव गोथो ली लेवू, एने जिना जुव दोस मोहरे छे तीना काजे आप दे.”

²⁵ चे तीना काजे कोया, “हे माहाराज, हेरे जुव दोस मोहोरे ते छे.”

²⁶ मे तुमु काजे कोय कि जिना जुव छे, तीना काजे आपाय जासे; एने जीना जूव नि होय तीना जुव चो बी तेर जुव छे मांगाय जासे.

²⁷ बाकीन मारा जे दुष्मोन काजे तीनुक नि जुवतलो कि मे बी तीनु पोर राज कोरो, तीनुक न्या लावीन मारे सामने मार देवू.

यरुशलेममा जाणो

²⁸ जी वाते कोयीन चू यरुशलेम भूनी तिंदरे ओगोव-ओगोव चाल्यू.

²⁹ जेतार चू जेतुन नावोन बोयळा पोर बेथफगे एने बैतनिय्याह साते पुग्यू, ती चू आपना चेला मायला दुय जोनाक कोयीन मूकल्यु,

³⁰ “सामने वावा गावोमा जावू; एने चा पुगतेच एक गोदळीन पिलो जीना पोर कोबी कुदू नि बोश्यो, बांधलो तुमुक देखायसे, तीना काजे छुळीन ली आवू.

³¹ ओगर कुदू तुमु काजे पुछे कि काहा छुळतेला, कि यो कोय देजू कि प्रभू काजे एरी गोरोज छे.”

³² जीनुक मुकेल्ला होता, तीनुक जायीन जोसो चू तीनुक कोयलु होतु, तोसाच देख्या.

³³ जेतार चे गोदळीन पिला काजे छुळता होता, ती तेरु मालिक तीनुक पुछु, “इना पीला काजे काहा छुळतेला?”

³⁴ चे कोया, “प्रभू काजे एरी गोरोज छे.”

³⁵ चे गोदळी काजे येसुनचा लीन आव्या, एने आपना कापळा तिना पिलापोर मेकीन येसु काजे तीना पोर बोसाळ देदा.

³⁶ जेतार चू जातु होतु, ती चे तिंदरा कापळा वाटी पोर आथेरता जाता होता.

³⁷ साते जातु जायीन चू जेतुन बोयळान उतरतीपोर पुग्यू, ती आखा चेला तिना आखा मोटला कामोसी जे चे देखला होता, खुशी होयीन मोटेत बुलोन चे परमेश्वरोन स्तुती कोरणे बाज गोया.

³⁸ “सोयावा छे चू राजा, जू प्रभू नावोसी आवतेलो छे, सोरगोमा शांती एने सोरगोमा महिमा होये”

³⁹ तेत्यार गोरदीमा काहनास फरुशी तीनाक कोयने बाज गोया, “हे गुरु, आपना चेला काजे लोळ.”

⁴⁰ चू जोवाब आप्यू, “मे तुमु काजे कोय, ओगर जे हुगा रोय गोया ती दोगळा आयळने बाज जासे.”

यरुशलेमोन कोरता दुख

⁴¹ जेतार चू सामने आयु ती देस काजे देखीन तिनान कोरता रोड्यू.

⁴² एने कोयू, “काय यो वारू होयतो कि तू, होय तूच, इना दाहळामा वारली वाते जान्तु, हिमी जी तारा डूवामा गोथी डूकाय गोयली छे.

⁴³ काहाकि चे दाहळा तारे पोर आवसे ती तारा दुष्मोन मोर्चा काहळीन तुसेक घेर लेसे, एने च्यारु धोळे गोथो तुसेक दाबसे;

⁴⁴ एने तुसेक एने तारा पुऱ्या काजे जे तारेमा छे, धुवामा मेवाळ देसे, एने तारे पोर दोगळा पोर दोगळू बी नि छुळे; काहाकि तू तिना टेमो काजे जेतार तारे पोर मोंगोन नोजोर होयली ती नि उख्यू.”

मंदीरोन सफाई

⁴⁵ तेत्यार चू मंदीरमा जायीन वेचने वावा काजे बारथे निकावने बाज गोयू,

⁴⁶ एने तीनु काजे कोयू, “लिखनो छे, ‘मारो घोर प्रार्थनान घोर होयसे,’ बाकीन तुमु ते इनाक चुटान घोर बोनाव देदा.”

⁴⁷ चू दाहळीन मंदीरमा प्रचार कोरतू होतु एने प्रधान पुजारू एने शास्त्री एने पुढारी माणसे तीनाक खोतम कोरनेन मोकू हेरता होता.

⁴⁸ बाकीन काय उपाय नि कोर सोक्या कि यो कोसो कोरजे, काहाकि जेतार माणसे तेरे पोछु आपनो मोन लागाळीन तेरो सोमवता होता.